ตอนที่ 6
1039 Words
ขึ้นมารัวๆ ผมเดาว่าคงเป็นน้องหวาน แฟนคนปัจจุบันที่มันกำลังคบหา
ในเวลาต่อมา
ขณะที่ผมกำลังจัดการต้มมาม่า ควันสีขาวลอยอวลขึ้นจากหม้อต้มที่กำลังเดือดพล่าน กลิ่นเครื่องปรุงมาม่าหอมอบอวลไปทั้งครัว ทำให้ผมอดคิดถึงชีวิตวัยเรียนไม่ได้ ตอนนั้นดูเหมือนว่ามาม่าคืออาหารประจำของนักศึกษาที่ศัยอยู่ในหอพักอย่างผม
“เสร็จหรือยังจ๊ะหนุ่มๆ”
เสียงหวานคุ้นหูที่ดังขึ้นจากทางด้านหลัง ทำเอาผมสะดุ้ง ต้องหันกลับมามอง น้าเดือนอาบน้ำเสร็จแล้ว หล่อนเดินลงมาในชุดผ้าถุงกระโจมอก
‘โอ้ว... ’
ผมอุทาน แอบซี้ดปากเบาๆ ทัพพีแทบหลุดจากมือ ดวงตาเบิกโพลง ตะลึงมองแม่เพื่อนในชุดกระโจมอกอวดลาดไหล่เนียนขาวน่าฟัด ทรวงอกอวบใหญ่สะดุดตาจนผมนึกอยากเป็นผ้าถุงที่โอบรัดสองเต้า ความใหญ่ทำให้โนมเนื้อเบียดเข้าหากันแน่น ผมยืนมองใจเต้นระทึก ไม่อาจละสายตาจากร่างสะคราญของผู้หญิงตรงหน้า
“ต้มมาม่าเสร็จหรือยัง... ว่าไงจ๊ะหนุ่มน้อย”
น้าเดือนถามต่อ เมื่อเห็นผมอึกอักตะลึงตึงๆ ผมแอบเถียงในใจว่าไม่ใช่หนุ่มน้อย ของผมไม่น้อยนะครับคุณน้า ประเดี๋ยวเถอะ... รอให้มีโอกาสเมื่อไรน้าเดือนจะเรียกผมว่าพี่ใหญ่
“กะ... กำลังจะใส่ผักครับ”
ผมตอบตะกุกตะกัก
“น้าช่วยนะจ๊ะ... โอ้ว... หอมจัง”
น้าเดือนทำจมูกฟุดฟิดคล้ายสูดกลิ่นหอมของมาม่าต้มในหม้อ ต่างจากผมที่แอบสูดกลิ่นสบู่หอมกรุ่น ลอยมาจากผิวกายขาวเนียนราวกับหยวก... น่าหยิกน่าหยอก
“ไปนั่งดื่มกับวินเถอะนะ... ตรงนี้น้าจัดการเอง”
ผมรีบขยับออกมา แต่ยังไม่ยอมเดินออกไปจากครัว เปิดทางให้น้าเดือนเข้ามายืนหน้าเคาน์เตอร์ครัว
“เพิ่มผักอีกนิดนะจ๊ะ”
น้าเดือนหันไปเปิดตู้เย็น ตั้งชิดผนังซ้ายมือ ก้มลงคว้าผักกาดขาวออกมาหั่นคล่องแคล่ว จับใส่ลงในหม้อต้มที่แลเห็นน้ำกำลังเดือดพล่าน
เป็นเพราะผมยืนอยู่ทางด้านหลัง เมื่อครู่จึงเห็นน้าเดือนก้มๆ เงยๆ หยิบผักในตู้เย็น และในตอนที่หล่อนกำลังก้ม โอ้ว... ทำเอาผมตาวาว สายตาจ้องสะโพกกลมกลึง หนั่นเนื้อตึงเต็มอยู่ในผ้าถุงลายดอกชื้นน้ำ แนบเน้นเห็นกลีบก้นเป็นรูปเป็นร่าง ทำเอาผมร้องคราง... ใจระทวย กล้วยผงาดกับความเซ็กซี่ของสาวใหญ่แม่เพื่อน
“จอห์นจ๋า... วานหยิบไข่ให้น้าหน่อยจ้ะ”
น้าเดือนหันมาบอก
“ครับ... ”
ผมรีบเปิดตู้เย็น คว้าไข่ไก่ออกมายื่นให้น้าเดือนสองฟอง และในตอนที่หล่อนเอี้ยวกายมารับ ดวงตาของผมก็มีอันต้องเบิกโพลงมองทรวงอกอวบใหญ่ล้นหลาม หนั่นเนื้ออวบขาวของสองเต้าเบียดแน่นจนน่าอึดอัด ผมแอบนึกไปถึงตอนที่ผ้าถุงหลุดลงมา
