บังเอิญเจอกันอีกแล้วNC
911 Words
บทที่5
บังเอิญเจอกันอีกแล้วNC
ตั้งแต่เจอคุณภูมิที่ร้านอาหารวันนั้นหมวยก็ไม่เคยเห็นคุณภูมิอีกเลย จนกระทั้งวันที่คุณภีมต้องเดินทางไปต่างประเทศเพื่อดูรถที่จะส่งมาไทยในเดือนหน้า หมวยที่เบื่อการอยู่คนเดียวจึงชวนกัสและพี่บอลแฟนของเพื่อนไปนั่งดื่มที่ร้านประจำ
ในความโชคดีของเธอที่หัวสามารถออกมาได้เพราะพี่บอลเล่นดนตรีที่ร้านประจำพอดีทั้งสองจึงได้ดื่มกันอย่างเต็มที่
"อีหมวยมึงได้บอกคุณภีมหรือยังว่ามึงมาแดกเหล้าไม่ใช่กลับมาเรียกมึงไปทำโทษอีกนะ"
"กูบอกแล้วว่ามากับมึงกลับไม่เกินเที่ยงคืน"
"เออ ให้มันจริงเถอะ"
อีกด้านของร้านเหล้าตอนนี้คุณภูมิกำลังนั่งดื่มกับลูกค้าอยู่เช่นกัน จึงทำให้คุณภูมิมองหมวยอยู่เป็นระยะ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงได้ติดใจเธอขนาดนี้
"มึงมองแบบนี้ไม่ใช่ว่าชอบน้องคนนั้นนะ"
"ไม่รู้ว่ะ กูก็ไม่อยากชอบเหมือนกันแต่เวลาเจอทีไรกูก็ละสายตาไม่ได้เลย"
"ก็จีบดิ"
"เด็กไอ้เหี้ยภีมนะสิ"
"ฉิบหายและถ้าไอ้ภีมรู้มึงได้ตีกันอีกรอบแน่ๆ"
"หึ....งั้นก็อย่าให้มันรู้สิ เท่าที่กูสืบมากับผู้หญิงคนนี้ไอ้ภีมมันจริงจังสุดละ"
เมื่อลูกค้าของภูมิกลับไป ภูมิก็รีบเดินมาหาหมวยที่กำลังนั่งคุยกับเพื่อนอยู่หน้าเวที แม้หมวยจะดูเกร็งแต่เธอยิ้มรับอย่างเป็นมิตร
"นั่งด้วยได้ไหมครับ"
"เอ่อ...ได้ค่ะ.."
"คุณภีม เอ้ย! คุณภูมิหนูเรียกผิดอยู่เรื่อยเลย หนูชื่อกัสนะคะ"
"ยินดีที่ได้รู้จักครับ ว่าแต่ไอ้ภีมไปไหนล่ะทำไมถึงปล่อยให้เธอมานั่งเหงาอยู่ที่นี่"
"คุณภีมไปดูรถที่ต่างประเทศค่ะ ว่าแต่คุณภูมิมาคนเดียวเหรอคะ"
"ผมมากับเพื่อน เห็นคุณเหงาๆเลยมาทักทาย"
ดูคุณภูมิจะคุยกับหมวยถูกคอจนถึงเวลาที่เธอต้องกลับ กัสเองก็ต้องรีบกลับเพราะพี่เอปวดหัวไมเกรนทำให้หมวยต้องนั่งรถกลับเอง
"เดี๋ยวผมไปส่ง"
"ไม่เป็นอะไรค่ะคุณภูมิ หมวยนั่งแท็กซี่กลับเองได้"
"ไม่ต้องเกรงใจหรอกมาขึ้นรถ เมาขนาดนี้เดี๋ยวแท็กซี่ได้ลากไปข่มขืนพอดี"
ชายหนุ่มถือวิสาสะจับมือของหมวยจากนั้นก็พาเธอขึ้นมาบนรถก่อนจะขับออกมาจากร้านเหล้า หมวยที่ดื่มแอลกอฮอล์มาหลายแก้วมาเจอแอร์เย็นๆก็ทำให้เธอผล็อยหลับไป
"คุณหมวยครับ" ผมหันไปปลุกเธอแต่เธอไม่ตื่นจึงต้องเลี้ยวเข้ามาโรงแรมของผม จากนั้นก็เขย่าตัวเธออีกครั้ง
"อื้ออออ"
สาวน้อยไม่มีท่าทีจะตื่นจึงถูกคุณภูมิอุ้มขึ้นมายังห้องนอนของตัวเอง ยิ่งได้อยู่ใกล้ชิดแบบนี้ก็ทำให้ภููมิรู้สึกหวั่นไหวในใจ
"คิดถึง...จังเลย..."
