คู่(ขา)ข้างใจ

Chapter 9

จากัวร์หันไปบอกลาตัวจี๊ดทันที ขอโทษที่ไม่ได้ไปนั่งดื่มด้วยต่อเพราะตอนนี้ในหัวมีแต่เรื่องที่กลัวว่าโรสจะเข้าใจอะไรผิดกันไปใหญ่

เขาหยิบโทรศัพท์มากดโทรออก แต่หญิงสาวไม่ยอมรับสายไม่ว่าจะโทรกี่ครั้งเธอก็ไม่ยอมรับ เขาตัดสินใจขับรถไปถึงคอนโดของเธอ ปรากฏว่าโรสไม่ได้กลับมาที่นี่

"คุณไปที่ไหนโรส"

เขาเริ่มเป็นกังวลกดโทรศัพท์ไปหาจีน่าผู้ช่วยของเขา คิดว่าน่าจะไปไม่กี่ที่ ไม่ไปบ้านเพื่อนก็คงไปหาผู้ช่วย

จีน่าที่นั่งมองเจ้านายทำหน้าเศร้าหมองนั่งอยู่ที่โซฟาห้องนอนของเธอ โทรศัพท์ที่ถืออยู่ก็เป็นคุณจากัวร์ที่โทรเข้ามา แบบนี้สงสัยจะทะเลาะกันอีกแล้ว

"คุณจากัวร์โทรมาค่ะ"

จีน่าตัดสินใจหยิบโทรศัพท์ของเธอให้เจ้านายดู หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมามองก่อนจะส่ายหน้าไม่ยอมให้เธอทำอะไรทั้งนั้น

"อาบน้ำนอนพักก่อนมั้ยคะ คุณโรสอาการดูไม่ค่อยดีนะ"

"ยังไม่ง่วงเลย"

"งั้นนอนพิงหลังดีกว่า อย่าหักโหมเลยนะคะ"

โรสก้มมองโทรศัพท์ของตัวเองที่มีเบอร์ของจากัวร์โทรมาหลายสาย มากกว่ายี่สิบแน่นอนแต่เธอไม่อยากคุยกับเขาตอนนี้ เธอกดส่งข้อความกลับไปแทนแล้วก็ปิดเครื่องไปเลย

'โรสว่าเราสองคนต่างคนต่างอยู่เถอะค่ะ คุณมีสิทธิ์ที่จะเลือกผู้หญิงที่ถูกใจ ลองเปิดใจไม่เสียหายหรอกค่ะฉันไม่ว่าอะไรเลย ฉันคิดว่าแบบนี้ดีที่สุดสำหรับเราแล้ว'

เมื่อเธอกดส่งข้อความเสร็จก็ปิดโทรศัพท์พร้อมกับร้องไห้โฮออกมาอย่างเสียใจ

"ฮือออออ ทำไมเหมือนอกหักเลย"

จีน่ามองเจ้านายอย่างสงสาร ไม่ใช่เหมือนอกหักหรอกแต่อกหักเลยแหละ ดูก็รู้ว่าทั้งสองคนรักกันมากแต่ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้ก็ไม่รู้ เธอเปลี่ยนใจปล่อยให้คุณโรสร้องไห้อย่างนั้นจนหลับไปเอง ป่วยการจะปลอบใจ ถ้าสภาพแบบนี้ให้คิดทบทวนอะไรคนเดียวเองดีกว่า

ทางด้านของจากัวร์เมื่อเจอข้อความตัดความสัมพันธ์แบบนั้นเล่นเอาเขาทำอะไรไม่ถูก ยังไม่ได้แม้แต่จะอธิบายเลย ปกติโรสไม่เคยงี่เง่าขนาดนี้มาก่อน

"ถ้าคุณต้องการแบบนั้นผมจะทำตามที่คุณต้องการ"

เขากำโทรศัพท์แน่นอย่างไม่รู้จะทำยังไงต่อ ถ้าโรสต้องการให้เขาเลิกยุ่งกับเธอซะเขาจะทำ ถ้าเธออยากให้เขาเปิดโอกาสให้ตัวเองก็ได้เขาจะทำ

สองวันต่อมา...

สภาพของโรสและจากัวร์ไม่ได้มีความแตกต่างกันเลยสักนิดเดียว เขาไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกันถึงจะบอกว่าเลิกยุ่ง ไม่ติดต่อมันก็อดไม่ได้ เขาแอบไปหาเธอที่คอนโดแต่โรสไม่กลับมานอนที่นั้นสองวันแล้ว ไม่รู้ว่าจะหายป่วยหรือยังมีคนดูแลรึเปล่า หรือว่าที่เธอคอยหาเรื่องไล่เขาให้ออกไปจากชีวิตจะเป็นเพราะเธอมีคนใหม่แล้ว

"เห้อ..."

