ผิงผิง Say ::
แขนใหญ่ค่อย ๆ โอบกอดฉันแน่นขึ้นแล้วหอมลงเข้าที่ซอกคอของฉัน แล้วก็กอดอยู่แบบนั้น การกระทำที่บอกว่าเฮียฟ่งมีสิ่งที่อยู่ในใจ วันนี้อากงอบรมงั้นเหรอ นั่นสินะ เฮียฟ่งไปคุยกับอากงตั้งนาน ต้องโดนอากงดุมาแน่ ๆ ฉันนั่งให้เฮียฟ่งกอดอยู่แบบนั้น กอดจนกว่าเขาจะรู้สึกดี ความรู้สึกที่เศร้าไปกับเขามันคืออะไรนะ
"การรับตราหงส์มันน่ายินดีออกน้า ไม่เห็นเฮียจะต้องเศร้าเลย เฮียทำได้ ฉันมั่นใจ สักวันฉันก็ต้องเจอ นอกจากฉันจะมีสามี ให้สามีรับแทน ฮ่ะ ๆ ถ้ามีวันนั้นอ่านะ" ฉันตลกกลบเกลื่อน แต่ดูเหมือนเฮียฟ่งจะไม่ตลกด้วย
"ไม่มีวันนั้น" แขนใหญ่โอบกอดฉันเข้าไปใกล้ จนอกอวบแนบชิดถูกนาบลงไปกับอกของเฮีย แม้จะมีชุดชั้นในกั้น แต่รู้สัมผัสได้ถึงความอุ่นและการสั่นสะเทือนจากข้างในอก สายตาของเขาที่มองฉันมันบอกถึงความปรารถนา ซึ่งตอนนี้ฉันก็มีไม่ต่างกัน ปรารถนาจะรู้ถึงสิ่งที่อยู่ในใจ
"เฮียมีอะไรจะบอกไหมคะ"
"หลังร
