Şaşkınlıkla ona bakarken kendimi en son ne zaman bu kadar çaresiz hissettiğimi düşündüm. Çaresizlik önce beyni ele alırdı. Tüm düşüncelerini sıfırlar sonra da bedenini ele geçirirdi. O an elinden her şey alınmış gibi hissederdin. Tüm dünyan yıkılır ve geriye gelmesi imkânsız bir hale gelirdi. Tam iki yıl önce de böyle hissetmiştim.
2 SENE ÖNCE MAYIS ANNELER GÜNÜ
Elimdeki papatyalarla çiçekçiden çıkıp ilk gelen taksiye bindim. Gülümseyerek çiçeklere bakarken taksici "Nereye evlat?" diye sordu. Bakışlarımı çiçeklerden alıp adama baktım. "Taşkıran Köşkü."
Adam kafasını salladı. Bizim evi bilmeyen yoktu. Sinan Taşkıran'ın meşhur malikânesi. Dışarıdan mutluluk içinde yaşadığımız ama içinde mutluluğun adı bile geçmeyen ev. Daha çok para için didinip duran kendince iyi bir şey ettiğini zannede
