คนแพ้ก็ต้องโดนกระแทกยันเช้าNC

956 Words

บทที่6 คนแพ้ก็ต้องโดนกระแทกยันเช้าNC "อ๊ะ~" อึก! ความแน่นความใหญ่โตกำลังสอดใส่เข้ามาในกายหญิง หมวยที่นอนเกร็งไปทั้งตัวกำลังถูกขยับสะโพกอย่างเบาแรง "จะ...จุก~" "ซี๊ดด หมวยอ่ะ...ตอดผมไม่หยุดเลยนะ" ชายหนุ่มรู้สึกปวดหนึบเมื่อถูกร่องรักตอดรัดจนปวด เหงื่อเม็ดเล็กเริ่มผุดออกมาตามไรผม ความเสียวสะท้านทำให้ต้องเริ่มขยับเร็วขึ้นเรื่อยๆ "อ๊ะๆ....อืออ~" "เจ็บไหมครับ...อ่าาา~" สาวน้อยไม่ตอบแต่เธอกัดปากแน่นจากนั้นก็ซู๊ดปากแอ่นสะโพกตามอารมณ์สยิวที่ชายหนุ่มกำลังมอบให้ กลีบอูมกำลังปล่อยน้ำเมือกมาเคลือบลำเอ็นที่มีเส้นเลือดปูดรอบเอ็น สาวน้อยปรือตามองพร้อมกับร้องครางไม่เป็นศัพท์ "อ๊าา....หย๊าา...อิ๊..." "ไม่แปลกใจทำไมไอ้ภีมมันถึงได้ติดใจคุณนัก!" ปึก! ปึก! ปึก! แรงเสียดสีเพิ่มขึ้นอย่างทวีคูณทำเอาร่างของสาวน้อยโยกไหวไปตามแรง สองเต้ากระเพื่อมจนชายหนุ่มต้องโน้มตัวลงมาตะปบดูดอย่างกระหาย จุดสีชมพูกำลังถูกดูดเม้มจนแข็งเป็นไต "เสียวว...งือออ คุณภูมิอ๊าส์~~" ปึก! ปึก! ปึก! ความวาบหวามทำให้สาวน้อยปลดปล่อยความเสียวออกมาก่อน ชายหนุ่มเห็นว่าเธอพ่ายแพ้ต่อลีลาอันเร้าใจก็ยิ้มร้ายทันที อ่อนแอก็แพ้ไป แต่คนแพ้ต้องยอมให้คนขนะกระแทกยันเช้านะครับ เมียจ๋า ~ ปึก! ปึก! ปึก! ตรั่บ! ตรั่บ! ตรั่บ! "งือออ อ๊าๆๆ แรงๆ...แรงอีกได้ไหมหนูจะเสร็จอีกแล้ว!" "อ๊าส์....แรงพอไหมครับ...อ๊ะๆๆ" "แรงๆ...อื้ออแรงอีกค่ะ!" "อ๊าส์....ไม่ไหวแล้วผมจะแตกแล้วซี๊ดดด" อ๊าาาส์~ น้ำกามถูกปลดปล่อยออกมาจนเต็มร่องรัก เรียกได้ว่านี่เป็นครั้งแรกที่เธอถูกปล่อยน้ำใส่ร่อง กลีบสีแดงฉ่ำขมิบจนน้ำทะลักออกมา ภูมิที่นั่งมองอยู่ก็อดไม่ได้ที่จะเอื้อมมือไปลูบไล้อย่างหลงใหล "สวยจัง" "จูบมันสิคะ" "หืม...คุณมันร้อนแรงมากรู้ตัวไหม อย่าทำให้ผมติดใจไปมากกว่านี้เลย" "หนูจะกลับแล้วนะคะ" "ไม่ผมไม่ให้กลับ!" "เพื่อ? คุณได้หนูแล้วก็ปล่อยหนูไปเถอะอยากให้คุณภีมรู้เรื่องหรือไงคะ!!" ฉันลุกขึ้นมานั่งมองหน้าคุณภูมิอย่างไม่ชอบใจนัก "ผมชอบคุณ...ที่ผ่านมาผมแอบตามไปดูคุณตลอด...." "ทั้งๆที่หนูเป็นผู้หญิงของน้องชายคุณ!" "ผิดมากไหมถ้าผมจะรักแฟนน้องชาย ผิดมากไหมหมวย" "หนูกับคุณภีมยังไม่ถึงขั้นนั้นค่ะ คุณเข้าใจผิดแล้ว..." "เธอรักมันใช่ไหม..." หมวยได้แต่กัดปากพูดอะไรไม่ออกภูมิจึงเดินเข้ามาหาจากนั้นก็ประกบจูบอย่างรุนแรง หมวยเองก็พยายามงับปากให้ทันสุดท้ายเธอก็ยินยอมให้ชายหนุ่มสอดลิ้นเข้ามาควานน้ำลายของเธอ จ๊วบ~ จ๊วบ~ แผล่บ~~ "พะ...