หลังจากที่ให้แนนซี่ขึ้นมาทำความสุขให้แล้ว เสี่ยภาคินทร์ก็ได้ทำงานต่อจนกระทั่งผับปิด
"เสี่ยจะกลับเลยไหมครับ?" หมอกขึ้นมาถามเมื่อถึงเวลากลับของเสี่ย เพราะเขาต้องไปส่งเสี่ยหนุ่มทุกวัน ยกเว้นวันที่เสี่ยหิ้วสาวเข้าโรงแรม วันนั้นจะเป็นวันที่เขาได้กลับบ้านเร็ว
"อือ" เสี่ยหนุ่มตอบสั้น ๆ พลางยันกายลุกขึ้นเต็มความสูง มือหนายกมือนวดที่ต้นคอเพื่อไล่ความเมื่อย
"วันนี้กลับคอนโดเลยนะครับ" มือขวาคนสนิทเอ่ยถามกับเสี่ยในขณะที่มือเปิดประตูห้องค้างไว้ให้
"อือ" เสี่ยภาคินทร์สั้น ๆ คำเดิมแล้วเดินผ่านลูกน้องคนสนิทไป
เสี่ยภาคินทร์ไม่ได้ใช้ลิฟต์แต่เดินลงบันไดมาเพื่อตรวจเช็คความเรียบร้อยอย่างที่ทำเป็นประจำก่อนกลับ ชั้นผับนักท่องเที่ยวเริ่มทยอยกลับจนบางตา ส่วนอีกสามชั้นถัดลงมานักพนันยังหนาตาอยู่เหมือนเดิม คาดว่าน่าจะเป็นแบบนี้จนกระทั่งเช้าแบบในทุก ๆ วัน
เสี่ยภาคินทร์เดินนำมือขวาคนสนิทลัดเลาะหลบหลีกผู้คนลงมาจ
