A Shield of Love

Chapter 1 I sighed as I stepped in Hong Kong. Pinakiramdaman ko ang malamig na klima nila dito saka tumigil sandali. My body is so tired as well as my brain. Pagod na pagod na ako at isang araw lang ang hinihingi ko pero hindi pa nila ako mapagbigyan. I've been working for how many years now, yet they are still nagging me. Napabuga nalang ako ng hangin sa inis ng tumunog ang phone ko sa isang online call. As expected, my talent manager again. "Joyce? Where are you!" May galit sa boses niya kaya yumuloy na ako sa paglalakad at sumakay sa cab. "Tenzy one day rest, right? I gave my all in my last concert. Walang-wala na ako." Inis na sabi ko at saka binabaan siya ng tawag. I have been in the showbiz industry since I was five years old. I started as a child actress, and now I am in a love team, and I do not like it. Noong una excited pa ako, pero ngayon nawala na lahat. Wala na akong maramdaman. I just want to quit, but I can't. At fifteen, they partnered me with Glen Garcia. We have chemistry, they said, and we made a lot because of this love team. Our love team is successful, but that's just for show. Hindi ko na mahanap ang passion na dala-dala ko mula noon. Parang nawala na lang bigla. Our names are big in the Philippines. Wala na akong privacy sa Pilipinas. But I chose this work so I don't have any rights to complain. But this time, I want to leave the spotlight. Kung ako lang ang masusunod ay gusto ko ng tumigil. I have savings, and I can do business if I'll really stop doing shows and movies. Pero kahit sa sarili kong buhay ay wala akong kontrol. I am a talent, like a robot. Nagring na naman ang phone ko at nang makita ko na si Mama ang tumatawag napabuga ako ng hangin bago sagutin 'yon. "Ma—" "Joyce! Your manager called! Nagiging sakit ng ulo ka na naman ba?! Ayusin mo ang ugali mo!" Galit na singhal niya kaagad kaya sandali akong tumahimik. "Ma, I'm tired of all of this—" "No! You can't be tired! Ang dami nating sinakripisyo para makarating ka sa itaas tapos nagyon pa! Tandaan mo Joyce! Hindi ka kailanman aalis sa pag-aartista! Naiintindihan mo! Umuwi ka dito! Mag-uusap tayo!" Nang binabaan niya ako ng tawag doon lang ako napapikit ng mariin. Nating sinakripisyo? As far as I remembered, I am the only one who sacrificed. We are not rich, noong bata pa ako sakto lang ang buhay namin. I really want to go to school back then, but my mother is always forcing me to audition. Nang maging child actress ako hindi ko na naranasan ang mag-aral ng normal. I wanna have friends in school, but it didn't happen. From elementary to high school, even college ay home schooled ako. Ayoko ko, pero 'yon ang gusto niya. I made my family rich because of my career. Ako ang pinag-abot ni Mama ng pangarap niyang mag-artista noon. I am famous now, we are rich now. Hindi pa ba sila kuntento? I just want to unwind. I had a concert just last week at sunod-sunod ang photoshoots at tapings ko. Ngayon lang ako nabakante pero nang-iinis parin sila. I want to breathe. Gusto ko munang lumayo sa magulo kong buhay. Being an actress is not easy. I love my work, but not as much as I love my peace of mind. Isang araw lang naman. Isang araw. Baka mahanap ko ang nawawala kong passion sa pag-arte. I've been serving the camera for so long. Magpapahinga lang ako sandali. Nagbook ako sa hotel para may mapagpahingahan ako kahit wala akong balak mag-overnight dito sa Hong Kong. Wala akong naging maayos na tulog simula noong nagsimula na kaming mag-rehearse para sa concert ko. Paidlip-idlip lang, and now it's my time to sleep. To have a better sleep. Matapos kong tanggalin ang make up ko agd akong pabagsak na humiga sa malambot na kama. I hugged the pillow and started to clear my mind for a better sleep. The darkness immediately welcomed me. It's time to rest, Joyce...rest. Nagising ako medyo dumidilim na kaya nag-order muna ako ng pagkain. Ang tagal ng tulog ko, magshoshopping pa sana ako pero wag nalang. But at last, I feel so alive and strong again. I had a good sleep. Tulog lang naman ang hinihingi ko ayaw pa nilang ibigay. Pagkatapos kong kumain agad akong nagbihis. I'll just go to the nearest bar here. To drink a little, to heat up my body. For my senses to come back. Napangiti ako ng makita ko na nawala na ang mga eye bags ko. I feel energized again. Just a walking distance to the club that I want to visit. I've been here so many times so I kinda know this place