Reid, The Rancher

PROLOGUE

"I'm sorry pero kailangan na talagang maoperahan ang nanay nyo sa lalong madaling panahon. Dahil kung hindi ay baka lumala pa ang kanyang sakit." Wika ng doctor sa amin.

Andito kami ngayon sa St. Lukes Hospital. Nagkaroon ng malubhang karamdaman ang aming ina at kailangan namin siyang mapaopera sa lalong madaling panahon. Nagkaroon ng tubig ang kanyang baga. Kailangan matanggal ang tubig mula sa baga bago lumala pa at makaapekto sa iba pang organs nito.

Malaki na rin ang nagastos namin. Naka private room din kasi kami. Paubos na ang ipon namin dahil sadyang mahal ang ospital na ito. Ate Andrea wanted to give the best for nanay kaya dito sa St. Lukes niya dinala ito. Pero hindi namin inaasahan na mapapalaki ang gastos namin at ganun na pala kalubha ang karamdaman ng aming ina.

Pagkatapos magsalita ng doktor ay umalis na rin ito. Naiwan kami ni ate na nanlulumo. Saan kami kukuha ng karagdagang pera? Hindi sapat ang naipon namin. At kahit pa ibenta namin ang aming bahay ay hindi aabot sa laki ng bills namin. May mga listahan pa ng gamot ang kailangan naming bilhin.

"Ate, paano na. Ano na ang gagawin natin?" Nababahalang tanong ko kay ate. Pabagsak na naupo ito sa upuan at sinapo ang ulo. Ang dami na niyang problema. Mula umpisa ay si ate na talaga ang nagtaguyod sa amin. Siya ang nagsisikap para makaahon kami sa kahirapan. Tubong Mindanao kami, pero dito na ako sa Maynila nagdalaga dahil kinuha kami ni ate nang magkaroon siya ng maayos na trabaho. Isa siyang real estate agent.

Medyo malaki ang age gap namin. Twenty-five years old na ito at ako ay dise sais pa lamang. Limang taon na rin kami dito sa Maynila at nakakaraos naman kami sa pang araw-araw na pangangailangan.

Nag umpisa lamang kaming magipit mula nang nagkasakit si Nanay. Hindi naman kasi nagsasabi ito na hindi na pala maayos ang kanyang pakiramdam. Naglihim si nanay sa amin. Ayaw niya siguro na mamroblema ang ate.

Naaawa na ako sa ate ko. Mula't sapul ay siya na talaga ang bumuhay sa amin. Masikap naman kami ni nanay pero ayaw ni ate na magtrabaho kami. Mayroon kaming prutasan sa palengke noon. Mayroon din kaming maliit na lupain sa Mindanao kung saan nakatayo ang aming maliit na bahay. Pero sadyang mataas ang pangarap ni ate para sa amin. At ngayon ay nahihirapan siya sa sitwasyon. Mukhang nagkaproblema pa ata ito sa pinagtatrabahuan. Ano ang kaya kong gawin? Sixteen years old pa lamang ako at fourth year high school student. Ano ang magagawa ng isang tulad ko?

"Wag kang mag-alala Isay. Ang ate na ang bahala sa lahat. Sige na umuwi ka na at magpahinga. May pasok ka pa bukas. Ako na ang bahala dito. Nakapag-leave naman ako." she spoke, dismissing me.

Bumuntong-hininga ako. "Okay ate. Mag-iingat ka dito ha." Ang sabi ko. Nakita ko siyang ngumiti at lumitaw ang magkabilang biloy nito.

"Isay, ako dapat ang magsabi niyan. Ikaw ang mag-iingat. I-lock mo ang pinto ng bahay ha. Pati kwarto mo. Bintana. Double check mo lahat ha. At pag may kakatok, huwag na huwag mong bubuksan. May sarili akong susi. Magtabi ka ng kutsilyo sa higaan at baka may makasalisi. Wag kang magdalawang-isip na puruhan ang taong magtatakangkang masama sa’yo." mahabang tugon nito.

