ใบหน้าสวยกลั้นเสียงสะอื้นนั่งรถตู้คันหรูมากับคุณพ่อและคุณแม่ของวชิ เธอไม่รู้จะทำยังไงเพราะพวกท่านกดดันเธอหนักมาก จึงคิดว่าร้องไห้และดราม่าทำตัวให้หน้าสงสารที่สุดเพื่อที่จะได้รับการเอ็นดูเห็นอกเห็นใจ และดูเหมือนว่ามันจะได้ผล
"หนูแสนซนลูก แล้วใช้ชีวิตยังไงอยู่คนเดียวเหรอ"
"หนูทำงานที่คาเฟ่ค่ะ แล้วก็รับงานเสิร์ฟช่วงค่ำที่โรงแรม ถ้ามีงานอะไรที่จ้างแพงหนูรับหมดเลยค่ะ ค่าเทอมก็ต้องจ่ายนี่ลดแล้วนะคะเพราะหนูได้ทุนเรียนฟรี ไหนจะค่ากิจกรรมต่าง ๆ อีก"
"โธ่ลูกน่าเอ็นดูมาก แม่ขอโทษนะที่พูดจาไม่ดีกับหนูเลย"
"ไม่เป็นไรเลยค่ะคุณแม่ หนูดีใจนะคะที่มีคนเข้าใจหนูบ้าง ทุกวันนี้เหมือนไร้ที่พึ่งพิง โชคดีที่พี่วชิเริ่มทำดีกับหนูบ้าง เอ็นดูหนูช่วยเหลือทุกอย่างเลยค่ะ"
"โธ่ลูก ทำให้นึกถึงแม่สมัยเป็นวัยรุ่นเลย พ่อของตาวชิก็นิสัยแบบนี้เลย ใช้เงินมาซื้อแม่นิสัยเสียทั้งพ่อทั้งลูกเลย"
"อ้าว... พี่ผิดอะไร"
"ผิดที่ส