already. Isang oras lang ako magtatagal kasi flight ko na pabalik ng Pilipinas. But still, hindi parin bumabalik ang kagustuhan kong umarte sa harap ng camera. Pagpasok ko ng bar agad akong umorder ng mojito sa bar counter. Some foreigners wink at me, but I just rolled my eyes to them. Wala akong balak maghanap ng boyfriend, ang gulo na ng buhay ko at hindi ko na kailangan pa ng dagdag na pampagulo. After some shots of mojito, I dance on the dance floor. Ngayon lang ako makakasayaw ng walang camera ulit, walang tao na tumitingin sa mga galaw ko. Walang reporters. I swayed my hips in every direction that I wanted, with my eyes closed to feel the moment. Pinadaan ko ang kamay ko sa bawat kurba ng katawan ko habang sumasabay sa indak ng music. I love to dance and sing. I am a multi-talented artist. Pero nakulong ako sa spotlight. Ayaw nila akong palabasin. "The butterflies fly away! Moving my hips like yeah!...hands up!..." Natawa ako sa mga pinanggagawa ko. Sa huli napatigil ako sa pagsasayaw kasi ramdam na ramdam ko ang mga matang nakatingin sa akin. Agad akong ginapangan ng kaba sa pag-iisip na baka reporter 'yon. "Excuse me!" Malakas na tulak ko sa lalaking sumasayaw sa likuran ko. "Ouch!" Inis na sabi nito kaya inirapan ko lang. Nagpalinga-linga ako para hanapin kung sino ang nagmamasid sa akin. Nang mapadako ang mga mata ko sa second floor. Napalunok ako sa nakitang lalaki na nasandal sa railing ng second floor na may hawak hawak na isang baso. Agad akong napaayos ng tayo sa biglaang pagkaramdam ng hiya. The well-known business tycoon Aizen Santibañez, one of the most successful young billionaires all over the world. Kapatid ni Bianca Santibañez, my co-actor. I knew him, he's just so famous and everybody likes him. Napakurap-kurap ako nang magtagpo ang mga mata namin at agad siyang napangisi. Medyo madilim pero angat na angat ang itsura niya. Conscious akong napatalikod saka pinagpatuloy na lang ang pagsasayaw, pero hindi na todo bigay tulad ng kanina. "What are you doing here, Miss Lim? Running away from your fans, hmm?" a very seductive voice whispered behind me. At kaagad akong nagkaroon ng idea kung sino ito. Napalunok ako ng ilang beses nang maramdaman ko ang mainit niyang katawan sa likod ko. Natigil ako kasasayaw at napatuod na lang. Wild people are dancing around us kaya mas lalo akong napalapit sa kaniya. "I'm sorry, Mister Santibañez, I don't talk to strangers." Gusto kong batukan ang sarili ko sa mga kabobohang lumabas sa bibig ko! I'm nervous! Ilang beses ko nang nakita ang lalaking 'to pero ngayon niya lang ako kinausap! I'm friends with her sister but damn it! He let out a small chuckle just below my ear. Napaigik ako ng mahina dahil sa kiliting dala no'n. I swallowed hard. "I'm lucky to spot a superstar here, huh?" mapanuyang sabi niya sa tenga ko. I can already feel his breath on my nape. Parang akong nahihilo sa bangong taglay niya. I don't know, but my body didn't move. "Sorry—" He began dancing on my back while holding my waist a little. Napaawang ang labi ko dahil parang inaaya niya akong makisayaw sa kanya. And me being hypnotized by his godly powers, I danced with him. Nagawa ko pang humarap sa kaniya at kumapit sa batok niya habang gumigiling. He has this small smirk on his face, but the darkness throws my embarrassment away. His perfect ember eyes reflect the lights around us. His pointed nose that slightly touched my cheeks and his fair skin and hard body that pressed against mine. Tuluyan ko nang nakalimutan kung bakit ako nandito sa bar na'to. Isang oras lang Joyce? Talaga ba? I am lying if I say that I am not attracted to this guy. Our paths have crossed many times in any event, but he didn't even know that I existed at that time. Ngayon lang siya namansin. Ako ang artista dito pero parang ako ang sobrang saya dahil napansin niya. Ang mind you! Alam niyang artista ako! "Damn girl, multi-talented artist, hmm?" bulong niya na mas lalong nagpaindak sa akin. I laughed a bit. Hindi ako nagsasayaw sa ibang lalaki maliban nalang kung sa trabaho. But damn, this kind of guy is an exemption. Dancing with the great businessman Aizen is such a pleasure for me. Nang mapalitan ang wild at maingay na music ng soft at sweet ay agad kong binagay ang sayaw ko. Nagtama ang mga mata namin. Those eyes are like eating me. I licked my lips and stared at his soft and pink lips. He smirked even more. I don't know what's has got into my head, but I