เที่ยงคืนโทรศัพท์มือถือของทิวากรดังขึ้น เจ้าของเครื่องหยิบมาแล้วกดรับ ไม่คิดว่ารัชพลจะให้คำตอบเร็วเช่นนี้ ดูท่าคงต้องผิดหวังแน่ เรนิกาคงไม่ยินยอมทำตามความต้องการพี่ชาย
“สวัสดีครับคุณรัชพล”ทิวากรทักทายปลายสาย
“ครับคุณทิวากร พอดีผมจะโทรมาบอกเรื่องที่เราคุยกันน่ะครับ”
“คุณคงปฏิเสธผมสินะครับ”
“คุณรู้ได้ยังไงครับ ผมจะโทรบอกคุณเรื่องนี้แหละครับ”
เขาคิดไว้แล้ว เรนิกาคงไม่ยินยอมทำงานกับเขาแน่ คงไม่อยากเจอหน้าหรือทักทายกันอีกแล้ว เพราะเขาสร้างความเจ็บปวดให้กับเธอมามาก
“ไม่เป็นไรครับ”
“ขอโทษด้วยนะครับ ความจริงผมชอบข้อเสนอคุณมากแต่น้องสาวผมไม่อยากทำน่ะครับ ผมเลยต้องโทรมาปฏิเสธ”
ทิวากรเงียบครู่หนึ่ง ความจริงเขาอยากใกลิชิดเธอมากกว่านี้ อยากรู้เรื่องของชุณห์ทางเดียวที่จะทำสำเร็จได้คงต้องพึ่งพามารดาเสียแล้ว
“ผมขอถามอะไรสักอย่างได้ไหมครับ?”
“ได้ครับ”
“ถ้าหากเรนยอมทำงาน คุณจะยอมเซ็นสัญญากับผมไ
