เธอคนเหงา กับเขาทั้ง7

Ep.9 : ฮอร์โมนพุ่งพล่าน Nc+

"เล่นแต่โทรศัพท์ กินข้าว กินยาได้แล้ว เดี๋ยวไม่หายเจ็บนะ อากงห่วงมาก แวะมา 3 รอบแล้ววันนี้ แต่เธอหลับ" เฮียริวกำลังลูบผมของฉันเบาๆ โดยมีเจ้เหม่เหมที่ไม่มีเรียนเช้าเหมือนกันมาคอยเช็ดตัวให้

"มันระบมเลยทำให้มีไข้ เมื่อวานเป็นยังไงบ้างคะ ทำไมป๊าต้องไปมหาลัย ม้าไปไหม" ฉันถามเฮียริว ที่การโดนแกล้งของฉันนั้นเดือดร้อนไปถึงผู้ใหญ่

"ไป...แต่เจ้ยังไม่ยังไม่รู้นะว่าไปทำไม แต่เรื่องที่เกิดขึ้นที่มหาลัย มันอุกอาจมาก กู๋ไคคงจะไปเอาเรื่อง" เจ้เหม่เหมป้อนข้าวต้มให้ฉัน แล้วพยายามจะดันผักเข้าไปในปาก แต่ฉันไม่อยากกินอ่า

"ผิงผิงผักมีประโยชน์" เฮียริวเห็นเราพยายามยื้อยุดเลยเข้าข้างเจ้เหม่เหมซะงั้น ไม่ยุติธรรมเลย ฉันต้องกินผักที่ทั้งเขียวและทั้งขมอย่างจำใจ ไม่อร่อยเลยสักนิด ถ้าเป็นเฮียฟ่งป่านนี้ต้องกินให้ฉันแล้ว

หลังจากกินข้าว กินยา เฮียริวกับเจ้เหม่เหม ก็ปล่อยให้ฉันนอน เพื่อที่ตัวเองจะได้เตรียมตัวไปเรียน ทุกคนมีอะไรทำหมด คงมีแต่ฉันที่ว่าง ฉันนอนดูโทรศัพท์ ดูหนังฟังเพลง จนพวกพี่มาบอกว่าจะไปแล้ว อืมมมมม อยู่คนเดียวสิน้าาา ฉันได้แต่ยิ้มแล้วบอกว่าฉันอยู่ได้ แต่เอาเข้าจริงเวลาที่อะไรทุกอย่างรอบตัวมันเงียบ มันก็เกิดอาการเหงาเหมือนกันนะเนี่ย ฉันนอนคิดอะไรเรื่อยเปื่อย เมื่อคืนจูบกันได้ยังไงต้องหลายชั่วโมง หัวใจของฉันเต้นไม่หยุดเลย พอเข้าใจว่ามันเป็นช่วงอยากลองของเราทั้งคู่ ช่วงที่ฮอร์โมนในร่างกายอาจพลุ่งพล่านที่สุด

"ฉันอาจจะแค่อยากลอง แต่เฮียอยากลองรึเปล่า เรื่องเซ็กซ์มันเป็นเรื่องธรรมชาติอยู่แล้ว" พอคิดถึงจูบเมื่อคืน หัวใจมันก็เต้นตึกตัก รสริมฝีปากยังติดอยู่ที่ริมฝีปากอยู่เลย เมื่อคืนมันวูบวาบไปทั้งตัวเลยนะ แถมเปียกตรงน้องหนูไปหมด แค่คิดหัวใจก็เต้นรัว มันคือความตื่นเต้นที่ฉันไม่เคยเจอ ฉันกำลังคิดอะไรลามกอยู่ใช่ไหมเนี่ย พอเข้าใจว่าป๊าฉันเป็นคนชอบพูดทะลึ่ง แต่เขาอาจจะไม่ได้ลามก ฉันต้องทำตัวให้ดูน่าเกรงขามเหมือนป๊าสิ

