Keep My Love
ตอนที่ 9
วันต่อมา..
หลังเลิกเรียน
Mimmin Talk:
“ดีจังเลยอ่ะมินมิน น้อยมากเลยนะที่เวลาเราชอบใครสักคน แล้วเค้าก็ชอบเราเหมือนกัน เป็นอะไรที่ใจตรงกันสุด ๆ เลย”
แคทเอ่ยขึ้น
“คงแค่บังเอิญและโชคดีมั้ง”
“ไม่เคยได้ยินหรอ ทุกสิ่งทุกอย่างไม่มีเรื่องบังเอิญหรอก ถ้าคู่กัน ยังไงก็เป็นคู่กัน โดยที่ไม่จำเป็นต้องหาเหตุผล เพราะไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่ทำให้มาพบกันแน่นอน”
ฉันยิ้มแทนคำตอบ
“จริง ๆ นะมินมิน เรื่องแบบนี้น่ะ เป็นเรื่องของเนื้อคู่และโชคชะตา กาลเวลาจะทำให้เราเรียนรู้ซึ่งกันและกันมากขึ้น”
“จ้าแคท งั้นไม่ใช่เรื่องบังเอิญ แต่เป็นเพราะใจของเรา”
ฉันตอบกลับไปเหมือนที่แคทบอก
“อ่านหนังสือกันต่อเถอะ”
ฉันบอกพร้อมกับก้มกลับมาอ่านหนังสือที่อยู่ตรงหน้าต่อ
“กลับไปอ่านที่บ้าสกันเถอะมิน ท่าทางวันนี้ฝนจะตกอีกแล้วนะ”
“จริงด้วย งั้นไปกัน” ว่าแล้วฉันกับนินก็เก็บหนังสือใส่กระเป๋าอย่างรวดเร็ว
ระหว่างทางขับรถกลับบ้าน
ครืด ครืดด?
ฉันหันไปมองโทรศัพท์ที่วางไว้อยู่ข้าง ๆ พบว่าพี่ลีโทรมา แต่ฉันว่าจะไม่รับสายเพราะกำลังขับรถ โชคดีที่ข้างหน้าติดไฟแดงพอดี จึงรับสายได้ทันก่อนที่จะโทรกลับไป
“ค่ะ?”
“มินมินกลับบ้านยังน่ะ ฝนเริ่มตกแล้วนะ?”
“กำลังขับรถกลับบ้านค่ะ ตอนนี้ติดไฟแดงอยู่?”
“อ๋อ ดีแล้ว?”
“งั้นมินมินขับรถเถอะ ไว้ถึงบ้านแล้วค่อยบอกนะ?”
“ยังคุยได้นะคะ ยังติดไฟแดงอยู่ค่ะ?”
ฉันที่รีบบอกเค้าไว้ก่อนเพราะยังไม่อยากจบบทสนทนา ยังไม่ได้ถามเค้าเลยว่าตอนนี้กลับหรือยัง
“พี่กลับยังคะ?”
“หมายถึงกลับไปอยู่ในใจมินมินหรอ?”
“ไม่ต้องกลับหรอก เพราะอยู่ในนั้นนานแล้ว?”
“มินมินไม่ได้หมายความว่าแบบนั้นสักหน่อย?
“555 พี่กำลังจะไปที่รถน่ะ?”
“รีบกลับนะคะ เดี๋ยวฝนตกหนัก ถนนลื่นนะคะ?”
“ไม่ต้องห่วงนะ พี่ห่วงมินมากกว่า?”
“ไม่ต้องแอบยิ้มนะ เก็บไว้ยิ้มตอนที่พี่เห็นจะดีกว่า?”
“พี่ไม่ควรเข้าโหมดนี้เลยนะคะ?”
“พอเขินแล้วพูดแบบนี้ตลอดอ่ะ?”
“ไม่ได้เขินนะคะ?”
“อ่ะ ๆ ขับรถเถอะ เดี๋ยวไฟเขียว?”
“ค่ะ ขับรถดี ๆ นะคะ?”
“ครับ?”
___________________________