“ก่อนที่มึงจะไล่ หัดดูสภาพตัวเองหน่อย นอนเดี้ยงเป็นปลาดุกโดนเชือดแบบนี้ เพลาๆ เรื่องปากเก่งหน่อยเหอะ”
เพื่อนเก้งเตือนสติเพื่อนสาว ที่ยังนอนพะงาบติดเตียง ลุกไปไหนไม่ได้ ไอ้เราอยากเถียงกลับใจจะขาด แต่สังขารไม่เอื้ออำนวย ขยับนิดขยับหน่อย ก็เจ็บแปลบ ไปทั่วทั้งแผ่นหลัง
“เฮียช่วยทำหูทวนลมไปก่อนนะคะ อีนี่มันเป็นพวกหัวแข็ง อะไรที่มันต่อต้าน มันจะไม่ยอมรับจนกว่าจะได้ความชัดเจน” ดีหน่อยที่อีเวนยังพูดให้ฟังนั้นเข้าใจ ว่าสิ่งที่เธอต้องการคือความชัดเจน ถ้ายังมัวแต่นึกถึงแฟนเก่า นู่นค่ะ ประตูเชิญไปตามตามง้อคนในใจได้เลย ไม่ต้องมายุ่งกับกูค่า
“เข้าใจแล้ว”
แหม~ ทำมาเป็นพูดว่าเข้าใจ ก่อนหน้านี้เธอง้างปากแทบตาย กลับไม่ยอมปริปากพูดเรื่องแฟนเก่าสักคำ นิ่งเป็นสากกะเบือ แล้วใครจะไปทนอยู่กับผู้ชายประเภทนี้ได้ ลำใย!!
“เลิกทำปากขมุบขมิบ เป็นเป็ดป่วยได้แล้วชะนี”
“เป็ดป่วยบ้านป้ามึงสิ” สวนกลับ แล้วมองตาขวาง
