เร้นรักกักใจ

ตอนที่2 น้องสาวผู้เรียบร้อย1

ผู้หญิงเรียบร้อยรักเรียนแต่มักจะแอบแซ่บบ่อยๆ เวลาที่อยู่คนเดียวอย่างณภัทร ไม่แปลกหากเรื่องไม่คาดคิดจะเกิดขึ้น

เพราะความเมาของพวกเราในคืนนั้น

ณภัทรเมามายจนเดินเข้าผิดห้อง ขณะทำเรื่องน่าอายอย่างการช่วยตัวเองยังคิดว่าตนแค่ฝันหวานตามอารมณ์กำดัดสาวน้อย

ส่วนนิรัชเองก็ดื่มเบียร์อยู่คนเดียวในห้องจนเมามากเช่นกัน เขาทำเรื่องอย่างนั้นกับเธอด้วยอารมณ์เคลิ้มๆ ครึ่งหลับครึ่งตื่นคล้ายคนละเมอคิดว่าตนเองแค่ฝันเปียกสมจริงเกินไป

เมื่อรู้ตัวอีกทีก็เสร็จสมด้วยกันทั้งสองฝ่ายถึงสองรอบใหญ่

หลังจากนั้น กลับเป็นฝ่ายชายที่ถามหาความรับผิดชอบ ส่วนฝ่ายหญิงผู้แสนจะเรียบร้อยไม่เคยทำตัวออกนอกลู่นอกทางก็ทำได้เพียงหลบหลีกไม่ยอมรับผิดชอบ และไม่พูดถึงอีก

ฟันแล้วทิ้ง! เธอถูกพี่ชายตามกฎหมายตราหน้านับแต่นั้น

ก็จะให้ทำอะไรได้มากกว่านั้น พ่อเลี้ยงกับแม่ของณภัทรเพิ่งแต่งงานและจดทะเบียนสมรสเป็นครอบครัวเดียวกัน และเธอก็อายุแค่เพียงเท่านี้ กำลังเริ่มต้นชีวิตที่สดใสในรั้วมหาวิทยาลัย อนาคตยังอีกยาวไกล เรื่องอะไรจะต้องให้การพลั้งพลาดเสียตัวเพราะเมาเหล้ามาฉุดรั้งชีวิตในวัยสาวสะพรั่งกันล่ะ

ไม่แฟร์หรอกนะ!

บางทีผู้หญิงเรียบร้อยที่เคยรักนวลสงวนตัวยิ่งชีพเมื่อพลาดขึ้นมากลับมีความคิดลึกล้ำเกินกว่าผู้ชายจะเข้าใจ

นอกจากรู้สึกไม่แฟร์แล้วยังมีอีกเรื่องที่สำคัญ

หากเรื่องความสัมพันธ์ลึกซึ้งระหว่างเธอกับพี่ชายถูกเปิดเผย แม่ก็อาจจะต้องหย่ากับพ่อเลี้ยง ชีวิตรักของแม่ถูกทำลาย อนาคตอันแสนสดใสคงกลายเป็นมืดครึ้มมองเห็นหนทางแค่รำไร

ณภัทรไม่อยากเสี่ยงเลยจริงๆ

สาเหตุที่ณภัทรมีความคิดเป็นของตัวเองได้ขนาดนี้ สืบเนื่องมาจากผู้เป็นมารดาอย่างลินดา

เมื่อครั้งที่ลินดาเรียนอยู่ชั้นมัธยมปลาย เธอมีแฟนและพลาดพลั้งตั้งครรภ์ก่อนวัยอันควร

แฟนหนุ่มนอกจากไม่รับผิดชอบยังหลบหน้า หนีหายเข้ากลีบเมฆ ทิ้งให้ลินดาเผชิญชะตากรรมอยู่คนเดียว

เมื่อไปหาที่บ้านก็ไม่เคยเจอหน้า พบแต่พ่อแม่ของอีกฝ่าย ซึ่งก็คอยบอกปัดว่าไม่รู้ลูกชายไปไหน หนักเข้าก็กล่าวหาอย่างหยาบคายว่าลินดาปล่อยเนื้อปล่อยตัว ท้องกับใครก็ไม่รู้ ไม่แน่ว่าอาจไม่ใช่กับลูกชายของพวกเขา

ทางบ้านของลินดานั้น ค่อนข้างเป็นผู้ดีเก่า พวกเขามีฐานะมีหน้ามีตาในสังคม จึงรับเรื่องแบบนี้ไม่ได้อย่างสิ้นเชิง

คนในครอบครัวจึงลงความเห็นพ้องต้องกันอย่างเด็ดขาดว่าให้ลินดาทำแท้ง แล้วกลับไปเรียนต่อให้จบ

แต่เธอไม่ยอม ดึงดันเก็บเด็กในท้องเอาไว้

ยามนั้นเพื่อนๆ ของเธอได้เล่าเรียนมีอนาคตสดใสรออยู่ ในขณะที่เธอต้องอุ้มท้องกลมโตไร้อนาคตอยู่บ้านอย่างมืดมน

ทุกคนในบ้านแทบไม่อยากมองหน้าเธอ พวกเขาต่อว่าและประจานเธอ ญาติพี่น้องไม่มีใครยอมรับเธอและลูกในครรภ์

กระทั่งลินดาคลอดเด็กน่ารักออกมาคนหนึ่ง

เธออดทนต่อสายตาดูแคลนจนร่างกายแข็งแรงจึงตัดสินใจเดินออกมาใช้ชีวิตของตนเองอย่างเด็ดเดี่ยว เลือกตัดขาดจากครอบครัวอย่างมีสติครบครัน ไม่ใช่เพียงอารมณ์ชั่ววูบหรือขาดการไตร่ตรองอะไรทั้งนั้น

แน่นอนว่าลินดาไม่ใช่ลูกคนเดียว บ้านของเธอเป็นครอบครัวใหญ่ เธอเป็นหนึ่งในลูกที่ไม่เคยมีสิทธิ์มีเสียงอะไรอยู่แล้ว

วันที่เธอเดินจากมายังได้ยินเพียงเสียงต่อว่าและด่าทอจากพวกเขาไล่หลังจนลับตา

โชคดีที่ลินดาไม่มีหนี้สินและที่สำคัญเธอมีเงินเก็บส่วนตัวอยู่ก้อนหนึ่ง

เธอใช้มันไปกับเด็กหญิงณภัทร ซื้อนม ซื้อเสื้อผ้าเด็กอ่อน และจ้างกึ่งไหว้วานป้าใจดีข้างบ้านเช่าให้เป็นพี่เลี้ยง ส่วนตัวเธอก็ออกหางานทำโดยไม่เกี่ยงว่าจะเหน็ดเหนื่อยแค่ไหน

แต่ด้วยวุฒิการศึกษาที่ต้อยต่ำ เธอจึงเลือกทำงานไปด้วยเรียนกศน.[1] ไปด้วย

ใช้เวลานานพอควรจนได้วุฒิการศึกษาที่ต้องการ เธอจึงเปลี่ยนงานที่ดีกว่าเดิม หาช่องทางเพิ่มรายได้ไปเรื่อยๆ

อาศัยเป็นคนความจำดี รูปร่างหน้าตาสะสวยบุคลิกภาพดี และพอจะมีความรู้เรื่องภาษาเป็นทุนเดิม ลินดาจึงได้งานในห้างสรรพสินค้าหรูโซนเครื่องใช้แบรนด์เนม

ณภัทรเห็นมารดาลำบากเพราะเธอและรับรู้เรื่องราวทั้งหมดมาโดยตลอด เธอจึงเป็นเด็กดีตั้งใจเรียนอย่างสม่ำเสมอ

เธอยังเข้าใจดีที่ลินดาทั้งเคี่ยวเข็ญและเข้มงวดอย่างที่มนุษย์แม่คนหนึ่งจะเจ้าระเบียบกับลูกได้

นอกจากจะเป็นเด็กเรียบร้อย รักเรียนเป็นที่ตั้ง ณภัทรยังหางานพิเศษทำเพื่อแบ่งเบาภาระมารดา

ต่อมาลินดาก็เจอรักครั้งใหม่กับเสี่ยวิชัย เขาเป็นหม้ายภรรยาตาย ทั้งสองท่านตกลงแต่งงานจดทะเบียนสมรส ก่อนมารดาจะย้ายเข้าบ้านเขาในเวลาต่อมา