เพียงแค่วางเธอลงชายหนุ่มก็ถูกดึงมาหอมเพราะเธอคิดว่าตนเป็นน้องชายฝาแฝดที่มีความสัมพันธ์กันอยู่
"ผมภูมิไม่ใช่ภีม....อื้อ.."
ริมฝีปากของชายหนุ่มถูกสาวน้อยบดขยี้พร้อมกับสอดลิ้นเข้ามากวาดเลียน้ำลายเหนียว เธอพยายามที่จะลืมตาแต่ชายหนุ่มกับจูบตอบอย่างเร่าร้อนทำให้เธอเคลิ้มไป
จ๊วบ~
"ผมจะไม่ไหวอยู่แล้วนะ" ผมเลื่อนมือลงไปจับขาอ่อนของเธอจากนั้นก็เลื่อนมือเข้าไปในกระโปรงเดรสสีหวาน
"ซี๊ดดด~"
น้ำเมือกใสไหลออกมาจนเป้ากางเกงตัวจิ๋วเปียกชุ่ม มือหนาค่อยๆดึงกางเกงลงมาก่อนจะจับสองขาอ้าออกจนเผยให้เห็นกลีบสีแดง
"สวยจัง.." ผมเอ่ยปากชมความงามของเธอก่อนจะก้มหน้าลงไปชิมความหวานของเธอ
เหมือนร่างบางจะเริ่มรู้สึกตัวเธอลืมตาขึ้นมามองภาพตรงหน้าถึงกับร้องเสียงหลงแต่ด้วยลิ้นสากที่กำลังฉกชิมน้ำหวานพร้อมกับสลับดูดร่องรักของเธอ ทำให้เธอตัวอ่อนระทวย
"คุณภูมิ...อื้อออ.....ยะ...อย่า...อ๊าา"
ซู๊ดดดด~~
"คุณภูมิ~ อื้อออ~~"
สาวน้อยเริ่มรู้สึกวาบหวามหนักเมื่อปุ่มกระสันถูกรัวลิ้นใส่อย่างบ้าคลั่ง เธอเผลอตัวกดหัวคุณภูมิอีกทั้งยังแอ่นสะโพกสู้อย่างลามก
อ๊าาา~
จ๊วบ~
ซู๊ดดดด~~
"น้ำคุณเยอะมากเลยหมวย"
"พอแล้ว หนูจะกลับบ้านแล้วค่ะ"
"ได้ไง คุณเสร็จคาปากผมขนาดนี้จะไม่รับผิดชอบหน่อยหรือไง ไอ้ภีมมันไม่รู้เรื่องหรอก"
"ไม่ได้ค่ะ! ยังไงคุณภีมก็เป็นน้องชายคุณนะคะ"
สาวน้อยรีบท้วงก่อนจะลุกขึ้นแต่กลับถูกมือหนารวบลงมานอนที่เตียง เธอพยายามร้องขอแต่ทว่าชายหนุ่มตอนนี้ถูกกิเลสเข้าครอบงำเสียแล้ว แววตาที่ส่งมาหาเธอราวกับเสือที่พร้อมจะขย้ำเหยื่อ
"คุณภูมิ...."
"พี่น้องจะมีเมียคนเดียวกันไม่ได้เลยเหรอ..."
"ไม่ได้ค่ะไม่มีใครเขาทำกัน!"
"ผมนี่ไงที่จะทำ!"
"มันไม่ดีนะคะคุณภูมิยังไงคุณภีมก็เป็นน้องชายของคุณ"
"ปากห้ามแต่อ้าขารอผมขนาดนี้ ผมคงปล่อยให้คุณไปไม่ได้จริงๆหมวย ผมต้องการตัวคุณ"
"อ๊ะ~ เบาๆอื้ออ~"
- Writer
