แหวนหมั้นเรียบง่ายถูกถอดออกจากนิ้วเรียวงามวางไว้บนโต๊ะ หญิงสาวยิ้มบาง ๆ ให้ผู้เป็นตาและยายที่นั่งจิบน้ำสมุนไพรแทนกาแฟในมื้อเช้า
“หลานตัดสินใจดีแล้วนะ” คุณตาถามย้ำเพื่อความแน่ใจ เขาอยากให้เรื่องนี้เป็นการตัดสินใจของไพลินเอง ไม่ใช่เขาที่คอยชี้แนะ เพราะมันเป็นชีวิตของเธอที่จะต้องแบกรับไปทั้งชีวิตไม่ว่าจะดีหรือร้าย แต่ถ้าหากถามเขา เมื่อรู้ว่าหลานสาวสุดรักต้องเจอกับอะไรมาบ้าง เขาย่อมต้องอยากให้หลานจบทุกอย่างลงแต่เพียงเท่านี้ พอได้รับคำตอบด้วยท่าทางสงบนิ่งมั่นคง คนเป็นตาอย่างเขารู้สึกพอใจไม่น้อย และเขาก็วางใจที่เห็นหลานสาวได้เติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่แข็งแกร่ง รู้จักเลือกสิ่งที่ดีให้กับชีวิต
“ค่ะ เพลินคิดดีแล้วค่ะ รบกวนคุณตาเอาคืนให้บ้านโน้นด้วย” น้ำเสียงของคนเป็นหลานหนักแน่นมั่นคง แววตาไม่หลงเหลือร่องรอยความอาลัยอาวรณ์
“ดีแล้ว ไม่ต้องรีบแต่งหรอก ผู้หญิงสมัยนี้ดูแลตัวเองได้ อยู่เป็นโสดก็ได้” ตาพูดแ