พอ...อื้ออ" ฉันพยายามร้องท้วงแต่มือของฉันดันไปจับเข้าที่ท่อนเอ็นพร้อมกับชักมันเบาๆ "ซี๊ดดด ผมเสียววว" ผมก้มไปมองมือเล็กๆที่กำลังชักรูดเบาๆ "อยากอมมันไหม รสชาติมันอาจจะอร่อยกว่าของไอ้ภีมก็ได้นะ" "ของคุณภีมหวาน" ฉันตอบกลับพร้อมกับมองสีหน้าที่ดูไม่พอใจของคุณภูมิ อึก! บ๊วบ! บ๊วบ! บ๊วบ! ท่อนเอ็นถูกยัดเข้ามาในปากของเธอทำให้เธอต้องโยกหัวดูดเลียมัน "เป็นไงคับปากไหมซี๊ดดด" "ก็ดี" อ๊อก! อ๊อก! อ๊อก! "อ๊า~...ปากโคตรดีเลย...เลียหัวหนักๆหน่อยหมวย ผมชอบแรงๆ" บ๊วบ! บ๊วบ! บ๊วบ! "อย่างคุณต้องเจอคนอย่างผมหมวย อ๊าาา~" ปิ๊ด! อึก! อึก! น้ำกามพุ่งเข้ามาในปากทำให้หมวยดูดกลืนมันจนหมด ไม่มีเหลือสักหยด ชายหนุ่มหลับตาพริ้มเขาไม่เคยเจอใครที่ใช้ปากเก่งขนาดนี้มาก่อน "เป็นไงหวานสู้ไอ้ภีมได้หรือเปล่า" "ไม่รู้สิ คุณภีมหวานกว่านี้" "งั้นก็กินมันอีกรอบแล้วกัน!" บ๊วบ! บ๊วบ! บ๊วบ! "ไม่ไหวแล้วอ้าขาหน่อยเมียจ๋าผัวจะเอาแล้ว!!" "อ๊าส์...คุณภูมิ!" "เรียกผัวสิ ครางเรียกผัวดังๆ!" "ผัวจ๋าาา~~ เสียวว~ งือออ" ปึก! ปึก! ปึก! กว่าหมวยจะได้นอนก็เกือบเช้า เธอหลับอยู่ในอ้อมแขนของคุณภูมิ ส่วนคุณภูมิก็มองเธออย่างหลงใหล เธอเป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์ทั้งหน้าตาและเรื่องบนเตียง "ฝันดีนะเด็กดื้อ จุ๊บ!" ริมฝีปากของชายหนุ่มกดลงบนหน้าผากของสาวน้อยเบาๆจากนั้นทั้งสองก็หลับใหลไปด้วยกัน ช่วงสายของอีกวันหมวยลืมตาตื่นขึ้นมาก็เห็นคุณภูมิกำลังยืนดื่มกาแฟสายตามองไปยังนอกกระจกใส เธอค่อยลุคขึ้นมานั่งรวบรวมสติจากนั้นก็หยิบเสื้อผ้ามาสวมใส่ "จะรีบไปไหนครับ" "กลับสิคะถามได้" "ไอ้ภีมมันกลับวันพรุ่งนี้คุณไม่ต้องรีบขนาดนี้ก็ได้" "หนูต้องฝึกงาน ถ้าเกิดไม่ผ่านก็จบเห่พอดี!" "ผมจะบอกกับไอ้ภีมว่าเราสองคน...." "อะไรของคุณคะ! ห้ามพูดเรื่องของเราเด็ดขาดนะ!!" "งั้นวันนี้คุณต้องอยู่กับผม เดี๋ยวผมพาไปเปลี่ยนชุดที่บ้านเราจะได้ไปทำงานด้วยกัน" "ได้ไงหนูต้องทำงานนะคะ" "ลาสิ!" ผมพูดด้วยน้ำเสียงเรียบจากนั้นก็เดินเข้าห้องน้ำไป หมวยได้แต่นั่งถอนหายใจนาทีนี้เธอไม่มีทางเลือกคงต้องจำยอมก้มหน้ารับกรรมต่อไป เธอไลน์ไปหาผู้จัดการเพื่อแจ้งว่าติดงานที่มหาวิทยาลัยจากนั้นก็เตรียมตัวออกมาจากโรงแรมพร้อมคุณภูมิ

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more