เมื่อขึ้นมายังห้อง เสี่ยภาคินทร์จับข้อมือเล็กแล้วดึงร่างบางให้ตามเข้าไปในห้องนอนใหญ่ แล้วเขาก็ปล่อยให้เธอยืนเคว้งอยู่กลางห้องเพราะเสี่ยหนุ่มได้เดินหายไปในห้องน้ำแล้ว
ปาริฉัตรยืนหันรีหันขวาง เธอไม่รู้จะทำตัวแบบไหน จะให้ไปนั่งรอบนเตียงกว้างก็ไม่กล้าพอ หญิงสาวจึงเดินไปโซฟานุ่มตัวใหญ่มุมหนังสือในห้อง
เสี่ยภาคินทร์เดินออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าขนหนูพันรอบเอวแต่ผืนเดียว สายตามองไปที่เตียงกว้างแต่ก็ต้องขมวดคิ้วเพราะไม่เห็นร่างบางอยู่ที่นั่น พลันสายตาเหลือบไปเห็นหญิงสาวที่นั่งตัวแข็งบนโซฟาสีดำใหญ่มุมห้อง
"ทำไมมานั่งตรงนี้?" เสี่ยหนุ่มถามขณะที่เดินเข้ามาหาเธอ
"ก็ นั่งตรงนี้สบายใจกว่าบนเตียงนี่คะ" ปาริฉัตรตอบเสี่ยหนุ่ม สายตากลมโตมองไปที่ใบหน้าหล่อเข้มที่มีหยดน้ำเกาะประปรายสร้างเสน่ห์ขึ้นให้กับเขาโดยไม่รู้ตัว เธอไล่สายตาลงมาที่อกแกร่งที่มีแต่มัดกล้ามสีเข้มนั่น ดูท่าเสี่ยหนุ่มคงออกกำลังกายประจำถึง
