ป่วนหัวใจยัยเลขา (คุณค่าของความรัก)

กำแพงสูง

ร้านอาหารริมแม่น้ำ ที่มีเรือลำใหญ่ให้บริการอยู่ ถูกตกแต่งอย่างสวยงาม รถตู้ที่ติดโลโก้ของบริษัทชื่อดังจอดเคียงข้างกับเอสยูวีที่มาถึงก่อนแล้ว เลขาสาวสวยลงจากรถ พร้อมกับเข้าไปร่วมกลุ่มกับคนที่มาด้วยกันอย่างเป็นธรรมชาติ เธอไม่ชอบให้ใคร

นายใหญ่แห่งไทยแมนสตีลเดินนำเข้าไปในเรือ แล้วก็รับการทักทายจากเจ้าของร้านที่คุ้นเคยกันอย่างดี

“สวัสดีค่ะ คุณจอมทัพ วันนี้เลี้ยงมื้อเที่ยง แดดแรงนิดนะคะ แต่ลมแม่น้ำก็พัดเย็นดีค่ะ “ ชายหนุ่มพยักหน้า แล้วพาแขกเข้าไปในร้าน

เลขาสาวเดินเข้าไปเกือบจะสุดท้าย และนั่งห่างจากเจ้าภาพไปพอสมควร ระยะห่างนี้ อาจจะทำให้เค้ารู้ดีว่า ควรจะปฏิบัติกับเธออย่างไร

“ผมถือวิสาสะ สั่งอาหารไว้ให้เลยนะครับ เพื่อความรวดเร็วและจะได้แนะนำเมนูดังด้วย “

ผู้จัดการแผนกรับคำอย่างยินดี ก่อนจะมองเมนูอาหารหลายชนิดที่เรียงรายมา นับสิบอย่าง พร้อมกับกุ้งเผาตัวใหญ่ ที่จัดมาให้คนละ1ตัว เป็นพิเศษ

กุ้งแม่น้ำตัวใหญ่เผามาอย่างดี ผ่าหัวจนเห็นมันเยิ้ม ทำให้เธอนึกถึง คนที่ชอบกินมันกุ้งเหลือเกิน

กลุ่มนักศึกษามหาวิทยาลัยชื่อดัง ที่นัดเลี้ยงรุ่นกันในร้านอาหารทะเล กลางเมือง หอยแคลงลวกเลือดแดง และไม่มีเลือด ถูกสั่งตามคำสั่ง ตามมาด้วย ปลาหมึกไข่นึ่งมะนาว และปลาทอดกรอบตัวโต กุ้งเผาคนละ1ตัว ถูกเสริฟอยู่ต่อหน้าแต่ละคน

“ปัด ไม่กินกุ้งเผาหรอ ตัวใหญ่ขนาดนี้ ต้องจองนะ ถ้าไม่ได้มากับปู่กร คงไม่ได้กิน “

คนถูกถามมองหน้าคนพูดอย่าง อย่างเกรงใจ น้องปีสามอย่างเธอ คงไม่กล้าจะบอกว่า ปัดไม่กินหัวกุ้งมันกุ้งแน่ๆเพราะทุกคนกินกันอย่างเอร็ดอร่อยเหลือเกิน

จานกุ้งของเธอถูกเจ้ามือยกขึ้นไปทันที เพราะเค้านั่งตรงข้ามกับเธอ

“น้องปัดไม่กินมันกุ้งใช่ไหม “ เค้าถามอย่างรู้ใจ เพราะเห็นว่าเธอกินกุ้งมาหลายครั้งแล้ว

“ค่ะ ไม่ทานมันกุ้งกับหัว “ เสียงหวานบอกออกมาอย่างแผ่วเบา

ภัทรกรจัดการใช้ช้อนตักมันกุ้งของเธอ ใส่จานข้าวเค้าทันที และเกาะเปลือกกุ้งทั้งตัวออกให้หมด และส่งกลับไปที่หน้าเธออีกครั้ง พร้อมรอยยิ้มอ่อนโยน

“เรียบร้อยครับ ทานได้ คราวหน้า พี่จะทานมันกุ้งให้ทุกครั้งและน้องปัดก็ทานแต่เนื้อกุ้งนะครับ “

หัวใจของคนฟังพองฟูขึ้นมา การเอาใจใส่จากคนอื่น คนนอกครอบครัว ที่ไม่ได้มีผลประโยชน์อะไรจากเธอ แต่เค้ากลับใจดีเหลือเกิน

“พี่กร คราวหน้า จะเลี้ยงแบบนี้อีกหรอ “ รุ่นน้องถามออกมา

“ก็ถ้าอยากกิน ก็จะพามา” สายตาของพี่ภัทรกร หรือ ปู่กร บอกความนัยได้ดี ว่าถ้าอยากมา เค้าก็จะพามา

“อาหารไทยรสจัดครับ ปลาก็สด กุ้งก็สด ผักก็เป็นผักชาวบ้านปลูกเองทั้งนั้น “ เจ้ามือบอกออกมา แล้วมองคนที่นั่งอยู่ไกลๆกำลังตักต้มยำใส่ถ้วยแบ่งของตัวเอง ตามมาด้วยปลาทอดกรอบ และ ปลาทอดมันอีกชิ้นนึงในจาน ซึ่งต่างจากคนอื่น ซึ่งเริ่มทานกุ้งเผากันเป็นอย่างแรก

