“ไปบ้านของผัวดีกว่า” ดึงแก้มป่องของคนตัวเล็กแล้วผละออกมาปิดประตูรถ แล้วหันไปทางสุธี
“มึงก็กลับไปทำตามที่เมียกูบอกซะไอ้หน้าอ่อน” ว่าแล้วก็เดินไปทางคนขับรถ พอเดินมาก็รีบเปิดประตูขึ้นรถแล้วติดเครื่อง กระชากตัวรถออกไปทันที
สุธีได้แต่มองตามเพื่อนที่ตนแอบรักมาตลอดด้วยความสงสารและอยากช่วย แต่เขาก็ขี้ขลาดเกินกว่าจะช่วยคนตัวเล็กได้ แต่ชายหนุ่มเชื่อว่า ถึงอย่างไรความดีของพวงมาลาจะต้องปกป้องให้หล่อนปลอดภัย เมื่อคิดได้ดังนั้นจึงเดินกลับไปเข็นรถขายผลไม้ของสาวเจ้าไปไว้บ้าน และทำหน้าที่ส่งสารถึงยายของหญิงสาว
รถยนต์คันหรูเลี้ยวเข้ามาในบ้านหลังใหญ่ นาทีแรกที่เลี้ยวรถเข้ามา พวงมาลาก็หันไปมองคนข้างกาย หล่อนไม่เคยรู้เลยว่าเจ้านายใจดีที่ป้านิดเอ่ยถึงคือผู้ชายใจร้ายคนนี้ ผู้ชายที่กระทำเลวกับตน
“ถึงแล้ว บ้านของผัว”
เอ่ยพลางดับเครื่องยนต์แล้วเปิดประตูรถลงมา แล้วมาเปิดประตูให้เจ้าหล่อน พร้อมกับปลดเข็มขัดให้หญิงสาว แล้วช้อนอุ้มร่างเล็กเบาหวิวขึ้นแนบอกแข็งแรงของตน
สาวน้อยกัดปากตัวเองแน่น มองไปรอบกายเพื่อมองหาป้านิด แล้วโชคก็เข้าข้าง เมื่อร่างท้วมของหญิงวัยกลางคนเดินออกมาต้อนรับเจ้านายหนุ่มของตน
“คุณเหวทำไมวันนี้กลับมา...หนูดอก...” ยังพูดทักนายหนุ่มไม่เสร็จ ก็ต้องตกใจ เมื่อเห็นคนคุ้นเคยของตัวเองอยู่ในอ้อมอกของชายหนุ่ม
“ป้านิดช่วยหนูด้วยค่ะ เขา...”
“ป้านิดไม่เห็น ไม่รู้เรื่องอะไรทั้งนั้น ป้าไปนอนเถอะครับ เรื่องของเหว เหวจัดการเอง และเรื่องนี้จะอยู่แต่ในบ้านเท่านั้น ถ้าถึงหูแม่ศรีเมื่อไร ผมส่งป้ากลับภูเก็ตแน่” เอ่ยเสียงเย็น แล้วเดินผ่านคนอายุเยอะกว่าตัวเองเข้าไปในตัวบ้าน
“ป้าขอโทษนะหนูดอก ป้าช่วยเราไม่ได้จริง ๆ โธ่! แม่คุณทำไมหนูต้องมาเจอกับคุณเหวด้วย แล้วทำไมคุณเหวต้องทำกับเด็กน่ารัก ๆ แบบหนูดอกด้วย”
นางเอ่ยพึมพำกับตัวเองพลางเอามือทาบอกตัวเองด้วยความอึดอัดใจ อยากบอกนายท่านแต่ก็กลัวว่าจะถูกส่งตัวกลับไป เพราะนางรักและดูแลเหรียญเงินมาตั้งแต่เด็ก จึงกลัวว่าจะได้ห่างจากคุณหนูน้อยของตัวเองในอดีตที่ตอนนี้โตเป็นหนุ่ม และตอนนี้กำลังจะทำลายชีวิตของผู้หญิงน่ารัก ๆ คนหนึ่ง
"โอ๊ย!"
