ตอนที่ 17 จะสอนทำปลาแต่...
1270 Words
" คาร์ล " ทหารหนุ่มตอบ
" โอเค งั้นพี่คาร์ล มันคือปลาไหลครับพี่ แต่พี่ต้องกำใบนี้ในมือด้วยนะครับ " แนชพูดพลางยื่นใบตะไคร้ให้คาร์ล
" ผมจะค่อย ๆ เปิดนะพี่ พี่จับมันตัวเดียวเลยนะ ตัวอื่นเดี๋ยวพวกข้าจับเอง " คาร์ลพยักหน้า " เอาละนะ เอ้า"
เด็กหนุ่มพูดพลางค่อย ๆ ยก ดูจากหน่วยก้านแล้วเรื่องแรงไม่ใช่ปัญหาของคาร์ลแต่ความลื่นนี่แหละ ลุ้นให้ใบตะไคร้ช่วยได้ละกัน
" ค่อย ๆ จับนะพี่ มันจะได้ไม่ตกใจ " ทหารหนุ่มทำตามเด็กหนุ่มค่อยๆเอามือที่มีใบสาก ๆ นั้นลงไปจับปลาตัวยาว ๆ
" มอนสเตอร์หรือนี่ " เขาพูด
" ไม่ใช่พี่ นี่ปลาจริง ๆ จับได้เอาใส่ตะกร้านี้นะพี่ แล้วคอยดูมันให้หน่อยนะครับ " เด็กชายบอกพลางยื่นตะกร้าไปใกล้ ๆ เขา
" ฮึ๊บบ เอ้า ๆ " ปลาไหลดิ้นกระดุ๊กกระดิ๊กในมือเขา เขารีบเอาใส่ตะกร้าทันที
" พี่ดูมันไว้เดี๋ยวนะพี่ผมไปหาอะไรวางทับมันก่อน " เขาบอกคาร์ล
" ฆ่ามันเลยไม่ง่ายกว่าหรือไง หรือเจ้าจะเก็บไว้รึไง " เขาถามเด็กชาย
" เออวะ " แนชคิด " พี่ฆ่ามันให้ผมหน่อยได้ไหม " เขาวานให้คาร์ลฆ่า ทหารหนุ่มพยักหน้า หยิบเอามีดพกที่ข้างเอวเขาแทงลงบนหัวปลาตูหนาตัวนั้นอย่างแม่นยำ
" เอาละเรารีบจับปลากันดีกว่า เธอลองจับปลาเทราต์นะ จับตรงหางมันนะและประคองใต้ท้องมัน ถ้ามันดิ้นแรงวางลงแล้วจับใหม่ ค่อย ๆ จับ " เขาบอกเอลล่า ส่วนตัวเองไปจับปลาดุกใส่ถัง คาร์ลมาช่วยจับด้วย จับเสร็จแล้วจึงเอาลูกปลาในก้นหลุม ปล่อยลำธารไป
" ขอบคุณครับพี่คาร์ล " แนชบอก
" ไม่เป็นไรแต่เจ้ารู้ได้ไงว่าไอนี่มันเป็นปลากินได้ ไม่เคยมีใครเห็น " เขาถามเด็กชาย
" มันเป็นปลาที่อาศัยใต้โขดหิน ตามรูขอนไม้ ที่มืด ๆ นะครับ หากินกลางคืนครับ " แนชบอก
" เลยไม่ค่อยมีคนเห็นเพราะแบบนี้นี่เอง แล้วเจ้ารู้ได้ยังไง" คาร์ลถามต่อ
" ชาวประมงที่เจอในเมืองครับ ผมได้ยินว่าเค้าตกได้ปลาตัวยาวลื่น ๆ แถว เค้าตกใจ มันจึงหลุดไป เค้าเลยรีบมาแจ้งว่า เจอมอนสเตอร์ แต่พอพวกเค้ามาค้นหาก็ไม่เจอดันเจี้ยนหรืออะไรทั้งนั้น ชาวประมงอีกคนก็บอกว่ามันอาจจะเป็นปลาไหล " เขาโกหกออกไปแบบส่ง ๆ
" อ่อ เข้าใจละ เจ้านี่ช่างสังเกตุดีจริง " เป็นคนช่างสังเกตุไปซะเฉย
" แฮะ ๆ เรากลับกันเถอะครับ " เขาชวนทุกคนกลับ ในใจคิด เดี๋ยวต้องบอก เอลล่า เกี่ยวกับการดูหลุมดักปลากับการจับปลาอีก แล่ปลาทำอาหารอีก เยอะแยะไปหมด
ทั้ง 3 เดินกลับมาถึงบ้านของเหล่าเด็กกำพร้า
" ขอบคุณครับพี่คาร์ล " แนชเอ่ยขอบคุณ
" ไม่เป็นไร ข้าจะรอของอร่อย ฮ่า ฮ่า " เขาตอบ พลางโบกมือ แล้วหัวเราะ จากนั้นจึงเดินจากไป
" เอลล่า ต่อไปเธอต้องรับผิดชอบการจับปลากับการดูหลุมดักปลาทั้ง 3 หลุมนะ " เขาหันมาบอกเอลล่า
" ได้ ๆ ๆ ๆ ๆ ข้าขอบคุณเจ้ามาก ข้าจะทำให้ดีที่สุดนะ " เธอดีใจ จนกระโดดโลดเต้น พลางจับมือแนชด้วย
หลังจากนั้นแนชเทปลาใส่หม้อ เด็กหญิงคนอื่นมาดูกันใหญ่ ส่วนปลาตูหนา ก็วางไว้บนถาด พลางวางไว้บนหม้อปลา
" เหมยลี่ฝากดูด้วยนะ อย่าให้มดขึ้นนะ นี่ของอร่อย " แนชฝากปลาให้เหมยลี่ดู
" ได้ วางใจข้าได้ " เด็กสาวรับคำ
" เอาละ วิธีการก็ทำแบบนี้นะ " เขาหยิบถังไม้และอธิบาย พลางเดินไปที่นา เพื่อมาขอดินกับเจ้าของที่นา
" สลับใช้ดินแต่ละที่นาในแต่ละวันนะ " เขาบอกเด็กสาว
จากนั้นก็พาเด็กสาวมาหลุมที่สะพาน สอนวิธีโป๊ะดิน โปรยดิน และเอาผักปิดหลุม อธิบายไปพร้อมกับทำให้ดู แล้วจึงเดินมา 2 หลุมที่เหลือที่หลังบ้านกับที่ได้ปลาไหลน้ำจืดตัวนั้น แล้วปล่อยให้เด็กสาวทำ
" เอาละเสร็จแล้ว ล้างเนื้อล้างตัวกันเถอะ " เขาบอกเด็กสาวทำความสะอาดร่างกาย หลังจากล้างมือล้างไม้แล้ว จึงเดินมาที่บ้าน ให้เอลล่าหยิบปลาตูหนาถือตามเขาที่อุ้มหม้อใส่ปลา พร้อมมีดพกกับถาดไม้ที่แบรดให้ไว้เดินมาหลังบ้านใกล้ ๆ กับหลุมดักปลา เพื่อทำความสะอาดปลาให้พร้อมทำอาหาร
" เอลล่าเธอดูดี ๆ นะ วิธีทำความสะอาดปลา " เขาบอกพร้อมกับที่มือเริ่มขยับ
" เริ่มจากปลาเทราต์นะ วันนี้เราจะย่าง เราจะทำแบบนี้นะ " เขาเริ่มเอาด้ามมีดทุบหัวปลา
" ' สัพเพ สัตตา ' " บทแผ่เมตตาออกจากปากเขาเบา ๆ จริง ๆ เขาก็ไม่เคยทำอะไรแบบนี้แต่จำมาจากในอินเตอร์เน็ต เขาจัดการผ่าท้องปลาเอาไส้ออก
" เห็นดำ ๆ ตรงที่ติดกับเนื้อไหม เจ้าต้องล้างให้สะอาดเลยนะ ว่าแต่เจ้าใช้มีดเป็นปะเนี่ย " เขาลืมไปเลย
" ข้า จะ พยายามนะ " ไม่เคยชัวร์ เด็กขนาดนี้ใครเคยก็บ้าละ
" งั้นไม่ต้องก่อน ตอนนี้ข้าจะทำเอง แต่เจ้าต้องดูและจำไว้นะ เพราะข้าจะค่อย ๆ สอนเจ้าใช้มีด " เด็กหญิงยิ้มดีใจ หลังจากที่ตอนแรกเธอทำหน้าเจื่อน ๆ กลัวแนชผิดหวัง
" เอาละ แบบนี้คือสะอาดแล้ว " เขาให้เอลล่าดู
" อื้อ " เอลล่าตอบ
" ต่อไป ปลาดุกนะ พวกรูปร่างแบบนี้ ต้องจับแบบนี้นะ " แนชแสดงวิธีจับปลาดุก
" ตรงครีบนี้ เงี่ยงมันมีพิษ ห้ามโดนนะ " เขาอธิบาย พลางเอามาวางที่ถาดไม้อีกอัน แล้วจึงเอาด้ามทุบหัวปลา
" สัพเพ สัตตา " เด็กชายท่องบทแผ่เมตตาอีกรอบ หลังจากนั้นจึงจัดแจงผ่าท้อง ควักไส้ออกมาแล้วล้าง ๆ จากนั้นจึงใช้มีดถากข้างลำตัวปลาทั้ง 2 ข้าง
" เดี๋ยวเราเอาตะไคร้ยัดใส่ท้องมัน แล้วเอาไม้แทงปากมันเข้าไป เอาไปย่าง " เขาทำจนเสร็จจากปลาดุก ก็มาที่ปลาหลดกับปลากระทิง จัดการผ่าท้อง
" พวกนี้ก็หาไม้มาเสียบทางปากเหมือนกัน " ปากก็ขยับ มือก็เขยิบ
" ส่วนปลาตูหนา เจ้าต้องช่วยข้าจับหัวให้ข้านะ " เขาบอกเอลล่าหลังจากเอามีดปาดหลังคอมันเข้าไปครึ่งนึง
" เจ้าจับมันตรงคอแบบนี้นะ " ปกติต้องมีตะปูตอกให้ติดกับเขียง แต่เขาไม่มี ใช้แรงคนนี่แหละ จัดการแล่จากหลังหัวลงไปถึงหาง ทุกขั้นตอนจนถึงตอนนี้ตั้งแต่ปลาตัวแรกยันตัวสุดท้ายนี้ติดขัดนิด ๆ หน่อย ๆ ตะกุกตะกักไปบ้าง หลังจากนั้นจึงเลาะก้างออก ขูดไส้ออก ล้างทำความสะอาดแล้วจัดการตัดให้ชิ้นเท่า ๆ กัน
" ตามอินเตอร์เน็ต เป๊ะ ๆ " เขาคิด พร้อมยกยิ้ม แต่ใช้เวลานานโคตร
เขาโยนพวกไส้ปลาต่าง ๆ ทิ้งน้ำ ให้มันเป็นอาหารสัตว์น้ำต่อไป
- Writer