เช้าอันแสนน่าเบื่อของจากัวร์ เขาไม่รู้จะไปที่ไหน ไม่รู้จะทำอะไรให้เลิกฝุ้งซ่านคิดถึงเรื่องนี้

'จี๊ดมาทำงานที่อำเภอแม่แจ่มค่ะ คุณจากัวร์ตั้งใจทำงานนะคะ'

เขายิ้มออกมาเล็กน้อยเมื่อเจอข้อความที่พอทำให้เขารู้สึกดีขึ้นได้บ้าง สองวันที่ผ่านมาเหมือนตัวจี๊ดจะเปิดใจให้เขา แถมสถานะของเธอก็โสด อีกอย่างตอนนี้เขากับโรสไม่ได้เกี่ยวข้องกันอีกแล้ว เขาควรเลิกฝุ้งซ่านแล้วมูฟออนออกมาจากตรงนั้น

'ตั้งใจทำงานนะครับ'

เขากดส่งข้อความกลับไปก่อนจะถอนหายใจออกมาเล็กน้อย ทำไมเหมือนจะรู้สึกยิ้มได้แต่ภายในใจมันเจ็บแปลกๆ เขากำลังจะได้เริ่มต้นใหม่แล้ว อีกอย่างเขากับโรสไม่ได้มีสถานะและเราสองคนก็ไม่ได้รักกันแต่แรก

"เห้อออ ทำไมต้องเป็นอย่างนี้ด้วย"

เขาหยิบโทรศัพท์มากดดูข้อความแชทเรื่อยๆ น้ำเพื่อนสนิททักมาว่าเดินทางมาเชียงใหม่ เขารีบกดโทรศัพท์ออกไปทันทีไม่ได้เจอกันนานมากเพราะเขาอยู่ต่างจังหวัด

(ไงจากกัวร์ กูทักไปหาตั้งแต่เมื่อคืนแล้วทำไมเพิ่งจะตอบ)

"โทษทีวะงานเยอะ มึงอยู่ไหนมาเชียงใหม่ทำไมไม่แวะมาหากู"

(จะไปอำเภอแม่แจ่ม เอาสินค้าไปแสดงที่นั้น สาขาเชียงใหม่เขาเชิญไปเข้าร่วมนะ)

เขานึกไปถึงสถานที่ที่ตัวจี๊ดไปทำงานอยู่ตอนนี้ แสดงว่าคงไปที่เดียวกันแน่นอน ถ้าเขาตามไปด้วยน่าจะได้เจอหญิงสาวและจะได้เลิกฝุ้งซ่านเรื่องของโรสด้วย

"มาแวะรับกูหน่อย ไปด้วย"

(ไปทำไมไม่มีอะไรเลย ไว้เสร็จงานค่อยไปด้วยกันดีกว่า)

"กูจะไปจีบสาวไง สวยมากเลยนะเว้ย ให้กูไปด้วยนะ"

เขาพูดออกไปอย่างนั้นเพราะจะได้ไม่ต้องให้เพื่อนถามมาก ยิ่งถ้ามารู้ว่าที่ต้องไปเพราะไม่อยากฝุ้งซ่านเรื่องผู้หญิงอีกคนโดนซักไม่เลิกแน่

(อะไรนะ! มึงมีคนที่ชอบแล้วเหรอวะ)

"เออ แวะมารับด้วย"

(อยากเห็นหน้าวะ เก็บของรอเลยเดี๋ยวไปหา)

"โอเคเลย กูรอรีสอร์ต"

ทั้งสองคนตกลงกันดิบดี จากัวร์รีบกลับห้องไปเก็บกระเป๋าในระหว่างที่รอเพื่อนสนิทมารับ จากนี้ไปเขาจะเลิกคิดเรื่องของโรสและเดินหน้าจีบตัวจี๊ดอย่างจริงจัง ในเมื่อเธอต้องการให้เขาออกไปให้ไกล เขาก็จะทำ...

ทางด้านของโรสเธอกินไม่ได้นอนไม่หลับทุกวัน และวันนี้สภาพของเธอแย่กว่าวันอื่นมาก เนื่องจากไม่มีอะไรตกถึงท้องเลยเพราะทานอะไรก็อาเจียนออกมาหมด

"จีน่าว่าคุณโรสไม่ไหวค่ะ ไปหาอะไรทานแล้วพักผ่อนเถอะ หักโหมทำแต่งานร่างกายไม่ดีเลยนะคะ"

"ก็อยากทานแต่มันอ้วกตลอดนี่ โรสจะทำงานแล้วไม่เป็นอะไรหรอก"

เธอเอ่ยพร้อมกับลุกขึ้นถือแฟ้มจะไปทำงานต่อ แต่ร่ายกายเธอในตอนนี้มันรับไม่ไหวแล้ว หญิงสาวเซล้มลงพื้นก่อนสติจะดับวูบไปเลย

"คุณโรส!!!!"

