“คุณจะให้ฉันนอนตรงไหนคะ”
“ห้องนั้น แต่ยังไม่ได้ทำความสะอาดเธอคงไม่ถือหรอกนะ”
“ค่ะ”
ดอกรักไม่ต่อปากต่อคำ ขาเรียวเปลี่ยนทิศไปยังห้องนอนเล็กที่เธอต้องใช้หลับนอนตลอดการมาทำงานครั้งนี้
ภายในห้องมีเพียงเตียงสีขาวและตู้เสื้อผ้าเท่านั้น แต่สิ่งที่คละคลุ้งอยู่คือฝุ่นจำนวนมาก ดอกรักถอนหายใจเสียงดังเพราะดูท่าจะไม่ได้พักผ่อนอย่างที่คิด สองมือวางสัมภาระไว้ข้างประตูก่อนจะลงมือทำความสะอาด
“ทำอะไร” ระหว่างที่ดอกรักปัดฝุ่นอยู่นั้นเสียงเจ้าของห้องก็ดังขึ้นจนเธอสะดุ้ง
“ทำความสะอาดไงคะ”
“รู้หน้าที่ดีนี่”
“ค่ะ”
“ขยันขนาดนี้ทำไมไม่ทำทั้งห้องเลยละ งานถนัดเธอนี่”
“เฮ้อ” ดอกรักถอนหายใจเสียงดังอย่างไม่กลัวเสียมารยาท
"อ๋อ ลืมไปว่าเธอถนัดนอนบนเตียงเฉย ๆ มากกว่านี่นะ”
“เลิกพูดแบบนี้สักทีเถอะ”
“อย่าโมโหนักเลย ฉันแค่พูดความจริง”
มือเล็กกำแน่นจนเล็บคมจิกเข้าฝ่ามือ หลังจากเหตุการณ์วันนั้นเธอคิดว่าเขาคงสาแก