“กลางคืน วิวจะสวยมากนะครับ ด้านบนเปิดให้นั่งรับลม มีดนตรีเล่นเพลงสากล เหมาะสำหรับการพักผ่อน “ ผู้จัดการหลายคน ทานอาหารมื้อเที่ยงอย่างเอร็ดอร่อย ก่อนจะหันมาเห็นว่า เลขาสาว ปล่อยกุ้งตัวใหญ่เอาไว้ตรงหน้าของตัวเอง

“ลูกปัด ไม่ทานกุ้งหรอ “ เสียงของผู้จัดการจัดซื้อถามออกมา เมื่อเห็นว่า เลขาของบอส กำลังทานผลไม้ล้างปากแล้ว

“ค่ะ ไม่ทาน พี่จะกรุณาช่วยปัดทานก็จะขอบคุณมากๆเลยค่ะ”

กุ้งแม่น้ำตัวใหญ่ในจาน ถูกส่งยื่นไปให้ในทันที เจ้ามือหนุ่มมองหน้าเลขาสาวสวย อย่างสงสัยเพราะเค้าเห็นเธอทานกุ้งกรอบอย่างเอร็ดอร่อย จึงสั่งให้คนเตรียมกุ้งเผา ตัวใหญ่มาให้เธอโดยเฉพาะ แต่เธอกลับไม่แตะต้องมันเลย

ร่างบอบบางขยับตัวลุกไปเข้าห้องน้ำ เพื่อเตรียมตัวจะแยกย้ายกลับออฟฟิศในเวลาเกือบบ่ายสองแล้ว กว่าจะถึงกรุงเทพก็น่าจะถึงเวลาเลิกงานพอดี ป่านนี้บอสคงรอเธอแน่แล้ว

มือเล็กล้างมืออยู่ตรงหน้าห้องน้ำ ก่อนจะจัดการซับมือด้วยทิชชูและบีบแฮนด์ครีมลงไปที่มือก่อนที่โทรศัพท์จะดังขึ้นมาอีกครั้ง

“ออกมาหรือยัง จะถึงกี่โมงครับ “ บอสถามเลขาสาวสวย

“ยังค่ะ แต่ใกล้แล้วกำลังทานข้าวกัน เรียบร้อยแล้วค่ะ “ เสียงหวานของเลขาสาวตอบออกไป

“โอเคครับ เดินทางดีดีนะ อย่าหลับคอพับ น้ำลายไหลนะครับคุณเลขา อายเค้า” บอสหนุ่มแซวออกมา และมีเจตนาให้เธอระวังตัว เค้าไม่อยากให้ใครได้เห็นมุมส่วนตัวของเธอ แบบที่เค้าได้เห็น

จอมทัพเดินมาถึงก็เห็นว่าเธอกำลังยิ้มอยู่กับคนที่โทรมา และเค้าก็บังเอิญได้เห็นรอยยิ้มนั้นพอดี

“อาหารอร่อยถูกปากไหมครับ “ เค้าถามเธอออกมา

“ค่ะ อร่อยมาก ถ้าบังเอิญผ่านมาคราวหน้า ดิฉันจะแวะอีก “

เธอบอกกับเค้าแบบสุภาพและเป็นทางการอีกครั้ง จอมทัพมองแล้วยิ้มออกมา

“คุณขีดเส้นระวังตัวเสมอ ใช่ไหมคุณลูกปัด การ์ดของคุณสูงมาก กำแพงคุณก็ล้อมรอบตัวคุณเอาไว้หมด เพราะกลัวผมจะเข้าไปในชีวิตคุณใช่ไหม “

หญิงสาวยิ้มออกมาแล้วส่ายหน้า เธอไม่ปฏิเสธที่เค้าน่าตาดี มีเสน่ห์และตรงไปตรงมา ชัดเจน ว่าเค้าจีบเธอ หากจะมีสักแวบที่คนอย่างลูกปัดจะหวั่นไหว ก็เป็นเพราะว่าเค้าตรงไปตรงมา แต่ถ้า คนอย่างลูกปัดเลขาสาว ที่ต้องอยู่กับหนุ่มจอมเสน่ห์อย่างบอสของเธอตลอดเวลาแล้ว ภูมิคุ้มกันของเธอ แรงมาก

“ดิฉัน เข้าใจว่าคุณจอมทัพ สนใจดิฉันเป็นพิเศษ พยายามจะเข้ามาใกล้ดิฉัน อาจจะอยากจีบดิฉัน อยากรู้จักดิฉันให้มากขึ้น แต่ดิฉันขอ บอกตรงนี้ให้ชัดเจน เพื่อความเข้าใจของเราให้ตรงกัน ดิฉัน ไม่ได้ต้องการคบหาดูใจกับใคร ไม่ต้องการมีแฟน หรือ มีความรัก ดิฉันมีความสุขดีแล้วค่ะ การกระทำของคุณทำให้ดิฉันอึดอัด และ เราจะทำงานกันลำบาก ดิฉันขอให้คุณจอมทัพ ช่วยปฏิบัติกับดิฉัน ในฐานะ เพื่อนร่วมงานกันเท่านั้นค่ะ อย่าทรีตดิฉัน แบบที่ผู้ชายคนนึงกับผู้หญิงคนนึงเลยค่ะ “

ชายหนุ่มยิ้มออกมา เธอปฏิเสธเค้าซึ่งหน้าอย่างตรงไปตรงมาที่สุด

“แล้วคุณกับคุณภัทรกร เป็นอะไรกัน คุณเป็นแฟนกับเค้าหรอครับ “

คำถามที่ถามออกมา ทำให้คนที่กำลังเดินแยกออกไปหยุดเดินทันที ขาเธอก้าวไม่ออกแล้วลูกปัด