HOPE
“Hello Kristoff?" Ani ko nang may sumagot sa kabilang linya.
"Isay? Are you okay? Maayos ba ang naging tulog mo?" Bakas sa boses nito ang pag-alala.
"Yes, I'm fine. Ahm. Baka lang kasi kako pupunta ka dito today, sasabihin ko sana na wala ako ngayong araw. I mean busy kasi ako, may aasikasuhin ako tungkol sa lupa namin." kagat-labi kong tugon. Nakahiga pa rin ako sa kama at halos hindi makabangon. Napilitan lang akong tumayo para kuhanin ang aking cellphone sa sala.
I'm lying to him, but I have to. Ayokong pumunta siya dito at makita ang kalagayan ko.
Tumahimik sandali ang kabilang linya. "No problem Isay. I was hoping na maipapasyal kita today but since busy ka, luluwas na lamang ako sa Davao City."
Nahabag ako. "I'm sorry Kristoff." I really can't afford to let him see me lik