ร่างเล็กถูกโยนลงบนเตียงใหญ่ขนาดคิงไซส์ พร้อมกับร่างใหญ่ของเจ้าของห้องตามขึ้นมาทาบทับกักขังร่างเล็กไม่ให้ดิ้นหนี
“อย่าคิดจะขัดขืนเชียวแม่หนูน้อย ถึงหน้าตาฉันจะดี แต่ใช่ว่าใจฉันจะดีนะแม่หนู” กระซิบข้างหูของเจ้าหล่อน
จากจะดิ้นขัดขืนก็ต้องนิ่งเกร็ง เมื่อคิดถึงความปลอดภัยของคุณยายที่รอการกลับไปของตน
“เลว! คุณมันเลว เลวพอ ๆ กับหน้าตา”
“ฮืม! เลวได้แนบอิงของดี ๆ แบบนี้ผัวยอมเลวครับ”
เอ่ยเยาะเย้ยสาวเจ้า พลางเอาหนวดเคราของตัวเองถูไถแก้มนวลอย่างนึกแกล้ง ดูซิว่าเขาเลว เขาเลวตรงไหน แค่ต้องการหล่อนมากเท่านั้นถึงได้เอาแต่ใจและเห็นแก่ตัวแบบนี้
“ฉันเจ็บ” หล่อนเบือนหน้าหลบหนีหนวดเคราของเขา
“เดี๋ยวก็ชินเอง ว่าแต่ชื่ออะไรน่ะเรา”
ลืมไปเลย เขายังไม่รู้จักชื่อเสียงเรียงนามของคนตัวเล็ก แม้ว่าจะสั่งเลขาฯ สืบเรื่องของเธอแล้ว แต่อยากได้ยินจากปากอิ่มน่าจูบนี้มากกว่า คิดแล้วก็จูบเสียเลย
“อะ! อือ!"
ปากหนาประกบปากอิ่มทันที เรียวลิ้นสากพยายามสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากเล็กเพื่อควานหาความหวาน แต่เจ้าหล่อนก็ดื้อดึงเหลือเกิน ไม่ยอมเปิดปากให้เขาได้เข้าไปครอบครอง จนต้องผละออกมาสั่ง
“อ้าปากให้ฉัน อย่าลืมสิว่าชีวิตของยายแก่ ๆ ของเธออยู่ในมือฉัน สาวน้อย”
ก็แค่ขู่ ให้คนตัวเล็กตามใจเท่านั้น แต่ตรงกันข้ามกับพวงมาลา เธอไม่ได้คิดว่าเขาพูดเล่น หล่อนจริงจัง หล่อนรีบเปิดปากให้เขาทันทีด้วยความสั่นกลัว
“ว่าง่าย ๆ แบบนี้ฉันชอบ และเลิกร้องไห้ได้แล้ว”
พูดจบก็ประกบปากหนาของตัวเองกับปากอิ่มของหญิงสาวอีกครั้ง และครั้งนี้เขาสามารถสอดแทรกเรียวลิ้นของตัวเองเข้าไปในโพรงปากของคนตัวเล็กได้อย่างสบาย ลิ้นสากควานกลืนกินความหวาน และหยอกเย้าเกี่ยวพันกับเรียวลิ้นน้อยที่พยายามถอยหนีตน
จูบก็ไม่เป็น เมียฉัน หึหึ อะไรจะไร้เดียงสาขนาดนี้
ยิ้มขำคนตัวเล็กในใจก่อนจะสอนเธอจูบ จากจูบเร่าร้อนเอาแต่ใจก็แปรเปลี่ยนมาเป็นอ่อนโยน มือใหญ่ค่อย ๆ ลูบไล้ตามกายสาว มือหยาบกร้านค่อย ๆ สอดแทรกเข้าไปใต้ชายกระโปรงของคนตัวเล็ก ลูบไล้ต้นขานวลเนียนเล่น
สาวน้อยอ่อนโยนไปกับจูบอ่อนโยนของบุรุษเหนือร่างด้วยความเผลอไผล สติที่มีก็หลุดล่องลอยไปกับจูบร้อน เรียวลิ้นสากของชายหนุ่มสอดแทรกกอดเกี่ยวคลึงลิ้นเธอเล่น แล้วนั้นก็ทำให้เธอเผลอจูบตอบอย่างไม่ประสีไม่ประสา
“อ่า! หวานเหลือเกินเด็กน้อยของฉัน...ไม่อยากเชื่อว่าจะมีคนจูบไม่เป็น อืม!”
ผละออกมาให้คนตัวเล็กได้หายใจก่อนจะกลับไปจูบเธออีกครั้ง และครั้งนี้เขาจะทำให้หล่อนระทวยร้องครางไม่ได้ศัพท์เลยแหละ
“อะ! อือ!” สาวน้อยครางอู้อี้ในลำคอระหง ร่างเล็กแอ่นขึ้นเบียดร่างใหญ่ตามสัญชาตญาณ