immediately tiptoed to taste his lips. Parang marshmallow sa sobrang lambot pero kaagad rin akong nakaramdan ng pagsisisi sa kahihiyan na ginawa. Lalayo na sana ako dahil sa hiya pero kinulong niya ako sa mga braso niya. In just a swift move, he attacked me with his wet and wild kisses. I groaned, and I kissed him back. Wala na ako sa sarili ko. Nadadala na ako sa init na nararamdaman ko ngayon na bigla-biglang namuo. "s**t!" malutong na mura niya bago ako hinila paalis sa dance floor. And like a slave, I let him drag me. Natagpuan ko nalang ang mga sarili namin na naghahalikan sa loob ng isang exclusive suit. I moaned so loud when his hand went into my tighes. He is now kissing my neck. Hindi ko alam kung bakit ko siya hinayaan. I like this. I think I should do it with him. Ilang segundo lang ang nakalipas pareho na kaming nasa ibabaw ng kama. I am at the bottom and his on the top of me while doing his works expertly. "Ahmmm!" Mariing ungol ko nang bahagya niyang kagatin ang balat sa ibabaw ng dibdib ko. "Damn—" He started to take off my clothes and I let him. Namula ako ng makita kung gaano siya kasabik at alam na alam ko na ako rin. When he suck my breast, I finally digged my finger on his back. "Ahhhhhh!" His hands are roaming around my body while still sucking my breasts. My hands has it's own moves, too. I took the chance to pull up his shirt, and he helped me to take it off. "Please! Ahhhhhh!" sigaw ko nang pumasok sa loob ng panty ko ang kamay niya. He's feeling my folds, and it's making me really crazy. "So wet—" His kisses trailed down to my stomach as he pulled my panty down. Napaawang ang labi ko nang halikan niya ako doon. I pulled his hair and shouted a lot of curses for what he's doing. And in a minute I came. Doon siya tumayo at dali-dali naghubad ng pantalon na suot. And because I am too horny too. Naupo ako para tulungan siya sa paghubad. When I got a chance to see turned on shaft, I gasped. Hinakawan ko 'yon, hindi ko na alam kung saan nagmumula ang lakas ng loob ko ngayon. It's throbbing on my hand. I stroked it, and he groaned. I was about to suck it, too, but he stopped me. "No!" matigas na sabi niya bago ako pinaibabawan ulit. He spread my legs wider and rubbed his thing on my wet part. "Damn." "Ahhhhhhhhhhhhh!" Parang may napunit sa loob ko ng bigla niyang ipasok ang lahat. My tears started to fall. Gulat na gulat siyang napatingin sa akin. "f**k! Sorry, sorry," he said nang matauhan at agad akong hinalikan sa labi. "Damn, I didn't—" I kiss him back, and the pain just vanished. He started to move in a slow motion, so I groaned. Mas lalong nabaon ang kuko ko sa likuran niya. "Ahhhh!" His thrusts went faster and faster, and all I did was to moan. Nang makaramdam ako ng parang kiliti na gustong lumabas sa kaibuturan ko ay agad akong napasigaw ng sobrang lakas. "Don't—" bago pa ako may masabi naramdaman ko nalang ang mainit niyang katas sa loob ko. Bagsak ang katawan niyang humiga sa tabi ko habang pareho kaming naliligo sa mga pwis namin. And the tiredness that I felt made me fall asleep. Kinabukasan ay naalimpungatan ako at kaagad nanlaki ang mga mata ko nang maalala ang lahat ng nangyari. Namutla ako at kaagad na napasulyap sa lalaking katabi ko na mahimbing ang tulog. I bit my lower lip when I saw that he's sleeping peacefully while hugging me. What have I done? Dahan-dahan kong kinuha ang braso niya na nakadantay sa akin bago umalis sa kama. Napaupo pa ako saglit dahil sa sakit ng gitna ko. But despite the pain, I picked all of my clothes and began to wear them again without making any noise. I just gave myself to him! s**t Joyce! Naiwan na ako ng flight ko! Nang masigurado kong nakuha ko na lahat ng gamit ko ay dali-dali akong lumabas ng room at patakbong sumakay sa elevator. I booked a flight again. Hindi ko alam kung paano ko nagawang makabalik sa hotel room ko para kunin ang mga gamit kahit sobrang sakit ng katawan ko. "s**t!" Malakas na mura ko dahil parang may sugat ang loob loob ko. "Joyce! Where the hell are you?!" Tawag agad ni Mama ang bumungad sa akin ng makarating ako ng Pilipinas. "Here, didiretso na ako sa taping," sagot ko at agad pinatay ang tawag. Agad akong sumakay sa Van ko na sumundo at doon pumikit ng mariin dahil sa sakit. "Joyce!" Pagkarating sa set agad akong inayusan. I sighed and tried to focus my mind. That is just nothing, Joyce. Isang gabi lang 'yon. Wala na. You need to go back to your real life.