...นี่ฉันกำลังทำอะไรอยู่คะ?
กินข้าวเสร็จพี่เตอร์ก็รีบไปแต่งตัว ไม่มีบอกเลยสั กุคำว่าจะไปที่ไหน ไม่ชวนเลยสักนิด เออให้มันได้อย่างนี้พัดลม ความรู้สึกตอนนี้เหมือนโดนหลอกฟันเลย เสียตัวแล้วยังต้องมาเสียใจ!
“เดี๋ยวพี่มานะคะ”
จุ๊บ!
“ค่ะ” ฉันนั่งมองเขาเดินมาหา บอกเสร็จก็จุ๊บหน้าผากยิ้มหวานให้ฉัน ก่อนที่เขาจะออกไปจากห้อง ไม่ได้พูดอะไรที่มากไปกว่านี้ ไม่ได้บอกอะไรเลยสักนิดว่าไปธุระอะไร ไม่ได้มีความสำคัญอะไรเลยนะพัดลมเอ้ย
...เดี๋ยวพี่มานะคะ
เหอะ! มีลับลมคมในออกไปเพราะข้อความจากผู้หญิงคนอื่นที่ฝากคนที่เรียกว่าแฟนหมาดๆ มาบอก ทำขนาดนี้ยังคิดจะกลับมาอีกเหรอไอ้หัวทอง! ไอ้คนใจทราม! มันหยามกันเกินไปแล้วนะ มันหยามคนอย่างพัดลมเกินไปจริงๆ
ตื๊ดดดดด ตื๊ดดดด
“ฮาย~ ว่าไงคะหนูนีโทรมาทำไมไม่เพลียเหรอจ้ะ”
“เดี๋ยวค่อยล้อเรื่องนั้นแต่ตอนนี้ช่วยกูก่อน” ฉันไม่รู้จะพึ่งใครนอกจากมันแล้วล่ะค่ะ แต่ที่จริงก็มีมันให้พ