เมื่อจากัวร์เดินทางมาถึงอำเภอแม่แจ่ม เขาตามเพื่อนไปจนถึงบริเวณจัดงาน และบังเอิญมากที่เจอตัวจี๊ดพอดีเขาจึงชวนเธอไปทานข้าวด้วย แต่ดูเหมือนเธอจะอึดอัดไม่สะดวกจะไปด้วยอย่างนั้นแหละ แต่สุดท้ายก็ไปแต่เห็นว่าต้องไปรับคุณนทีด้วย จริงๆเขาสงสัยสองคนนี้อยู่นะแต่ไม่น่าจะมีอะไรก็เลยปล่อยผ่าน

จนมาถึงร้านอาหารเขาถึงได้รู้ว่าทั้งสองคนน่าจะมีความสัมพันธ์กันที่มากกว่าเพื่อน จึงรู้สึกเฟลนิดหน่อยรู้สึกเหมือนโดนหลอกเพราะหญิงสาวเป็นคนบอกเองว่าโสด ถ้ารู้แต่แรกเขาไม่ยุ่งหรอก แต่ฟังเหตุผลแล้วก็พอเข้าใจได้ ก็รู้สึกเหมือนอกหักเพราะตั้งใจจะเริ่มต้นใหม่แต่ก็ไม่ได้มากมายนัก

"คุณรักเขาใช่มั้ยครับ"

จากัวร์เอ่ยถามตามตรง เขาฟังเธออธิบายมายาวเหยียด สิ่งหนึ่งในใจความทั้งหมดเขาแค่อยากรู้ว่าเธอรักคุณนทีใช่มั้ย ถ้าใช่... เขาก็แค่ถอยออกมาเท่านั้น

"คือจี๊ด.... เอ่อ"

หญิงสาวอ้ำๆอึ้งๆเขาที่ฟังก็เดาได้ไม่อยากนักว่าอะไรเป็นอะไร

"โอเค.. ผมรู้คำตอบแล้ว คุณจะเอายังไงต่อเหรอครับ เขามาตามง้อขนาดนี้แล้วนะ"

"คงต้องดูไปก่อนน่ะค่ะ อาจจะแค่หวงก้างเฉยๆ"

"เขาดูรักคุณมากนะครับ คงไม่ใช่แค่หวงก้างหรอกผมดูออก คุณนทีเขาแค่เป็นผู้ชายที่แสดงความรักไม่เป็น คนที่ไม่เคยรักใครสนุกไปวันๆพอวันหนึ่งเจอคนที่รักจริงๆ เขาก็เลยแสดงออกแบบนั้น คุณควรคุยกับเขานะครับว่าไม่ชอบหรือว่าแบบไหน ไม่อย่างนั้นก็จะไม่เข้าใจกันแบบนี้ไปเรื่อยๆ"

เขาเอ่ยด้วยความหวังดีที่สุด ถึงแม้ว่าเขาจะไม่สมหวังกับเธอแต่เราสองคนสามารถเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้

"ขอบคุณมากนะคะที่เข้าใจกัน เราสองคนยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้เสมอนะคะ"

"ครับ ผมยังคุยกับคุณได้เหมือนเดิมใช่มั้ย"

"ได้สิคะ"

เขาส่งยิ้มให้แก่เธอ ไม่ได้รู้สึกเสียใจอะไรมากมายนักหรอก ถ้าเทียบกับที่ได้อ่านข้อความของโรสเจ็บกว่าเยอะ

ตู้ดดดดดดดด

เสียงโทรศัพท์ของเขาดังขึ้น จากัวร์เบิกตากว้างอย่างตกใจไม่คิดว่าเบอร์ที่โทรเข้ามาจะเป็นของโรส เขาเอ่ยขอตัวรับโทรศัพท์ก่อนจะรีบเดินออกมาจากตรงนั้นแล้วกดรับสายทันที

"โรส..."

เขารู้สึกใจชื้นขึ้นมาที่ได้คุยกับเธออีกครั้ง หลังจากที่ต่างฝ่ายหายไปติดต่อกันไม่ได้ น่าจะโรสเองที่บล็อกการติดต่อของเขา

(ฮึก! ฮือออออ)

"คุณเป็นอะไร... ร้องไห้ทำไม"

เขาเริ่มใจเสียที่อยู่ๆเธอก็โทรศัพท์มาร้องไห้แบบนี้ เป็นคนบอกเลิกยุ่งกับเขาเองแท้ๆโทรมาร้องไห้แบบนี้หมายความว่าอะไร

(คุณจากัวร์!! คุณต้องรับผิดชอบฉันกับเด็กในท้อง ต้นเหตุมันเพราะคุณเป็นคนทำคุณไม่ยอมป้องกันเอง ฮือออ ฉันไม่มีทางปล่อยให้คุณไปมีผู้หญิงคนใหม่ในขณะที่ฉันอุ้มท้องหาผัวใหม่ไม่ได้หรอกนะ! คุณต้องกลับมารับผิดชอบสิ่งที่คุณทำ!!!)

"อะ..อะไรนะ!!!"