20

1654 Words

Chapter Twenty Para akong batang hawak-hawak ang kamay habang naglalakad kami. Wala akong ibang bitbit kung 'di ang isang bimpo na gamit ko sa pagpunas ng pawis ko. Hindi ako binitiwan ni Governor kahit na sinabi kong kaya ko na. "Governor Lucca, I can walk naman. Bitaw. Baka magtaka ang mga tao sa atin---" "Shut up. Baka kapag nadapa ka'y maghanap ka pa rito ng clinic." Napasimangot ako. "Why not? If it's ouchy naman ay maghahanap talaga ako." "Tsk. See! Wala akong clinic na maipapakita rito sa gitna ng gubat. Kaya lumakad ka nang maayos." "K." Maarteng pinunasan ko ang pawis. "It's so nakakapagod. My feet is so masakit na." "Yunako, wala pa tayong 20 minutes na naglalakad." Pasaring ng lalaki. Iyong iba'y mabibigat ang buhat. Pero parang hindi pa sila hinihingal o pinagpapawisan

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD