“น้ำชาเจ้าค่ะ”
“ขอบคุณเจ้ามาก โรงเพาะ แปลงผัก เป็นของเจ้าหมดเลยหรือ” หลังวางถ้วยชาลงบนโต๊ะ เขาก็ชวนนางพูดคุย ตอนเดินตามนางเข้ามาในบ้านเขาเห็นแปลงผักที่มีหลายสิบหมู่ และโรงเพาะ
“ใช่เจ้าค่ะ รวมถึงแปลงฝั่งตรงข้ามก็ของข้าเจ้าค่ะ” หนิงลู่ซือกล่าว แปลงฝั่งตรงข้ามนางเพิ่งเริ่มทำได้ยังไม่ถึงเดือน มีประมาณ 10 หมู่ ตรงแปลงฝั่งนั่นจะปลูกพืชที่ใช้ทำสี เช่น อัญชัน ใบเตย ฝักทอง กระเจี๊ยบ และอื่นๆ อีกหลายชนิด
รวมถึงต้นไม้ที่นางจะลองเอามาทำชาด้วย เช่น กุหลาบ มะลิ ต้นไม้ที่ปลูกบางชนิดถ้าได้ปริมาณที่มากกว่าที่ต้องการใช้งาน เรายังสามารถเอาไปขายที่ร้านได้อีกด้วย
“กิจการของเจ้าคงไปได้ดีทีเดียว” ไม่รู้จะหาคำไหนมาชมนาง อยู่กันเพียงแค่ 2 คนพี่น้อง แต่นางกลับมีความสามารถถึงเพียงนี้ เกรงว่าสตรีทั้งเมืองต้าจินคงไม่มีใครทำได้อย่างนางแน่นอน
“และข้าก็หวังว่ามันจะไปได้ดีในทุกๆ วันเจ้าค่ะ ตอนนี้ข้าเพิ่งเริ่มทำ อะไรห