ณภัทรคิดว่ามารดาของตนคงไม่อยากมีใครแล้วเสียอีก เพราะตลอดเวลาหลายปีมานี้ เนื่องจากอีกฝ่ายยังสาวยังสวยแม้จะมีเธอเป็นลูกติดก็ยังมีผู้ชายมาขายขนมจีบไม่เคยขาดสาย แต่เธอก็ไม่เคยเห็นมารดาจะมีอะไรเกินเลยกับใครสักคน

ท้ายที่สุดเธอกลับได้พ่อเลี้ยงสุดแสนจะใจดีคนหนึ่งแถมด้วยพี่ชายหล่อเนี้ยบมาดเท่ห์แต่อารมณ์ร้ายเอาแต่ใจมาก ๆ อีกคน

ถึงขนาดทำให้เธอใจแตกอยู่ในขณะนี้

แต่ณภัทรยังคงมีปณิธานอันแรงกล้า เธอสัญญากับตัวเองว่าจะไม่ทำให้แม่ผิดหวัง

เธอจะตั้งใจเรียนก่อน ไม่ยอมมีแฟนเด็ดขาด

การเรียนมหาวิทยาลัยก็เป็นหนึ่งในความฝันของแม่ เธอจะต้องทำมันให้ดี ให้แม่เห็น

ภายภาคหน้าเธอจะต้องมีอนาคตที่ดีและสดใสอย่างที่สุด ใครก็หยุดเธอไม่ได้

เธอไม่คิดว่าผู้ชายคือทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตหรอก

คู่รักวัยเรียนยิ่งไม่ใช่คำตอบสุดท้าย

เธอต้องมีชีวิตเป็นของตัวเองและเป็นหลักประกันให้แม่ได้ ต่อให้แม่ไม่มีใครก็จะยังมีเธอตลอดไป

ณภัทรคิดด้วยจิตใจอันมุ่งมั่น ไม่มีใครสั่นคลอนได้ แต่เมื่อนึกถึงพี่ชายที่หล่อร้ายถึงขั้นอันตรายคอยกระชากใจ

เธอก็ได้แต่กลัดกลุ้ม

เช้าวันใหม่สดใสเสมอ

ณภัทรโยนเรื่องกลัดกลุ้มทิ้งไปอย่างคนไม่ต้องการเก็บทะเลทุกข์ไว้ในใจ เพราะชีวิตต้องเดินต่อไป หนทางข้างหน้ายังอีกยาวไกล อาจมีสิ่งดีๆ รออยู่นับไม่ถ้วน หนึ่งในนั้นคืออนาคตอันสดใส เธอไม่อยากย่ำอยู่กับที่ให้จิตตกไปมากกว่านี้

หญิงสาวลุกขึ้นมาแต่งตัวตั้งแต่ไก่ยังไม่ขันและนาฬิกาก็ยังไม่ทันปลุก ซ่อนหุ่นแซ่บสะท้านเทียบเท่าพริกยกสวนเอาไว้ภายใต้ชุดนักศึกษาที่แสนเรียบร้อย ไม่เผยความยั่วยวนออกมาเลยสักนิด

หลังจากหมุนรอบกระจกสามรอบจนพอใจก็ลงแป้งบางๆ ทาลิปกลอสสีวาวใส เธอไม่ชอบแต่งหน้าจัดจ้าน เพราะหากมีสิวขึ้นก็จะเป็นการสิ้นเปลืองเงินเนื่องจากต้องไปหาซื้อยารักษาสิว

ยังต้องไปหาหมอเสริมความงามแล้วรักษาอย่างต่อเนื่อง เธอจึงเน้นการรักษาผิวพรรณให้เนียนละเอียดกระจ่างใสไร้ริ้วรอยอยู่ตลอดเวลา จะได้ไม่เปลืองเครื่องสำอางแต่งหน้า

อะไรประหยัดได้ก็ต้องประหยัด เธอเป็นอย่างนี้เสมอมา

ณภัทรตรวจดูความเรียบร้อยของตนเองอีกหนจนพอใจก่อนจะกวาดสิ่งของจำเป็นลงกระเป๋าสะพาย

[1] กศน. ย่อมาจาก “การศึกษานอกโรงเรียน” แต่ปัจจุบัน หลังจากมีพระราชบัญญัติส่งเสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย พ.ศ. 2551 เกิดขึ้น กศน. จึงหมายถึง “การศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย”