บทที่7
993 Words
"มาดามคะ รินขอถามตรง ๆ เลยนะคะว่าทำไมมาดามถึงได้ลงทุนมาตามรินให้กลับไปเป็นเลขาของคุณนิคอีกครั้งคะ"
"เพราะฉันคิดว่าลูกชายตัวดีอย่างโดมินิคกำลังตกหลุมรักเลขาของตัวเองอย่างไรล่ะ"ดาริกาถึงกับเขินหน้าแดงแต่ต้องเก็บอาการไม่ให้แสดงออกมา ต่างจากคริสตัลถึงกับส่งเสียงกรี๊ดออกมาด้วยความตื่นตกใจเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น
"มันจะเป็นไปได้เหรอคะมาดาม ในเมื่อข้างกายของคุณโดมินิคมีแต่ผู้หญิงสวย ๆ ทั้งนั้น"คำถามของคริสตัลดับรอยยิ้มของดาริกาได้เป็นอย่างดี สีหน้าของดาริกาในตอนนี้เศร้าลงอย่างถนัดตาจนดูน่าสงสาร คริสตัลเผลอนึกได้ว่าไม่สมควรพูดอะไรออกไปก็ได้แต่ยกมือตีปากของตัวเองเบา ๆ
"ฉันขอโทษนะดารินที่พูดอะไรไม่คิด"
"ไม่เป็นอะไรหรอกคริสตัล มันก็จริงอย่างที่นายพูด รอบตัวของคุณโดมินิคมีผู้หญิงสวย ๆ มากมาย เขาจะมาชอบผู้หญิงเฉิ่ม ๆ อย่างฉันได้อย่างไรกัน"ดาริกาเอ่ยพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเศร้า ใบหน้าสวยภายใต้กรอบแว่นตาหนาก้มหน้าลงมองต่ำ
"แต่มันก็ไม่แน่นะ"มาดามแสดงเดือนฉายล้วงหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาจากกระเป๋าใบหนูก่อนจะกดคลิกเข้าสู่โหมดวิดีโอ สองสายหญิงชะโงกเข้ามาตรงหน้าจอดูคลิปวิดีโออย่างไม่ละสายตา ภาพของร่างใหญ่อันแสนคุ้นเคยกำลังทำลายข้าวของภายในคฤหาสน์ด้วยอารมณ์โทสะ สาเหตุก็มาจากผู้หญิงตรงหน้าที่สวมแว่นตาหนาเตอะ
"นิคไม่พอใจเป็นอย่างมากที่ฉันเซ็นอนุมัติให้หนูดารินลาออก"มาดามแสงเดือนฉายเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋าเอาไว้ตามเดิมหลังจากคลิปวิดีโอจบลง
"นิคไม่เคยเป็นแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนมาก่อน หนูดารินทำงานกับลูกชายของฉันมาก็หลายปีก็น่าจะรู้นิสัยของนิคดี"
"คุณโดมินิคเขาอาจจะเสียดายเลขาอย่างรินก็ได้นี่คะ เขาอาจจะไม่ได้ชอบหรือรักรินตามที่มาดามคิดก็ได้"
"ฉันถึงต้องการให้หนูรินกลับไปหาคำตอบอย่างไรล่ะ ว่านิคลูกชายของฉันเสียดายเลขาหรือว่า"
"เผลอตกหลุมรักเลขาอย่างหนูรินเข้าให้แล้ว"
ดาริกาก้มหน้าพลันคิดหนัก ถ้าทุกอย่างมันไม่ใช่สิ่งที่คุณหญิงกล่าวมาเธอก็คงจะหนีไม่พ้นความเสียใจ อีกใจหนึ่งก็อยากจะลองกลับไปพิสูจน์ให้รู้กันอย่างแน่ชัด อีกใจหนึ่งก็รู้สึกกลัวว่าทุกอย่างมันจะไม่เป็นไปอย่างที่คิด
