เด็กเฮียเต

บทนำ

ในค่ำคืนที่แสนอลวนวุ่นวาย ทุกปีจะมีเทศกาลงานวัดจัดขึ้นเพื่อพัฒนาชุมชน​เล็ก ๆ​ ที่ทั้งแออัด​ ทุรกันดาร​ และห่างไกลความเจริญ​

ผู้ใหญ่ผินถือโอกาสนี้เปิดตัวหลานชาย​ เตชิน​ สกุลเกียรติ​ ในฐานะร้อยตำรวจเอก​หรือผู้กองหนุ่มไฟแรง​ ซึ่งเป็นลูกชายเพียงคนเดียวของนาริน​ สกุลเกียรติ​ พี่สาวของผู้ใหญ่ผิน

ด้วยใบหน้าหล่อคมทรงเสน่ห์ของผู้กองหนุ่มทำให้สาวน้อยสาวใหญ่ที่มาร่วมเทศกาล​งานวัดต่างฮือฮากันทั้งชุมชน

เทศกาลงานวัดประกอบไปด้วยชิงช้าสวรรค์ ม้าหมุน​ ปาลูกโป่ง​ สาวน้อยตกน้ำ และอื่น ๆ อีกมากมาย หากแต่ว่าการละเล่นต่าง ๆ ภายในงานก็ยังหนีไม่พ้นการพนันขันต่อเหมือนอย่างทุกปี

พนันมวยที่ท้าดวลระหว่าง​ มะปราง​ ​ลูกสาวคนเดียว​ของแม่มะลิ​ กับ​ กวิน​ ลูกชายคนเดียวของผู้ใหญ่ผินที่ทำทรงเป็นนักเลงประจำหมู่บ้าน

รอบสังเวียนมวย​อัดแน่นไปด้วยผู้คน​มากมายที่​ต่างแห่มาดูศึกดวลครั้งนี้ โดยมีแม่มะลิตั้งตัวเป็นเจ้ามือคอยรับแทงพนันกันอย่างลับ ๆ

แน่นอนว่าคนที่ไม่มีศิลปะ​มวยไทย​อย่างมะปรางจะต้องใช้แผนซ้อนแผน​ เพื่อจัดการกับกวินที่เป็นคู่ปรับของเธอตั้งแต่สมัยอนุบาล​ กวินต้องการที่จะเอาชนะมะปรางสักครั้ง​ จึงท้าดวลกับมะปรางในเรื่องที่ตนเองถนัด

“เดี๋ยวแกไปทำตามแผนที่วางไว้นะ” มะปรางกระซิบกระซาบ​ออกคำสั่งกับเติร์ด​ ลูกสมุน​ของเธอ​ เพื่อทบทวนแผนการกันอีกครั้ง

“จัดให้พี่ปราง งานนี้ไอ้กวินมันต้องแพ้พี่ปรางแหง ๆ” ว่าแล้วเติร์ดก็รีบวิ่งออกไปทำหน้าที่ของตัวเอง

เมื่อสองวันก่อน​กวินประกาศปาว ๆ​ ว่าถ้ามะปรางล้มมวยเขาได้ เขาจะให้เงินมะปรางจากการพนันอีกสิบเท่า และก็เป็นอย่างที่คิด คนที่มาร่วมแทงพนันต่างเลือกแทงข้างกวินกันเป็นส่วนใหญ่​

ถ้าชัยชนะครั้งนี้​ตกเป็นของมะปราง​ เงินที่ได้จาก​คนที่เข้าร่วมแทงพนันคูณอีกสิบเท่า กำไรชัด ๆ

ยกที่หนึ่ง เสียงระฆังดังกริ๊ง​ นักพากย์มวยเริ่มออกลวดลายวาทศิลป์​ ผู้คนรอบสังเวียน​ต่างส่งเสียงเชียร์​ดังกระหึ่ม​ กวินทำทีมีลูกเล่นทั้งที่ใจจ้องจะปล่อยหมัดใส่หน้าคู่ปรับ ถึงมะปรางจะเอาชนะกวินในการต่อสู้ไม่ได้ แต่เธอก็มีไหวพริบในการหลบหนี​เอาตัวรอด

“ไอ้ปรางมันทำอะไรของมันวะนั่นน่ะ”

“นั่นนะซิ​ ทำไมไม่ต่อย​ เอ้าต่อยกันหน่อย​”

ผู้คนเริ่มส่งเสียง​ร้องโห่​ เมื่อมะปรางเล่นวิ่งหลบหนี​หมัดหนัก ๆ​ จากคู่แข่ง​ วิ่งวนไปวิ่งวนมารอบสนามจนคนดูเริ่มปวดหัว​ กวินเองก็เริ่มหัวร้อนที่มะปรางเอาแต่วิ่งหนีไม่ยอมสู้​กับเขาอย่างที่ปากพูดไว้

