หน้าห้องนอนยังมีเสียงกุกๆ กักๆ เป็นเสียงเดียวกันที่ทำให้เขาและขวัญข้าวตื่น ซึ่งจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากคนทำงานบ้านไม่กี่คนของเขา อาจจะเป็นนางสร้อยหรือเด็กเนื้อนวล หรืออาจจะเป็นทั้งสองคนก็ได้ เขายื่นมือไปสะกิดข้อศอกของหญิงสาวเบาๆ
“ถ้าไม่ง่วงก็ลุกขึ้นเถอะ คนงานมารอทำความสะอาดแล้ว”
ขวัญข้าวหันขวับมามอง เขาพูดถึงคนงาน หรือว่าที่นี่คือบ้านของเขาไม่ใช่โรงแรมแห่งใดแห่งหนึ่งอย่างที่เธอคิดเอาไว้ จึงเห็นเขาพยักหน้าชวนอีกครั้ง ก่อนเขาเองจะขยับลุกจากเตียงเล่นเอาเธอต้องหลับตาลงอีกครั้งกับภาพสุดอุจาดตาสำหรับตัวเอง แต่อาจจะเซ็กซี่สำหรับคนอื่นๆ
อาติณณ์เห็นหญิงสาวหลับตาทันทีที่เขาลงมายืนข้างเตียงก็หัวเราะเบาๆ
“แล้วคุณจะชินไปเองแหละ” เขาพูดขึ้นลอยๆ แล้วเดินไปคว้าเสื้อคลุมมาสวม หยิบผ้าขนหนูผืนใหญ่พาดบ่าแล้วเดินมาหยุดข้างเตียง
“คุณใช้ห้องน้ำในห้องนี้ได้เลย ผมจะไปใช้ข้างนอก อ้อคุณยังไม่มีเสื้อผ้าเลือกขอ
