“พวกมึงเอาลูกกูไปซ่อนไว้ที่ไหน คืนมาดี ๆ หรือจะให้กูเอาทหารมาค้น” ท่านนายพลมาตามหาลูกชายที่หายจากบ้านไป 2 อาทิตย์แล้ว และบ้านไป๋คือที่เดียวที่เค้านั้นคิดได้ “มาถึงบ้านของผม แล้วไม่ให้เกียรติกันแบบนี้ระวังไม่มีชีวิตออกไปนะครับ” ไป๋ชิงเหอผู้เป็นประมุขของบ้าน มองการกระทำที่หยาบคายของคนที่เรียกตัวเองว่าชายชาติทหาร ก็เกิดถอนหายใจออกมา “เอาลูกชายผมคืนมา” ท่านนายพลตบลงบนโต๊ะ เมื่อเกิดบันดาลโทสะ ที่ถูกเพิกเฉยต่อสิ่งที่เขานั้นร้องขอ “ผมเอาไปเองครับ ท่านนายพล คนที่บ้านผมไม่เกี่ยว เนื่องจากนายริคกี้ไม่ได้รับการอบรมสั่งสอนที่ดี ตบน้องผมจนนอนหยอดน้ำข้าวต้มไปหลายวัน แล้วตัวผมนั้นก็มีงานที่ต้องทำ ผมเลยต้องเอาตัวมันมาเก็บเอาไว้ เพื่อให้ช่วงเวลาที่ผมไม่อยู่ ริคกี้จะไม่ไปทำร้ายน้องสาวผมเพื่อเป็นการแก้แค้น การกระทำของผมนั้นหาได้มีผู้ใหญ่คนใดชี้นำ แต่ถ้าน้องผมเจ็บตัวอีก พวกเราจะไม่ยอมแน่ ๆ” ฟ่งเทียนที่อยู่