เง้ออออ อยากถูกจูบอีกจัง เรื่องนี้จะปรึกษาใครดี ฉันนอนพลิกไปพลิกมากับความรู้สึกที่ไม่คุ้นเคย น้องน้อยมันเต้นตุบตับ เหมือนกับเรียกร้องให้ฉันสัมผัส ไม่ ๆ เรากำลังคิดเรื่องอะไร เอ้ออออ ฉันมีเพื่อนผู้หญิงแล้วหนิ ถามเอากับอลิสก็ได้ แต่เราสนิทถึงกับเล่าเรื่องแบบนี้ให้ฟังแล้วเหรอ ฉันเผลอเอามือไปลูบน้องหนูอย่างเผลอตัว ความฉ่ำบาง ๆ ทำให้ฉันพยายามจะหากระดาษทิชชูมาซับ แต่พอแตะมันกลับให้ความรู้สึกดีอย่างประหลาด ไม่ ๆๆๆ ต้องไปหาอะไรทำที่ดีกว่านี้ ฉันเดินลงมาชั้นล่าง ในบ้านที่ไม่มีใคร นอกจากสาวใช้ที่มาทำความสะอาด ไปเอาดาบมาฝึกดีกว่าแบบนี้มันจะฟุ้งซ่าน

"นั่นเธอจะไปไหน เจ็บอยู่ไม่ใช่หรือไง" เสียงของคนที่ไม่อยากได้ยินตอนนี้ มันดันดังขึ้นด้านหลังของฉัน เฮียฟ่งที่กลับมาจากมหาลัย มองฉันที่จะเดินไปโรงฝึกด้วยสายตาที่ไม่พอใจนัก

"จะไปฝึกดาบค่ะ"

"เจ็บอยู่ กล้ามเนื้อมันต้องการการพักผ่อน ไปนอนดีกว่า" พอพูดจบเฮียฟ่งก็ตรงมาอุ้มช้อนฉันขึ้นมาจากพื้น ทำให้เราใกล้กันแค่นิดเดียว ริมฝีปากที่ฉันละสายตาไม่ได้เลย ไม่!!!! นี่พี่ชายนะ คิดลามกได้ยังไง ฉันปล่อยให้เฮียฟ่งอุ้มขึ้นห้อง ด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย ฉันต้องหลบสายตาของเฮียฟ่ง เพราะกลัวว่าเขาจะรู้ว่าฉันแอบเป็นเด็กลามก

เฮียฟ่งวางฉันลงบนเตียงแล้วมองฉันอย่างสงสัย เขาพยายามจะมองตา แต่ฉันก็พยายามจะหลบ แววตาที่ดูอบอุ่นเริ่มหรี่เล็กลงอย่างจับผิด

"เป็นอะไร ไปทำความผิดอะไร อาการเธอมันฟ้องชัดเจน มองหน้าเฮีย แล้วสารภาพมา" มือใหญ่สองข้าง ล็อกหน้าฉันให้มองไปที่เขา

ตอนนี้หันหนีไม่ได้แล้วสิ จะบอกยังไงว่าฉันกำลังวูบวาบ

"หน้าแดงจังเลย มีไข้เหรอ เพราะซนไม่ยอมนอนใช่ไหม" หน้าผากของเฮียฟ่งจรดลงที่หน้าผากของฉันเพื่อวัดอุณหภูมิ ฉันละสายตาจากเขาไม่ได้เลย แม้เขาจะหลับตา แต่ฉันกลับได้แต่มองทุกการกระทำของเขา กลิ่นลมหายใจมันชวนเคลิ้มฝันไปกับสัมผัสตอนนี้ ข้างในของฉันมันร้อนรุ่มเหมือนจะระเบิดออกเลย

"ตัวร้อนไหมคะ"