Napangisi ako. "Ang ate talaga, ang morbid mag-isip. Sige na nga ba-bye na. Pakisabi kay Nay nauna na ako ha. I love you." Humalik ako sa kanyang pisngi at yumakap.

"I love you Isay." ganti nito. Kinuha ko na ang school bag at libro ko na nakapatong sa upuan. Dumiretso na kasi ako dito mula eskwelahan.

Pero ang totoo, wala akong balak umuwi. Mag aala-nueve na ng gabi. Imbes na sumakay ng jeep ay naglakad-lakad ako. Hinayaan ko kung saan ako dalhin ng aking mga paa. Tumingin tingin ako sa paligid. Medyo malamig ang panahon ngayon, a.

Hindi ko alam kung saang direksyon na ako napadpad hanggang sa mapahinto ako sa isang bar. May class ang bar at mukhang mamahalin. Maraming sasakyan ang nakaparada sa parking area nito. "Bagz" ang nakalagay na pangalan ng bar na nakadisplay sa taas nito. Ang weird naman ng name. Puno iyon ng makukulay na ilaw at maliwanag ang buong paligid. Mukhang lungga ito ng mga mayayaman kung pagbabasehan ang mga magagarang sasakyan na nakaparada sa labas.

Naintriga ako kaya naglakas-loob akong pumasok. Buti na lamang ay nakapagpalit na ako ng damit at hindi na school uniform ang suot ko. Salamat kay ate at naisipan akong dalhan ng damit nang umuwi siya ng bahay kanina.

Amoy usok ng sigarilyo ang bumungad sa akin. Mabibingi na rin ata ako sa lakas ng tugtog at hiyawan ng mga tao. May isang lalake ang humarang sa akin.

"Miss sandali lang." Wika nito. Huminto ako at agad na kinabahan.

"Bakit manong?"

"Mag aapply ka ba? Ilang taon ka na?" Tinignan niya ako mula ulo hanggang paa. Mukhang may age limit ang lugar na ito. Bawal ang menor de edad? At anong mag aaply ang tinutukoy ni manong? May hiring sila ngayon? Kung susuwertehin ka nga naman.

Tinignan ko siya at sinabi ang edad ko. "Eighteen manong at opo mag aaply ako. May problema po ba?" I lied but I had to.

Sinuri niya ulit ako bago tumango at binigyang daan ang pagpasok ko. Walang mag-aakala na ako ay sixteen pa lamang. Malaking bulas kasi ako at matangkad ako sa pangkaraniwan. Masasabi kong maaga nagmature ang aking katawan dahil may umbok na ang aking dibdib at balingkinitan din ako.

Pagpasok ko ay nagulat ako sa paligid. Hindi ito pangkaraniwan na bar lamang! May mga babaeng sumasayaw sa maliit na stage at halos puno ang mga mesa at lounges ng mga kalalakihang nag-iinuman. May kadiliman ang paligid.

Nagulat ako ng may humablot sa braso ko.

"Hija, mag-aaply ka ba? Mukhang baguhan ka ha." Wika ng isang may edad na babaeng tadtad ng make-up ang mukha.

"Opo sana. May bakante po ba?" Wika ko. I assumed na waitress ang hiring nila ngayon. Humalakhak ang ginang.

"Baguhan ka nga. Kay ganda mo. Makinis at halatang maputi. Birhen ka pa ba?" Pabulong na sambit nito. Hinila niya ako papunta sa isang pinto at pumasok kami doon. Mukhang opisina niya ito.

"Kung nangangailangan ka ng pera, this is the right place for you, Hija." Ngisi nito at sinuri na naman ako.

"Lahat ng customers namin dito ay mayayaman. Matataba ang bulsa. Just name your price at buong galak nilang ibibigay sa'yo iyon."

