Matapos ang ilang minuto pagkatapos kong umamin ay nanghihina ang mga tuhod kong sumalampak at sumandal sa pader. Wala na akong pakialam kung umalis pa siya o pagtawanan ako.
I feel so exhausted, mentally, physically, and emotionally.
Naglakad siya palapit sa akin at inilapag ang gamit bago sumalampak din ngunit hindi ko siya nilingon.
"Gaano na katagal?" pagbasag niya sa katahimikan sa pagitan naming dalawa. Ang boses niya ngayon ay mas kalmado na hindi kagaya kanina na nakasigaw siya.
"Five years." pikit-mata kong sagot sabay suyod ng tingin sa paligid.
I heard him scoffed. "What a f***** up life we have." Itinaas niya ang isang binti at ipinatong ang braso dito. "Kailanman ay hindi mo sinabi sa kaniya ang nararamdaman mo?"
Napangiti ako ng mapait sabay kutkot sa butas ng pant
