“ไอ้คนที่มันกระทืบฉันตอนนั้น ก็เขมันต์ไง”
“!!” น้ำค้างถึงกับอึ้งทันทีเมื่อได้ยินสิ่งนี้ออกจากปากของจิรันดร์ เพราะเธอไม่คิดว่าเขมันต์จะเป็นพวกชอบมีเรื่องแบบนั้น
“ไม่เชื่อ?” จิรันดร์อดถามไม่ได้เมื่อเห็นสีหน้าทั้งอึ้งและไม่อยากเชื่อจากน้ำค้าง
“ก็บุคลิกคุณเขม...” น้ำค้างหยุดลงอย่างเข้าใจตรงกัน เพราะบุคลิกนิ่งขรึมและจริงจังของเขมันต์ดูเหมือนจะเป็นเด็กเรียนมากกว่าจะมีเรื่องชกต่อยกันแบบนี้
“เหอะ เธอนี่ตัดสินคนแค่ภายนอกจริงๆ” จิรันดร์พูดอย่างเย้ยหยัน ทีตอนกับเขาบอกว่าหน้าตาไม่เหมือนคนดีตั้งแต่แรก แต่กับเขมันต์กลับไม่เชื่อว่าเป็นพวกนักเลง
“.....”
“ฉันจะบอกให้เธอรู้นะ ว่าเจ้านายเธอไม่ได้เป็นอย่างที่เธอเห็นหรอก เมื่อก่อนก็เลวและเกเรไม่แพ้ฉันเลย แต่พอรับบทประธานก็เลยต้องคีพลุคไง”
“แล้วคุณจิรันดร์ละคะ”
“ฉันก็ไม่ต่างกันหรอก ไม่งั้นมีหวังได้ตีกันกลางบริษัททุกวัน”
“แล้วทำไมคุณถึงไม่ถูกกับคุณเขม