"เธอจะกลัวอะไรไปดาริน ถ้าเธอชอบคุณนิคเธอก็พิสูจน์เลยสิว่าคุณนิคเขารู้สึกอย่างไรกับเธอกันแน่"คริสตัลที่นั่งเงียบอยู่นานเอ่ยออกความคิดเมื่อเพื่อนสาวของตัวเองเอาแต่นั่งเงียบราวกับคนกำลังคิดหนัก
"แต่ฉันกลัว ผู้หญิงที่คุณโดมินิคควงมีแต่สวย ๆ ทั้งนั้น ฉันว่าคุณโดมินิคเขาไม่ได้ชอบฉันจริง ๆ หรอก"
"ไม่ลองไม่รู้ เอาอย่างนี้สิ การกลับไปทำงานเป็นเลขาของคุณโดมินิคในครั้งนี้แกต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองใหม่ทั้งหมด มาดามเห็นด้วยกับคริสตัลไหมคะ"
"ฉันเห็นด้วยกับคริสตัลนะ การเปลี่ยนแปลงตัวเองใหม่มันอาจจะทำให้ทุกอย่างมันดีขึ้นก็ได้"มาดามแสงเดือนฉายพยักหน้าอย่างเห็นด้วยในความคิดเห็นของคริสตัล เธอเคยหว่านล้อมให้ดาริกาเปลี่ยนแปลงตัวเองมาหนึ่งครั้งแล้ว แต่ก็ไม่เป็นผลสำเร็จ
"มันจะดีเหรอคริสตัล"
"ดีสิ ดีมากด้วย ในเมื่อคุณโดมินิคชอบผู้หญิงสวย ๆ เซ็กซี่ ๆ เธอก็จัดเต็มไปเลยดาริน เอาให้คุณโดมินิคอ้าปากตาค้างกันไปข้าง"ฝ่ามือใหญ่ของคริสตัลตบลงบนไหล่ของดาริกาอย่างต้องการให้กำลังใจ เขาพร้อมจะเปลี่ยนแปลงให้หญิงสาวตำแหน่งเพื่อนสนิทคนนี้สวยคนใครบางคนต้องอ้าปากนิ่งค้างด้วยความสวยของเพื่อนสนิท
"รินตกลงค่ะ รินจะกลับไปทำงานเป็นเลขาของคุณโดมินิคอีกครั้ง"
"แบบนี้สิ หนูรินของฉัน"มาดามแสงเดือนฉายยิ้มออกมาด้วยความพึงพอใจ สายตารักใคร่เอ็นดูมองไปยังในตัวของหญิงสาว ดาริกาสวยทั้งภายนอกและภายในเพียงแต่เธอนำออกมาใช้ไม่เป็นและไม่คิดจะเปิดเผยให้ใครได้เห็นก็เท่านั้น แต่ต่อจากนี้ไปเธอคงได้อะไรใหม่ ๆ ที่ออกมาจากตัวของผู้หญิงที่ชื่อดาริกา และต่อจากนี้ไปลูกชายผู้เจ้าชู้ของเธอก็คงจะได้รักว่าการรักใครสักคนมันเป็นอย่างไร
"หาคำตอบจากเจ้าลูกชายของฉันให้ได้นะหนูดาริน ตระกูลของฉันพร้อมเปิดรับหนูมาเป็นลูกสะใภ้ตลอดเวลา"
"มาดาม"
"ฉันอยากได้หนูมาเป็นลูกสะใภ้ของฉันจริง ๆ คว้าหัวใจของเจ้าลูกชายตัวดีมาครองให้ได้ไว ๆ นะ ฉันเอาใจช่วย"
"ขอบคุณมาดามมากเลยนะคะที่ไม่คิดจะรังเกียจผู้หญิงจน ๆ อย่างริน"ดาริการู้สึกทราบซึ้งในน้ำใจของมาดามแสงเดือนฉาย และไม่คิดว่าท่านจะอยากได้เธอไปเป็นลูกสะใภ้ แต่ในเมื่อทุกอย่างเข้าข้างโชคชะตาแบบนี้ ก็คงจะต้องถึงเวลาสลัดคราบยายเฉิ่มเชยออกไปให้เหลือแต่แม่สาวดาวยั่วสุดแซ่บเอาให้ผู้ชายเสือร้ายอย่างโดมินิคถึงกับน้ำลายสออยากลิ้มรสเนื้อกวางน้อยชิ้นนี้
'เฉิ่มเชยนักใช่ไหม เคยเจอดาริกาเวอร์ชันใหม่แล้วหรือยัง ถ้ายังเตรียมตัวพบกับดาริกาคนใหม่ได้เลย'
- Writer
