สองหนุ่มถึงกับอ้าปากค้างเมื่อได้ยินคำพูดของหมวย เธอรำคาญจนอยากจะกระโดดตึกลงไปให้ตายๆทุกอย่างจะได้จบ สองหนุ่มก็เอาแต่นิ่งเงียบพูดอะไรไม่ออก
“หนูเบื่อพวกคุณจะทะเลาะกันทำไมคะ พ่อแม่เดียวกันแท้ๆ” ฉันมองทั้งสองคนสลับกันไปมา อะไม่ได้ผลยังคงฟาดงวงฟาดงากันอยู่อีก
“คุณไม่เข้าใจหรอก” ภีมตอบด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด
“คุณภีมคะลืมไปหรือเปล่าว่าหนูก็มีพี่ชายเหมือนกัน พี่ม่อนเป็นพี่ชายที่แสนดีรักและก็เป็นห่วงหนูมาก”
“คุณโชคดีที่มีพี่ชายที่ดีไม่เหมือนผม” สายตาของภีมยังคงมองหน้าภูมิไม่ลดล่ะ
“แค่นี้ก็ยังจะแขวะกันอีกเนอะ”
“ใช่” ภูมิรีบเสริม “ผมรู้นะว่าผมอาจจะไม่ใช่คนดีอะไรมากแต่กับคุณผมเต็มที่นะ”
“พอๆๆ เลิกพูดค่ะไหนๆพวกคุณก็ได้กลับมาเจอกันแล้วแบบนี้ต้องฉลอง ส่วนเรื่องของพวกเราเดี๋ยวค่อยว่ากันอีกที”
หมวยรีบเดินมาเปิดตู้เย็นจากนั้นก็หยิบเบียร์ออกมาสามกระป๋อง เธอเปิดพร้อมกับยื่นให้ทั้งสองหนุ่มแม้ทั้งสองจะไม่อยากดื่มด้วยกันแต่เพราะตัวกลางเป็นหมวยจึงยินยอมแต่โดยดี
“มาค่ะ ชน!!”
อึก!
อึก!
อึก!
1ชั่วโมงต่อมา
เคว้ง!!
เสียงเบียร์กระป๋องที่เท่าไหร่ไม่รู้ถูกขว้างลงถังขยะ หมวยที่นั่งอยู่ตรงกลางก็เริ่มมีอาการมึนเมา เธอนั่งมองแสงจากดวงอาทิตย์ที่กำลังตกดินทำให้นึกถึงวันดีๆที่ผ่านเข้ามาในชีวิต
“หนูดีใจนะที่ได้รู้จักคุณสองคน หนูขอได้ไหมไม่ว่าสถานะของเรามันจะเป็นยังไงขอให้คุณทั้งสองยอมรับมันให้ได้นะคะ”
“ทำไมพูดแบบนี้หมวย” ภีมจับมือของเธอข้างนึงพร้อมกับบีบเบาๆ
“นั่นสิ อย่าพูดแบบนี้อีกได้ไหม” ภูมิจับมืออีกข้างของเธอไว้พร้อมกับบีบ สายตาก็มองริมฝีปากสีชมพูอย่างหลงใหล
ทั้งสามคนเริ่มหวั่นไหวแต่ไม่กล้าพูดออกมา หมวยนั่งซบไหล่ของภีมสลับกับภูมิอย่างลืมตัวเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ มือของเธอทั้งสองข้างก็ยังถูกสองหนุ่มกุมมือไว้
ความรู้สึกวาบหวามจินตนาการจากภาพในจอเมื่อช่วงบ่ายแล่นเข้ามาในหัวของสองหนุ่ม จนทั้งสองเริ่มหายใจไม่ทั่วท้องพยายามเบนจุดสนใจหมวยที่ละมือออกจากทั้งสองก็คว้ากระป๋องเบียร์ขึ้นมาดื่มแต่ด้วยความเมาเลยทำให้เบียร์กระฉอกไหลลงมากับเสื้อนักศึกษาจนเห็นเงาเสื้อในและเนินอก
ภูมิที่จ้องมองก็ถึงกับเป่าปากภีมเองก็เช่นกัน ตอนนี้ทั้งสองหนุ่มลำเอ็นค่อยๆแข็งตัวจนพร้อมรบผิดกับหมวยที่ยังเฉยเมยไม่สนใจแต่ลึกๆเธอก็พอเดาสถานการณ์ได้ว่าทั้งคู่เริ่มมีอารมณ์แล้ว
“คุณสองคนเงียบทำไมคะ”
“เอ่อ...”
