อำเภอสะเมิง จ.เชียงใหม่
เสียงเล็กๆหลายเสียงที่พูดคุยอยู่รอบตัวทำให้เขมขิมปรือตาตื่นขึ้นด้วยความสงสัย เปลือกตาอ่อนบางหนักอึ้งจนอยากจะปิดตาหลับต่อแต่ก็ฝืนเปิดตาขึ้นมา กระทั่งทรงตัวลุกขึ้นนั่งได้แล้วก็ต้องบ่นอุบ
“ปวดหัวจัง” มือเรียวยกขึ้นนวดขมับแต่แล้วต้องเบิกตากว้างเมื่อเห็นว่าถูกใครจ้องอยู่
“ตื่นแล้วก่าเจ้า...” น้ำเสียงหวานใสของหญิงสาวแปลกหน้าถาม
เขมขิมยังไม่หายงุนงง เธอมองหญิงสาวตรงหน้าด้วยความประหลาดใจ พยายามรวบรวมสติให้ได้เร็วที่สุด อีกฝ่ายสวมเสื้อผ้าฝ้ายสีขาวกับผ้าซิ่นสีครามเก่าๆ ใบหน้าขาวนวลดูราวๆ สามสิบปลายๆ ท่าทางใจดี
“คุณเป็นใครคะ แล้วฉันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง” เขมขิมทบทวนความทรงจำครั้งสุดท้ายแล้วนึกออก
ใช่แล้ว ครั้งสุดท้ายเธออยู่ที่ร้านเหล้ากับอุรังอุตังหน้ารกที่หลงออกมาจากสวนสัตว์เชียงใหม่ จำได้ว่า เวลานั้น ความเครียดจัดทำให้เธอตัดสินใจทำเรื่องบ้าๆ กระดกตากีล่าลงคอพรวด กี่แก้ว
