Arriane's pov,
-
-
KANINA pa nakaalis si Dave pero hindi pa rin mawala-wala ang inis ko para rito.
Oo, inaamin ko naman na na-appreciate ko ang ginawa niyang pag-aalaga sa akin. Hindi naman ako manhid para hindi man lang kiligin. Pero kasi, tama ba namang pakialam niya ang katawan ko.
Alam ko pa naman kung gaano kabilis ang kamay ng lalaking iyon. Baka mamaya hindi lang pala niya nasagi.
"Naku, patay ako nito kay Mama kapag nalaman niyang may lalaking natulog sa apartment ko." Parang sira ulong kausap ko sa aking sarili.
Naiinis pa rin akong nagpabali-balentong sa aking kama.
"Buwiset kasi ang ulan na iyon." Hindi ko tuloy maiwasang hindi sisihin ang ulan.
Pauwi na kasi ako noong isang araw galing sa trabaho nang abutan ako ng ulan. Hindi na ako nakapagdala ng payong dahil t