ภูมิขยับตัวออกหากจากหมวยเล็กน้อยเพื่อเว้นระยะจะได้หักห้ามใจแต่รีโมทเจ้ากรรมดันถูกภีมโยนมาไว้แถวนี้จึงเหยียบมันอีกครั้งจนภาพในจอปรากฎขึ้น
อ๊า~ อ๊าๆๆๆ~
ปึก! ปึก! ปึก!
ที่รัก~ เสียวที่สุดเลยค่ะ อ๊าๆ เบบี้จะแตกแล้ว อิ๊~ อ๊ะ~
พรั่บ! พรั่บ! พรั่บ!
“คิกๆๆ”
หมวยหัวเราะคิกคักด้วยความเมาเมื่อเห็นบนหน้าจอ ตอนนี้สาวสวยกำลังถูกรุมกระหน่ำแทงทั้งสองทาง สองหนุ่มเริ่มคุมอารมณ์ไม่ได้ต่างคนต่างนั่งตัวงอเพราะเริ่มปวดหนึบที่ลำเอ็น
“คุณสองคนว่าผู้หญิงคนนั้นรู้สึกยังไงคะ”
“จะรู้ไหมล่ะ เสียวล่ะมั้ง” ภีมตอบพร้อมกับพยายามข่มอารมณ์เพราะตอนนี้มันจะระเบิดออกมาอยู่แล้ว
“เสียวเหรอ แต่ร้องเหมือนจะขาดใจเลยเนี่ยนะ”
“ตอนเรามีอะไรกันคุณก็ร้องเหมือนจะขาดใจไม่ใช่หรือไง” ภูมิพูดออกมาทำให้หมวยหน้าแดง “ผมปิดนะ” ไม่ปิดตอนนี้ผมตายแน่ไม่ไหวแล้วจู๋แข็ง
หมับ!
มือเล็กๆรีบคว้ามือของคุณภูมิที่ก้มลงไปเก็บรีโมท ทำให้ทั้งสองหนุ่มมองหน้ากัน หมวยทำหน้าออดอ้อนใส่ชายหนุ่มก่อนจะดึงมือคุณภูมิขึ้นมา
“หนูอยากดูต่อคะ”
“มันจะไม่ดีนะ อย่าดูเลย” ภีมรีบค้านเพราะเริ่มเดาสถานการณ์ได้ปล่อยไว้แบบนี้ตัวเองคงทำอะไรรุนแรงแน่ถ้าอยู่สองคนป่านนี้คงถึงใจกันไปแล้ว ยังไงก็ต้องหาทางไล่พี่ชายออกไปก่อน
“หนูอยากดู อยากรู้ว่ามันจะเป็นยังไง”
สายตาของหมวยยังคงจดจ่ออยู่ที่หน้าจอส่วนสองหนุ่มตอนนี้นั่งเขย่าขากัดปากตัวเองจนแทบจะเป็นห้อเลือด เสียงในจอก็ร้องครางกระเส่าจนอารมณ์พุ่งพล่านอยากจะพุงไปเสียบเสียจริงๆ
“หนูเริ่มร้อนแล้วค่ะ”
สาวน้อยเริ่มมีเหงื่อออก เนื้อตัวเริ่มสั่นไหวริมฝีปากก็เม้มเข้าหากัน ร่องรักเริ่มขมิบตอดเพราะอารมณ์ความอยากเมื่อเห็นภาพกลีบอูมในจอ ลำเอ็นที่ขนาดไม่ต่างจากสองหนุ่มกำลังเสียบแทงอย่างเมามันส์
“ร้อนแบบไหนครับ” ภีมเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ไม่ไหวแล้ว ไม่ไหวจริงๆแซนวิชเลยเหรอจะไหวไหมนะ
“ร้อนมากไหม..” น้ำเสียงของภูมิก็ไม่ต่างกัน ร้อนแบบนี้ต้องอาบน้ำหรือเปล่าในห้องน้ำก็ไม่เลวนะแซนวิชจะอร่อยหรือเปล่า
“หนูอยากทำแบบในคลิป คุณสองคนช่วยทำให้หน่อยได้ไหมคะ” ฉันมองทั้งสองคนสลับกันไปมาเอาวะลองดูเลือกไม่ได้ก็เอามันทั้งสองนี่แหละไหนๆก็มาขนาดนี้แล้ว แต่ดูเขาสองคนจะคิดหนักนะ