ทุกอย่างมันช่างดูมืดมนหลังจากโดมินิคกลับมาจากห้องพักของดาริกา ชายหนุ่มกลับมายังบริษัทด้วยสติเลื่อนลอยจนทุกคนต่างพากันมองด้วยความสงสัยรวมไปถึงลูกน้องคู่ใจอย่างคอสโม่และครูส
"เจ้านายของเราเป็นอะไรไปวะ ทำไมถึงมีสภาพอย่างคนใกล้ตายแบบนี้"
"กูว่ามันต้องมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นแน่นอนเลยว่ะ"คอสโม่ใช้ปลายนิ้วลูบคางคิดอย่างสงสัย สายตาของพวกเขาจับจ้องไปยังประตูห้องทำงานซึ่งถูกปิดสนิท
สายตาคมเหม่อมองออกไปยังทิวทัศน์ด้านนอกด้วยอารมณ์อันแสนหลากหลายภายในตอนนี้ ภาพของสองชายหญิงส่งยิ้มยืนกอดกันมันยังคงเป็นภาพติดอยู่นัยน์ตาไม่ว่าจะสลัดยังไงก็ไม่มีทีท่าว่าจะหลุดพ้นออกไป
'รินจะกลับเมืองไทย'ทำไมเขาถึงได้รู้สึกเศร้าเสียใจกับคำพูดประโยคนี้ของเธอกัน ความรู้สึกลึก ๆ ข้างในกำลังบอกว่าไม่อยากให้เธอได้หายไปไหน ความรู้สึกนี้ไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นเพราะอะไรกัน แต่มันกลับทำให้เขาไม่รู้สึกดีเลยสักนิด
"เธอจะไปจากฉันจริง ๆ