"รุม ๆ เฮียเช็ดตัวให้ กินยารึยัง" สีหน้าเป็นห่วงของคนเป็นพี่ชาย มันทำเอาฉันรู้สึกดีไม่น้อยเลย ฉันมองตามหลังเฮียฟ่งที่ไปเอากะละมังและผ้าขนหนูมาเช็ดตัวให้

"กินแล้วค่ะ"

"งั้นเช็ดตัวก็คงพอ ทำไมถึงปล่อยให้ตัวเองมีไข้อีกน้า เมื่อคืนเฮียว่าเฮียเฝ้าไข้ จนไข้ลดแล้ว" เฮียฟ่งกลับมาหาฉันพร้อมผ้าขนหนูที่ชุบน้ำ ก่อนจะค่อย ๆ ซับมันลงที่หน้าผาก แก้ม และไล่มาที่คอ กระดุมเสื้อชุดนอนถูกปลดลงน้อย ๆ เพื่อเช็ดคอได้สะดวกขึ้น

เอาอีกแล้วอาการวูบวาบ ฉันได้แต่หลับตาลง เพราะไม่อยากเห็นภาพตรงหน้าเลย เขาไม่ได้ทำอะไรเลยนะ แต่ฉันคิดลามกเอง ฉันกำลังคิดว่าถ้าเกิดเขาเลื่อนลงมาอีก ไม่ได้นั่นพี่ชาย เปลี่ยนความคิดดีกว่า

"วันนี้อลิสกับพีทจะมาเยี่ยมนะคะ"

"อืม เฮียเจอพวกนั้นแล้ว เค้าบอกเฮียแล้ว วันนี้เฮียก็ชวนสองคนนั้นมานั่งกินข้าว ไม่ต้องห่วงเพื่อนเธอ เฮียก็ใส่ใจนะ อลิสเนี่ยแสบใช่เล่นเลย จัดการใบปลิวที่ใส่ร้ายตัวเองอยู่หมัดเลย ถ้าสนิทกันเข้า เฮียอาจจะได้น้องสาวเป็นยัยตัวแสบเพิ่ม" เฮียฟ่งคุยกับซับพร้อมกับซับผ้าขนหนูลึกขึ้น ลึกจนถึงเนินอกของฉันเลย แม้ตาของเขาจะไม่ได้มองด้วยซ้ำ ลึกอีกนิดได้ไหมคะ

"น้องเฮียแสบอยู่แล้ว แค่ไม่ได้ใช้มันกับเฮีย"

"เอาแขนมา"

"เฮียต้องเช็ดข้อพับ และจุดอับ มันจะร้อนกว่าที่อื่น" ฉันรวบมือของเฮียฟ่งมาไว้ที่เดิมอย่างลืมตัว

แย่แล้วสิ...ฉันกำลังสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลย ไปบอกให้เขาเช็ดอะไร!!! แต่นั่นก็ไม่เท่ากับเอามือเขามาวางไว้บนหน้าอกตัวเอง เฮียอาจจะไม่คิดอะไร แต่ที่แน่ตอนนี้ฉันไม่ปกติ

"ผิงผิง จูบได้ไหม" ถามทำไม หรือเขาจับได้แล้วว่าฉันกำลังคิดลามก

"เมื่อคืนเรายังจูบกันไม่พอเหรอคะ" พูดไปงั้นแหละเป็นมารยาท ไม่กล้าพูดออกไปตรง ๆ

"เฮียชอบจูบของเธอ"

"ฉันจูบเก่งเหรอ"

"จูบไม่ได้เรื่องที่สุดเลยตั้งแต่เจอมา แต่...เธอทำท่าเผยอปากรอรับจูบ มา 3 ครั้งแล้ว แสดงว่าเฮียจูบเก่งใช่ไหมล่ะ" ประโยคที่กระซิบข้าง ๆ หูมันทำให้ฉันต้องหดคอ เพราะตอนนี้อะไรที่โดนตัวมันก็จั๊กจี้ไปหมด

ฉันถูกดึงเข้ามาจูบช้า ๆ เพราะความสูงที่ต่างกันทำให้ฉันต้องเงยคอเพื่อรับจูบแสนหวาน ริมฝีปากที่ขยับช้า ๆ ค่อยเร่งเร้า ลิ้นหนาพยายามจะสอดแทรกผ่านริมฝีปากเข้ามาทวงถามหาอะไรที่อยู่ในปากของฉัน ผ้าขนหนูที่เปียกถูกทิ้งลงพื้น มือใหญ่ที่ไม่ว่างตอนนี้วางพอจะปลดกระดุมชุดนอนฉันลงมาอีกเม็ด โดยที่ฉันไม่ได้ขัดขืนเลย เพราะมัวแต่ติดใจในรสหวานของจูบอยู่ ร่างกายของฉันถูกดันให้นอนราบลงไปกับเตียงช้า ๆ

"จับนะ" แต่ไม่ทันจะได้ตอบอะไร ริมฝีปากอุ่น ๆ ก็ป้อนลงมาอีกครั้ง มือใหญ่บีบเคล้นคลึงหน้าอกของฉัน ฉันไม่เคยรู้สึกสติเตลิดขนาดนี้มาก่อนเลย ฉันได้แต่ครางในลำคอเพราะปากฉันไม่ได้รับอิสระเลย ลิ้นหนายังคงทำงานได้เป็นอย่างดี

"อื้ออออ อื้มมมมม"

ปากของเฮียฟ่งค่อยๆคลายจูบออกช้า ๆ ก่อนจะจุ๊บเบา ๆ ที่หน้าผากของฉันแทน รอยยิ้มหวานที่ฉันอยากจะเห็นมันแค่คนเดียว ทำให้ฉันต้องยิ้มตอบ

"จูบแบบนี้พอใจรึยัง"

"ยัง"

"เด็กโลภ เฮียก็มีขีดจำกัดนะ" เฮียฟ่งซุกริมฝีปากเข้าที่ซอกคอขาว แล้วบรรจงจูบเบา ๆ ก่อนจะเริ่มพรมจูบไปทั่วลำคอ มือใหญ่เริ่มซุกซนไปเรื่อย ทิ้งให้ฉันเพลิดเพลินไปกับความรู้สึกแปลกใหม่ที่ได้รับ

"อื้ออออ รู้สึกดีจัง" พอเคลิ้มไม่ทันไร ก็รู้สึกสะดุ้ง เพราะมีอะไรถูกสัมผัสกับน้องหนู

"หนู หนูแฉะขนาดนี้เลยเหรอ ลามกใหญ่แล้ว" ประโยคแซวของคนเป็นพี่ชายทำให้ฉันสปริงตัวขึ้นมานั่ง ด้วยความรู้สึกผิด แต่ความรู้สึกเมื่อกี้มันดีมากเลยนะ

"อ๊าาาาาา ไม่เอาอย่าล้อนะ ก็มันดีอะ เฮียจะไม่มองว่าผิงผิงเป็นเด็กลามกใช่ไหม" มันดีจริง ๆ แบบว่าร้อนวูบ ร้อนวาบ หัวใจเต้นจนฉันได้ยินเสียงหัวใจตัวเองเลย

"ไม่...แต่ผิงผิงสัญญาได้ไหม ให้เฮียทำแค่คนเดียวนะ" ยื่นสิทธิ์ขาดงั้นเหรอ แล้วถ้าเฮียไดหรือเฮียริวทำดีกว่าล่ะ อันนี้ล้อเล่นนะ

"ก็ได้ แลกกับดุฉันให้น้อยกว่านี้ แล้วก็กินผักแทนฉันไปตลอดชีวิตเลย"

"ดุน้อยกว่านี้ไม่รับปาก แต่กินผักแทนเธออันนี้รับได้ อีกทีไหม"

