“ช่วยดูเอกสารตรงนี้ด้วยค่ะ” เสียงหวานเอ่ยขึ้นเมื่ออีกคนเอาแต่มองหน้าเธอไม่หยุด สายตาคมเคลื่อนตามที่หญิงสาวบอก
วันนี้เธอกับพยัคฆ์อยู่ในห้องทำงานด้วยกันทั้งวัน จากที่เตรียมใจไว้แล้วว่าต้องได้รับคำพูดถากถางจากปากหยักแต่เหมือนว่ายามทำงานพยัคฆ์จะแยกแยะเรื่องส่วนตัวกับเรื่องส่วนตัวได้ดีกว่าที่คิด ทำให้การอยู่ด้วยกันวันนี้ไม่ได้เลวร้ายนัก จนกระทั่งถึงเวลาเลิกงาน
เลขาธิการและพนักงานคนอื่นค่อย ๆ ทยอยออกจากอาคารสำนักงานเช่นเดียวกับดอกรักที่เตรียมตัวเก็บเอกสารตรงหน้าเพื่อจะได้ไปรอรับลูกสาวที่จะกลับจากโรงเรียนในอีกไม่ช้า
“จะรีบไปไหน”
“หมดเวลางานแล้ว พรุ่งนี้ฉันจะมาใหม่”
“ฉันเป็นเจ้านายยังไม่เลิก เธอก็ไม่ควรเสียมารยาทกลับก่อนสิ”
“แต่ว่า-” ดอกรักรู้ว่ามันเป็นการเสียมารยาทแต่ว่าเธอไม่ต้องการอยู่กับพยัคฆ์ อีกอย่างเธออยากกลับไปหาลูกสาวตัวน้อยแล้ว ตากลมเหลือบมองนาฬิกาติดผนังที่บอกเวลาสี่โมงเกือบห้าโมง
