19

1500 Words

Chapter Nineteen "Wow! Ang cold dito ha. Is it because maraming puno rito?" paubos ko na ang ice cream na hawak ko. Ipinasa ko na rin iyon sa lalaki. Wala naman itong reklamo pero pareho niyang iniabot kay Fabio para itapon. "Yes." Tugon nito. "Nice. If lahat na ay maayos sa buhay ko parang nice ring tumira sa isang lugar na mapuno. Tapos habang nasa lilim ng isang puno ay nagpa-paint ako. Pero mas happy kung sa Japan iyon." Ngiting-ngiti na ani ko rito. Nang maupo ako sa bench ay umupo rin ito sa tabi ko. "Why Japan, Yunako? Pwede namang dito sa Pilipinas." "Why Japan? I don't know. Simula bata'y naroon na ako. I love the culture. The life... sobrang peaceful for me. Iniwan ako nila mama roon dahil sa pangarap nilang business dito sa Pilipinas. I'm too young back then... crying. Beg

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD