When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
ชมพู “อ้าวพี่ชมพู” เธอเดินออกมาพร้อมกับทักฉัน “มาอยู่ในเต็นท์ของพีได้ไง” “เออ????” “อรุณสวัสดิ์ครับ” ฉันหันไปเสียงที่เอ่ยทักทาย เป็นคุณสมุทรนั้นเอง “อรุณสวัสดิ์ค่ะ????” “อ้าววคุณ....” คุณสมุทรหันไปหาหามุก “มุกค่ะ” “แล้วไปอยู่ในเต็นท์ของ....????” “คือ☺️” “คุณสมุทรอานอะไรเหรอยังค่ะ” ฉันหันไปถามเขา “ยังครับ????” “เราไปหาอะไรทานกันเถอะค่ะ” “เอาสิครับ????” ฉันเดินออกมาจากหน้าเต็นท์ของพีที่ตอนนี้กลายเป็นเต็นท์ของมุกไปแล้ว “คุณชมพูไม่เป็นไรนะครับ อาจจะไม่มีอะไรก็ได้ครับ” “ค่ะ ชมพูไม่ได้คิดอะไรค่ะ☺️” ฉันพูดพลางหันไปยิ้มกับคุณสมุทร “น่ารักจัง” เขาเปล่งเสียงพูดออกมาเบามากแต่ฉันก็ยังได้ยินอยู่ “????” “อ่อ..เออ..เราไปหาไรทานกันเถอะครับ????” พูดจบฉันก็เดินไปยังที่เต็นท์อาหารเช้า ฉันหันไปเห็นพีกำลังทานอาหารเช้ากับพวกพี่ก้องและมีหมวยอยู่ด้วย “????” เขาเห็นฉันเลยกวักมือเรียกฉัน “???’