วิ่งจนเหนื่อย​หอบก็ยังไม่หมดยกสักที​ เพียงแค่มะปรางพักหายใจ​ มัน​ก็เปิดโอกาสให้กวินได้ปล่อยหมัดซ้ายกระแทกศอกขวาอัดเบ้าหน้าจนต้องเดินโซซัดโซเซเพราะ​ทั้งเจ็บทั้งจุกหนัก ทำเอาคนดูและคนที่ร่วมแทงพนันต่างเพิ่มมูลค่าเงินแทงข้างกวินทวีคูณมากขึ้น

เสียงระฆังดังขึ้นบ่งบอกว่าหมดเวลาของยกแรกแล้ว ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกับที่เติร์ดวิ่งกลับมาจากบ้านของกวินพอดี

กวินมองมะปรางอย่างคนที่อยู่เหนือกว่า​ เขาทะนงตนคิดว่ายังไงเขาก็เอาชนะมะปรางได้สบาย ๆ จึงสั่งให้ลูกน้องไปแทงพนันเพิ่ม

“เป็นไงบ้างพี่ปราง”

“เจ็บสิวะถามได้ ไอ้กวินมันต่อยไม่ยั้งมือเลย กะจะชนะน็อกฉันให้ได้” มะปรางพูดด้วยความเจ็บใจ​ ร่างอรชร​อ้อนแอ้นของเธอระบมไปหมด แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่ยอมแพ้​หรอก ​หัวใจ​คนอย่างมะปรางใหญ่​กว่าตับอยู่แล้ว เธอไม่กลัวใครหน้าไหนทั้งนั้น​ ใช้กำลังสู้​ไม่ได้​ก็ใช้ความฉลาดแกมโกงเข้าสู้​ “ไอ้เติร์ด! เอาน้ำมาดื่มหน่อย”

กวินเห็นว่ามะปรางเรียกหาน้ำดื่ม เขาจึงวานให้ลูกน้องเอาน้ำมาให้ตัวเองดื่มบ้าง

เป็นไปตามแผนการที่วางไว้

มุมปากร้ายยกยิ้มขึ้นสูงด้วยความสะใจ​ เมื่อกวินเพื่อนรักดื่มน้ำเข้าไป​จนหมดขวด ยานอนหลับชนิดน้ำที่เติร์ดได้แอบหยดใส่ไว้ก่อนหน้านี้​ก็เริ่มออกฤทธิ์ทันที

“ไอ้กวินไอ้โง่!”

“งานนี้มันเสร็จพี่ปรางแน่” สองลูกพี่ลูกน้อง​มองหน้ากันแล้วเหยียดยิ้มอย่างชั่วร้าย​ ทุกอย่างเป็นไปตามแผน ก่อนระฆัง​ยกที่สองจะดังขึ้น

เมื่อเห็นกวินเริ่มมีอาการง่วงซึม ใกล้จะหลับแหล่ไม่หลับแหล่​ มะปรางก็ใช้​โอกาสนั้นปล่อยหมัดซ้ายใส่หมัดขวาอัดเข้าหน้ากวินไม่ยั้ง​ ทำเอาตลาดหลักทรัพย์วุ่นวายกันไปหมด

กวินเริ่มยืนไม่อยู่กับที่ สายตาพร่ามัวใกล้จะหลับเต็มทน​ มะปรางจึงรวบรวม​เรี่ยวแรง​ทั้งหมด​ที่มีตวัดขาแตะก้านคอแล้วดึงแขนคู่​ต่อสู้​จับทุ่มลงพื้น​ ทำเอากวินน็อกคาที่ในเวลาไม่ถึงนาที กรรมการจึงเริ่มนับถอยหลัง

…ห้า …สี่ …สาม …สอง …หนึ่ง

เมื่อไม่มีวี่แววว่ากวินจะลุกขึ้นมาสู้กับมะปรางต่อได้ เธอจึงเป็นผู้ชนะในศึกสังเวียนครั้งนี้

มะปรางรู้ดีว่าชัยชนะครั้งนี้เธออาจได้มาเพราะการเล่นสกปรก แต่มันก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่มะปรางทำแสบกับกวิน เพราะอย่างนี้กวินถึงไม่ชอบขี้หน้าเธอสุด ๆ

ศึกครั้งนี้​ยังคงเป็นที่ติดปากกันต่อไปว่ากวินไม่มีทางเอาชนะมะปรางได้ไม่ว่าจะเรื่องอะไร​ และเงินที่ได้จากการแทงพนันของคนในหมู่บ้าน เธอและแม่มะลิเก็บกินเรียบ

ผู้กองเตชิน...หนึ่งในผู้ชมศึกสังเวียนครั้งนี้ เขารู้ดีว่ามะปรางคงทำเรื่องแสบไว้เช่นเคย มันเป็นไปได้ยากที่ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ อย่างเธอจะชนะน็อกผู้ชายอกสามศอกอย่างกวินได้เพียงแค่ออกแรงต่อยไปไม่กี่หมัด เขาได้แต่ยกยิ้มมุมปากให้กับชัยชนะของเธอในครั้งนี้