‘โอ้ว... ’
ผมอุทานในใจ ตะลึงมองในความเต่งตึงของโนมเนื้อสาวใหญ่รุ่นแม่
แม้ทุกวันนี้อายุของน้าเดือนแตะเลขสี่แล้วก็ตาม แต่ให้ตายเถอะโรบิ้น ให้ดับดิ้นเถอะโรเบิร์ต หล่อนยังดูสวยสะดุดตา ทรวดทรงอะร้าอร่าม ไม่ว่าจะมองมุมไหนก็งามน่าหลงใหลไปหมด
ผมยอมรับว่าแพ้เสน่ห์สาวใหญ่ ครั้นเมื่อเติบโตพอที่จะเข้าใจธรรมชาติความต้องการระหว่างหญิงชาย ก็รู้ได้ในทันที ว่าตัวเองชอบผู้หญิงที่มีอายุมากกว่า ซึ่งอาจเป็นเพราะผมเป็นลูกกำพร้า หลังจากแม่ตายก็มีแต่พ่อกับป้าและยายที่ช่วยกันเลี้ยงดูผมมาจนเติบใหญ่
“เสร็จแล้วจ้ะ... จอห์นจ๋าช่วยหยิบชามให้น้าที”
น้าเดือนบอกขณะมือกำลังจับตะหลิวตักมาม่าในหม้อต้ม ผมเงอะงะไปชั่วขณะ จะว่าสัปดนลามกก็ตาม เพราะว่าผมกำลังจินตนาการถึง ‘ชาม’ ของน้าเดือนที่ซุกซ่อนอยู่ในผ้าถุงแนบเนื้อ
เสียงของหล่อนทำให้ผมเงองะไปชั่วขณะ จิตใจไม่อยู่กับตัว พอสติมาก็รีบสืบเท้ามาหยิบชามที่ค่ำอยู่ในกระจาดใกล้ซิงค์ล้างจาน
“ได้แล้วครับ”
ผมวางชามสองใบลงบนเคาเตอร์ทางขวามือของหล่อน มองดูน้าเดือนตักเส้นมาม่าแบ่งลงในชามสองใบเท่าๆ กัน สำหรับผมและลูกชายของหล่อน
“ขอบคุณครับน้าเดือน”
ผมส่งยิ้มให้เจ้าของบ้าน แววเจ้าชู้แพรวพราวอยู่ในดวงตา แต่ไม่แน่ใจว่าน้าเดือนจะรู้
“ไม่เป็นไรจ้ะ”
น้าเดือนยิ้มตอบ ผมเกิดอาการหัวใจสะท้านวูบ กับยิ้มหวานของหล่อน เป็นรอยยิ้มที่สามารถลบสีหม่นเทาของความเศร้าโศกบนโลกใบนี้ ผมชอบมองน้าเดือนยิ้ม เพราะรอยยิ้มของหล่อนทำให้โลกทั้งใบยิ้มตาม
‘บ้าไปแล้ว’
ผมนึกตำนิตัวเองอยู่ในใจ ยิ่งมีโอกาสได้อยู่ใกล้ชิดน้าเดือนก็ยิ่งทำให้รู้ว่าผมชอบสาวใหญ่ ยิ่งผิวขาว ผมยาว ใบหน้าหวาน เรือนร่างสะคราญเอิบอิ่มเย้ายวนแบบน้าเดือนนี่แหละ... ใช่เลยสเปคผม
‘ไอ้วิน... แม่มึงสวยฉิบ... บอกตรงๆ เห็นทีแรกกูนึกว่าพี่สาวมึงด้วยซ้ำ’
ผมนึกย้อนไปถึงครั้งแรกที่มีโอกาสได้มารู้จักน้าเดือน
‘ไอ้บ้า... เดี๋ยวถีบโครม อย่าบอกนะว่ามึงคิดอะไรกับแม่กู’
ไอ้วินขึงตาใส่ผม... ใช่ ผมคิด
‘ก็แม่มึงสวยจริงๆ นี่นา... หุ่นงี้สาวๆ อาย แล้วน้าเดือนไม่มีแฟนใหม่หรือวะ’
ผมสงสัย
‘ก็มีผู้ชายมาจีบนะ... แต่ดูเหมือนแม่ไม่สน’
ไอ้วินกล่าว
‘อ้าว... ทำไมวะ’
หัวคิ้วของผมชิดเข้าหากันด้วยความสงสัย
‘แม่กูอาจจะเป็นเลส... ’
ไอ้วินบอกสิ่งที่มันสงสัย
‘ห่ะ... มึงหมายถึงเลสเบี้ยนป่ะ’
ผมซักต่อ
‘แค่สงสัยน่ะ... หลายปีมานี้แม่กูไม่คบผู้ชายว่ะ มีแต่ทอมที่เทียวมารับมาส่ง’
อีกสัปดาห์ต่อมา
- Writer
