ตอนที่ 6 ฉันก็ร้าย ก็แรง 1

1377 Words

ตอนที่ 6 ฉันก็ร้าย ก็แรง 1 “ถึงกับเคลิ้มเลยเหรอ?” เขาก้มใบหน้าเคลื่อนสายตาลงดูฉันที่ยังอยู่ตรงแผ่นอกของตัวเองเขา ใบหน้าเรียวเคลื่อนตัวใกล้มากแทบชนกับใบหน้าของฉันแต่แน่นอนว่าไม่มีทางชนใบหน้าของฉัน เนื่องจากผู้ชายคนดังกล่าวหยุดทัน “ปล่อย!” ฉันจึงรีบตื่นจากภวังค์ความคิดของตัวเองทันทีก่อนที่จะใช้สองมือตัวเองผลักออกจากอกของผู้ชายที่ชื่อแวนเดอร์จากนั้นก็สบตากับเขาอย่างไม่เกรงกลัว สายตาที่เขาส่งมามันยิ่งทำให้ฉันสบสน มันมีแต่ความว่างเปล่าซึ่งไม่สามารถเดาได้เลยว่าเขาคิดอะไรอยู่ “ทำไม อยากได้เงินไม่ใช่หรอจะสงเคราะห์ให้” “…” สงเคราะห์งั้นเหรอ? รอยยิ้มเหยียดที่ส่งตรงมาจากมุมปากของเขามันมาพร้อมกับคำพูดที่แสนหยาบคายแทบบอกได้ว่าทำไมถึงไม่ตบหน้าฉันไปเลยล่ะแบบนี้ “เหอะ... เงียบตอบไม่ได้หรือไงถึงกับลงทุนใช้ตัวเองแลกเพื่ออยากได้เงิน เอ้า! อยากได้ไม่ใช่หรือไง จะให้แลกกับการที่เธอต้องไปกับฉันนะ” เมื่อสิ้นคำพูด เขาไม่รั้งรออะไรจากฉันอีกทั้งยังออกแรงกระชากแขนเข้ามาหาตัวเองทันที บวกกับน้ำหนักตัวที่แสนเบาหวิวของตัวฉันมันก็เลยไม่เป็นปัญหาในการเคลื่อนไหวมากนัก ร่างกายของฉันจึงมาอยู่แผ่นอกใหญ่ที่เดิมเมื่อกี้อย่างง่ายดาย ไม่ได้ความแน่ “ปล่อย ใครอยากไปกับนายไม่ทราบ ฉันจะกลับบ้านไม่มีเวลามาเล่นอะไรบ้าๆ กับคนอย่างพวกนายอีกแล้ว ที่ทำไปก็เสียเวลามากพอล่ะ เสียสุขภาพจิต!” ฉันตอกกลับเขาทันทีก่อนรีบสะบัดแขนจากการจับกุมแต่มันเหลือเชื่อมาก มันเหนียวราวกับตีนตุ๊กแกสะบัดยังไงก็ไม่ออก โธ่เว้ย! “เสียเวลายังไงเธอก็อุตส่าห์เล่นมาแล้วไม่ใช่หรือไงไหนๆ ก็เล่นมาแล้วสานต่ออีกไหนคงไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง ไม่แน่เธออาจได้เงินจากฉันก็ได้ รับรองจ่ายไม่อั้นน่าจะทดลองหน่อย” “ไม่!” ฉันปฏิเสธเสียงแข็งกร้าว ไม่ลองอะไรทั้งนั้น เข็ดแล้ว “มันไม่ได้เสียสุขภาพจิตไปมากกว่านี้หรอกแค่เธอตกลงทำตามผู้หญิงคนนั้นมันก็เสียไปมากแล้วก็อย่างว่าคนบ้ากับคนบ้าตบกันเพื่อแย่งผู้ชาย” ฉันถึงกับอึ้งเมื่อได้ยินประโยดถัดมาของผู้ชายตรงหน้ามันเจ็บไม่ใช่น้อย มาหาว่าฉันตบกับยัยลาวาเพื่อแย่งเขาอย่างนั้นหรอต่ำสิ้นดี หลงตัวเองที่สุด “ฉันจะบอกนายไว้เอาบุญนะ ไม่มีทางที่คนอย่างญานินจะตบกับผู้หญิงไร้ความคิดแบบนี้เพื่อแย่งนายหรอก ทั้งชาตินี้ชาติหน้าก็อย่าหวังเลย มันไม่เกิดขึ้นแน่ อ๋อ! อีกอย่างนะ นายไม่มีส่วนไหนที่จะสามารถดึงดูดคนอย่างฉันได้เลยสักนิดเดียว” เมื่อพูดออกไปแล้วฉันก็พยายามดึงแขนตัวเองออกจากการจับกุมของผู้ชายตรงหน้าทันทีแต่ติดที่ว่ามันกับแน่นขึ้นกว่าเดิมเป็นหลายร้อยเท่าจนแขนเป็นรอยแดงขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัดเจน ออกแรงดึงมากเท่าไหร่ความแน่นก็มากเท่านั้น “กูกลับก่อนนะมึง วันนี้สงสัยเจอ..ของเล่น...ที่ถูกใจแล้ววะ” ของเล่นงั้นเหรอ? ฉันไม่ใช่สิ่งของ ไม่ใช่ของเล่นใครทั้งนั้น เมื่อได้ยินแบบนี้จึงจัดการดิ้นให้มากกว่าเดิมพอผู้ชายอีกทั้งยักคิ้วรับแบบว่าเชิญมึงตามสบายเวลาฉันก็เหมือนหมดลงด้วย “ส่วนเธอมานี่!” “โอ้ย!” ฉันก้าวเท้าออกแบบไม่ทันเมื่อคนร่างสูงได้ลากออกไปข้างนอกอย่างรวดเร็วจนทำให้ไม่สามารถที่จะสังเกตสิ่งรอบๆ ตัวได้ทัน มันรวดเร็วมาก ปึก! จนในที่สุดฉันก็ถูกเขาลากมายังที่จอดรถกว้าง มืดน่าวังเวงกว่าในคลับหลายเท่าแถมไม่มีใครเลย มันน่าจะเป็นหลังคลับมั้ง เดาๆ เอาเพราะฉันยังไม่เคยมาเลยแต่มีป้ายเด่นบอกไว้เพียงแค่ VIP เท่านั่น นายนั่นผลักฉันกระแทกกับกระโปรงหน้ารถหรูทันที แผ่นหลังที่กระทบกับของแข็งมันแล่นเข้าสู่ร่างกายของฉันอย่างปวดหนึบ บอกได้คำเดียวว่า เจ็บ! “นะ นายจะทำอะไร ออกไปนะ!” เขาไม่ฟังอะไรเลยตรงกันข้ามกับแทรกตัวเข้าไประหว่างขาของฉันทีละนิดเพราะตอนนี้ฉันเหมือนกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนกระโปรงหน้ารถ หลังจากแทรกตัวได้สำเร็จก็ค่อยๆ ก้มลงทีละนิดทีละนิดจนใบหน้าเหลือเพียงแค่สองเซ็นเท่านั่นที่จะชิดกัน มือใหญ่ของเขาก็กดไปที่หัวไหล่ของฉันอย่างแรง ฉันไม่โง่ว่าการกระทำแบบนี้มันส่อถึงอะไรแต่ทำไมกับต่อสู้ดิ้นแทบตายก็ศูนย์เปล่า ทำอะไรไม่ได้ “ออกไปจะทำอะไรไอ้..