ไม่เป็นไรจริงๆใช่ไหม

3003 Words

“ค่ะ” ฉันยิ้มให้อาจารย์ที่พูดเสียงดังเมื่อกี้พร้อมกับนั่งลงตรงกลางห้องโดยนั่งหันหน้าหาผู้อำนวยการแล้วก็รองผู้อำนวยการอีกสองท่านแล้วด้านข้างทั้งสองฝั่งก็มีอาจารย์ทุกคนล้อมไว้ “หึ ไฟแรงไง เด็กสมัยนี้ก็แบบนี้แหละค่ะ! พูดขนาดนี้ยังทำหน้าระรื่นไม่สลด!” “แฮ่ม เรามาคุยกับแบบผู้ใหญ่กันดีกว่านะครับ แล้วเราคบกับนักศึกษาคนนั้นมานานหรือยัง” ฉันมองท่านผู้ทำนวยการและเริ่มตอบคำถาม “คบมาได้สักพักค่ะ เขาแนะนำให้มิ้มมาสมัครที่นี่แล้วบังเอิญว่าได้ค่ะ” “คบกันมาก่อน เธอเป็นคนลพบุรีไม่ใช่เหรอ” “ใช่ค่ะ บ้านมิ้มอยู่ลพบุรีแต่รู้จักกันเพราะมิ้มมาดูโครงบ้านตั้งแต่เขาเริ่มทำเลยได้คุยแล้วทำความรู้จักกันค่ะ” “เดี๋ยวนะ เจอกัน ทำความรู้จัก แล้วเป็นแฟนกันเลย” ฉันหันมาอาจารย์พร้อมกับพยักหน้าตอบด้วยแววตาที่จริงจัง “ค่ะ มิ้มก็ไม่มีใครแล้วเขาก็ไม่มีใครเลยลองคุยกัน พอมันไปกันได้เลยตัดสินใจคบกันค่ะ” “แล้วรู้ไหมคะว่า

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD