Meen’s part
ฉันเปิดประตูห้องให้พี่ชายเข้ามา มาร์ชจับตัวฉันหมุนราวกับต้องการหาสิ่งผิดปกติ
“อะไรเนี่ย” ฉันแกล้งถามเหมือนไม่รู้ ทั้งที่รู้ว่ามาร์ชทำแบบนี้ก็เพราะพี่ลมโทรไปนั่นแหละ “แล้วนี่ลืมคีย์การ์ดเหรอ”
“อื้อ พี่ลมบอกว่ามีเรื่องมีนจะบอก แต่ยังไม่ทันได้คุยเขาก็วางไป มาร์ชเลยรีบออกมาหามีน ลืมคีย์การ์ดสนิท นี่ดีที่เข้าตึกมาพร้อมคนอื่นได้”
นั่นไงล่ะ อย่างที่คิดไว้จริง ๆ ฉันระบายยิ้มบาง ๆ แล้วเดินไปนั่งขัดสมาธิบนโซฟา เจ้าของห้องอีกคนก็ตามมานั่งด้วย
ที่บอกว่ามาร์ชคือเจ้าของห้องนี้อีกคนก็เพราะว่าที่นี่มี 2ห้องนอน พ่อซื้อไว้ให้เราสองพี่น้องอยู่ด้วยกัน ตอนนั้นทั้งฉันและมาร์ชพยายามค้านกันอย่างมาก แม้จะแยกห้องนอนก็จริง แต่ก็รู้สึกไม่ค่อยส่วนตัวสักเท่าไหร่ พี่ชายฉันถึงได้แยกตัวไปอยู่บ้านไฟซะส่วนใหญ่ นาน ๆ ทีจะมานอนที่นี่
“เรื่องเมื่อคืนมั้ง”
“เมื่อคืนทำไม” หัวคิ้วพลันย่นเข้าหากันทันที
“ที่ม