หน้าตัวเมีย!” ฉันตวาดใส่ใบหน้าที่อยู่ไปถึงคืบ รู้สึกไม่พอใจเอามากๆ การคุกคามมากขนาดนี้เป็นใครเมื่อเจอก็ต้องคิดห้าม คิดเอาตัวรอดทั้งนั้น “ก็จะพิสูจน์ให้เธอรู้ไงว่าคนอย่างไอ้แวนเดอร์มีหลายส่วนที่สามารถดึงดูดหรืออาจทำให้คนอย่างเธอติดใจไปจนวันตายเลยก็ได้” สารเลว “อือ...” ไม่ทันต่อปากต่อคำริมฝีปากของเขาก็เข้าประกบลงกับริมฝีปากของฉันอย่างรุนแรงทันที ยิ่งฉันออกอาการต่อต้านมากเท่าไหร่มันก็ไม่ได้ผลอีกทั้งเขายังคิดหาวิธีการกัดริมฝีปากของฉันเพื่อให้เบิกทางการเอาลิ้นเข้ามาในปากแต่ฉันก็ทนเจ็บมากกว่ายอมให้ลิ้นเข้ามา ความรุนแรงที่เขามอบให้มันช่างดุเดือด เลือดเย็นและแสนเถื่อนไปพร้อมๆ กัน เสียงครางประท้วงเกิดขึ้นกับทำให้คนกระทำสนุกสนานอย่างที่สุด สายตาของฉันจ้องมองเขาในเชิงต่อว่าคำหยาบมากมาย ความโกรธความเกลียดบั่นทอนจิตใจ เนื้อตัวก็อ่อนแรงลงแทบทรุดลงกับพื้นถ้าไม่มีอีกมือคว้าเอวไว้ป่านนี้คงกองไปนอนกับพื้นเรียบร้อยแล้ว มันยิ่งทำให้เขาสะใจมากกว่าเดิม จูบครั้งแรก... ทำไมถึงได้รังเกลียดขนาดนี้ ไม่เท่านั้นผู้ชายคนนี้เปลี่ยนจากการกดที่หัวไหล่ก่อนจะใช้มือสอดเข้ายังข้างในเสื้อยืดของฉัน ไปกันใหญ่แล้ว ตุบ! ตุบ! ฉันปล่อยเอาไว้ไม่ได้ มือทั้งสองข้างของฉันต่างช่วยกันทุบแผ่นหลังของเขาอย่างบ้าคลั่งที่สุดแต่ทำอย่างไรได้เขาไม่สะเทือนสักนิดเดียว “อ๊ะ!” และแล้วมันยิ่งไปกันใหญ่เมื่อมีมือใหญ่และเย็นเข้ามาสัมผัสหน้าอกของฉันที่ใต้เสื้อพร้อมกับบีบเค้นอย่างแรงจนทำให้ฉันร้องออกมา แวนเดอร์ก็ได้โอกาสเอาลิ้นเข้าไปในปากของฉันทันที น้ำตามันก็หลั่งไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ อือ... จะขาดอากาศหายใจแล้วนะ เนิ่นนานจากการถูกจูบแทบทำให้ฉันขาดใจ ดีที่มีการผลักออกได้ทันจากนั้นร่างกายของฉันที่ไม่ได้จับเอาไว้เลยจึงทำให้ลื่นไหลลงจากกระโปรงหน้ารถมานั่งอยู่กับพื้นทันที หมดแรงแล้ว “เป็นยังไง รสจูบของผู้ชายหน้าตัวเมียชอบไหมล่ะแต่ฉันชอบมากเลยวะ มานี่!” “ปล่อย! ไอ้บ้า ไอ้เลว ไอ้เหี้ย!” ฉันดิ้นออกจากการจับกุมของแวนเดอร์อย่างบ้าคลั่งแต่มันก็เปล่าประโยชน์เมื่อไม่หลุดออกจากมือของเขาเลยทางเดียวที่จะรอดจากสถานการณ์นี้ได้คือการเอาน้ำเย็นเข้าลูบ “ปล่อยฉันเถอะแวนเดอร์ นายจะทำอะไรฉันไม่ได้นะ ฉันไม่...ซิงแล้ว” รอยยิ้มเยาะผุดขึ้นมาจากริมฝีปากที่ยืนคล้ำหัวของฉันอยู่ไม่แทบทำให้ฉันพูดไม่ออก ไม่รู้ว่านายนั่นคิดอะไรอยู่ “หึ! เธอ..ตอแหลไม่เนียนไปเรียนมาใหม่นะญานิน!”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more