"อื้อ" ฉันเอนตัวลงนอนราบกับเตียง

ก๊อก ก๊อก ก๊อก!!!! [ผิง ผิง พวกเรามาแล้วววว] เสียงของอลิสที่ดังอยู่หน้าห้อง ทำให้ฉันต้องรีบสปริงตัว ลุกขึ้นมาติดกระดุมอย่างรีบร้อน

"เฮียไปเปิดเอง เป็นเด็กดี ห้ามเจ๊าะแจ๊ะผู้ชาย เฮียไม่กวนละ" เฮียฟ่งจุ๊บที่หัวของฉันน้อย ๆ แล้วหยิบกะละมังกับผ้าขนหนู เดินไปเปิดประตูให้อลิสและพีทได้เข้ามา

ทำยังไงดี อารมณ์ยังไม่ลงเลย ฉันหยิบผ้านวมมาห่ม แล้วส่งยิ้มให้เพื่อนที่มาเยี่ยมไม่รู้เวลา

"โห...สภาพ หน้าแดงแปร๊ดเลย สงสัยไข้จะสูง" อลิสเอ่ยแซวแล้วมองมาที่กระดุมเสื้อ ที่ฉันติดมันอย่างรีบร้อนแล้วมันไม่ตรง จนฉันต้องรื้อแกะ แล้วติดใหม่

"คะ..แค่เช็ดตัวไง ที่มหาลัยเป็นยังไง"

"ก็ไม่ยังไง ไม่มีใครด่าให้ใครตายได้ ถ้าเราไม่อ่อนแอ ฉันไม่กลัวขี้ปากหรอกนะ แต่ฉันไม่ชอบสายตาพวกผู้ชายที่มองอย่างลามกมากกว่า บ้านฉันเปิดอาบ อบ นวดจริง มันคือความจริง พ่อฉันก็เป็นพ่อเล้าจริง แถมทุกวันนี้ สาวแก่แม่ม่ายมาตามติดพ่อฉัน จนแม่ฉันต้องตามเฝ้าเลย พ่อฉันสอนเสมอ การยอมรับความจริง มันทำให้เราชนะทุกอย่าง ว่าแต่แกเถอะ ป่วยจนปากเจ่อเลยเนอะ"

"กินกี่ตีนอะ ไม่เจ่อได้ยังไง ฉันอาจจะอ่อนซ้อมเอง"

"พวกนั้นหายไปหมดแทบปิดชมรมเลยครับ ข่าวว่าพวกพี่ ๆ ของคุณหักขาเข้าโรงพยาบาลหมดเลย" พีทเล่าสถานการณ์ของที่มหาลัยให้ฉันฟัง

"แก เฮียฟ่งเค้ายิ้มให้ฉันอ่า ฉันชอบเค้า เมื่อวานโคตรเท่ พระเอกในใจ" อลิสมองประตู แล้วส่งสายตาหวานหยาดเยิ้ม

"น้อย ๆ หน่อย พี่ชายฉัน"

"หึงหรือหวงจ๊ะ" อลิสเอ่อยแซวแล้วเบะปากใส่ฉัน ที่ปากแข็ง ก็ไม่ได้หึงและหวงจริง ๆ นี่

"ไม่ใช่อะไรทั้งนั้น คนอื่นเค้าจะเข้าใจผิด เฮียฟ่งแค่เช็ดตัวเพราะฉันมีไข้ ฉันกับเค้าเป็นพี่น้องกันนะ" ฉันตอบออกมาอย่างรีบร้อน และร้อนตัว

"ว้า แค่นี้เองเหรอ ไม่สนุกเลย นึกว่าจะมีอะไรมากกว่านี้ พีทแกเคยมีแฟนมะ ถามจริงเหอะ ชอบผู้หญิงหรือผู้ชาย" อลิสหันไปถามพีทที่ทำหน้าไม่สบอารมณ์

"ผมก็ต้องชอบผู้หญิงสิครับ ผมเนี่ยเป็นผู้ชายแมน 100%" คนหน้าหวาน ขนาดโมโหยังน่ารักเลย อลิสก็ยังแหย่ไม่เลิก

"เคยมีแฟนเป็นผู้หญิงรึไงเล่าอะ"

"เคยสิครับ ผมเคยมีอะไรกับผู้หญิงมาแล้วด้วย" คนหน้าหวานทำตัวมาดแมน จนฉันเองก็ไม่อยากจะเชื่อ

"แต่ฉันไม่เคยนะ ฉันเคยจูบ ลูบคลำ ประสบการณ์โชกโชนในบาร์โฮสต์ ไม่เคยมีอะไรกันเพราะค่าตัวแบบค้างคืนผู้ชายโคตรแพง ซื้อดื่มเอา ฮ่ะ ๆ ชอบผู้ชายที่จะอยู่แทบเท้าฉัน"

"หน้าใส ๆ ไม่น่าเป็นคนแบบนี้เลยนะครับ"

"อย่างน้อยฉันก็ไม่โกหก แบบแกเนี่ยจูบกับผู้หญิง รับได้!!! แต่มีอะไรกัน ทำเป็นรึไง ใส่วิกก็สวยกว่าฉันแล้ว"

"อิจฉาผมสินะครับ ที่ผมสวยกว่า"

เถียงกันซะแล้ว บาร์โฮสต์มันไม่ใช่สำหรับคนแก่เหรอ เพิ่งรู้เลยนะเนี่ย เรานั่งคุยกันสักพัก เฮียฟ่งก็ให้สาวใช้ยกขนม และน้ำผลไม้มาให้ เพราะกลัวว่าฉันจะลงไปเอาเองไม่สะดวก ดูแลดี นัลร๊ากกกก

"แกยิ้มอะไรคนเดียวอะ ฉันถามแกว่า ถ้าจับไอ้เจ้าพีทนี่ใส่วิก จะสวยไหม" เสียงเรียกของอลิสที่ล็อกคอของพีทอยู่ ทำให้ต้องดึงสติกลับมาแล้วหันไปมอง

"ก็อาจจะสวย เลิกแหย่พีทได้แล้วม้างโกรธใหญ่แล้ว"

"โอ๋ๆ ไม่โกรธ ม๊วฟ ๆ ดีกันน้า" อลิสจุ๊บเค้ากลางเหม่งของพีทดังม๊วฟเป็นการขอโทษ

สงสารพีท โดนอลิสรังแก ฉันเองก็มองพีทเป็นผู้ชายนะ แต่ทำไม เหมือนอลิสจะไม่ได้มองแบบนั้นเลย

"อลิสจะเอายังไงเรื่องคนที่โจมตีเธอ"

"เจอตัวเมื่อไหร่แม่จะตบไม่เลี้ยง บ้านฉัน ครอบครัวฉัน สะเหล่อนัก รวยด้วยเงินคนอื่นแล้วหนักหัวใคร เราทำให้สาว ๆ มีรายได้ไปเลี้ยงครอบครัว เงินที่พวกผู้ชายจ่ายมาคือความยินดี ไม่ใช่ไปหลอกเอาเงินเค้าซะที่ไหน" สีหน้าของอลิสดูเศร้าลง ที่จริงเธออาจจะเครียด แต่คงไม่อยากจะพูดออกมา โดนโจมตีขนาดนั้น เป็นใคร ใครจะทนไหว

ฉันตบเตียงให้เธอเข้ามาหา แล้วดึงเธอเข้ามากอดปลอบ ปล่อยให้เธอได้แสดงความอ่อนแอ ในมุมที่ไม่มีใครเห็นสักนิดก็ดี

"มีกลิ่นน้ำหอมของเฮียฟ่ง ติดเสื้อเธอด้วยอะ"

"ห๊ะ!!! ไม่มี"

"มีนี่ไง ผิงผิง เล่ามาาาาาาาาา" อลิสเอาจมูกมาแนบชุดนอนของฉัน แล้วสูดหากลิ่นน้ำหอม