"Pero ano po ang kapalit?" Napalunok ako. Alam ko na ang sagot but I was still wishing na sana nga ay hindi.

"Katawan mo lang naman Hija. Sa umpisa mahihirapan ka, pero sa katagalan ay masasanay ka rin. Maganda ka at may katawan, yayaman ka dito sa bar ko." She winked at me. Gusto kong panindigan ng balahibo. I can't give my body just like that!

"Hija hindi naman kita pipilitin kung ayaw mo. Pero malay mo, ito na ang opportunity na hinahanap mo. Alam kong may pinagdadanan ka. Well, lahat naman ng tao di ba. At syempre ang kadalasang problema ng tao ay pera. At maraming pera dito Hija! Makukuha mo iyon sa isang gabi lang." She smirked.

Napalunok ako. Kailangan ko ng pera. Gusto kong tumulong kay ate. Pero tama ba na sa ganitong paraan?

May sumilip mula sa pinto. "Madame, hanap ka sa VIP room." Wika ng bakla.

Bumaling sa akin ang ginang at nginitian ako. "Dito ka lang, babalikan kita. Sandali lang ito." Tumango lang ako sa kanya.

Umupo ako sa single chair dahil nanginginig ang aking tuhod. I was fidgeting and I couldn’t help it. Ano ang mangyayari kung papayag ako?

Mayamaya ay bumalik si madame. Ang lawak ng ngiti nito sa akin.

"Timing na timing ito Hija! May customer na gusto ng baguhan. At ikaw ang ibibigay ko. Wala kang lugi Hija, dahil napakagwapo nito at mayaman! Kaya sige na pumayag ka na, kayo ang mag-usap kung magkano ang hihingin mo. Name your price daw! Napakaswerte mo nga naman! Bihira lang ang customer na ganyan Hija. Galante na ang gwapo pa!" Bulalas nito at panay ang talon. She's ecstatic.

Napalunok ako dahil wala akong maisagot. Pero nasumpungan ko na lamang ang sariling tumango at tumili ito sa tuwa. Agad na tinawag ng ginang ang baklang kasama nito at dinala ako sa taas. Ngayon ko lang napansin na may mga kwarto pala dito.

Pagkarating namin doon ay sinabihan akong maligo, maglinis ng katawan at magpabango. Tanging roba lamang ang ibinigay sa akin.

Dyos ko tama po ba itong aking gagawin?

Para kay nanay at ate.....isang gabi lang ito Isay, isang gabi lang......paulit-ulit na bulong ko sa sarili.

I was trying my best to hold back my tears. Kailangan kong lakasan ang loob ko. Virginity is very sacred to me but for the love of my family, handa kong ibigay ang lahat. I would trade myself to the devil if that’s the only way I could protect and save the two most precious women in my life.

Sa nanginginig na mga kamay at katawan ay natapos ko ang pagligo. Tanging roba lamang ang aking suot at wala ng iba.

Nakaupo na ako sa dulo ng kama, waiting for the door to open. God! Let this be done!

Halos mapatalon ako nang may pumihit sa pintuan. Pumikit ako para hindi ko makita kung sino man iyong taong pumasok. Tanging ilaw lamang ng lamp shade ang nagsisilbing liwanag sa malawak na kwarto. Pero madilim pa rin kung tutuusin ang loob.

Marahas na bagsak ng pagsara ng pinto ang aking narinig pagkatapos.

"Huh, I smell the liquid soap from you, nakapaligo ka na pala. Are you sure you're clean enough?" A husky voice spoke from the darkness at parang gusto ko nang manakbo palabas.

Naamoy ko rin ang alak mula sa lalakeng nasa likuran ko. Lumundo ang kama hudyat na umupo ito.

Agad akong tumayo sa gulat at narinig ko ang kanyang paghalakhak.

"Scared little kitten? Oh please! Don't act as if this is your first time." He mocked.

Nasa makabilang panig kami ng kama at ngayo'y nakikita ko na ang lalakeng aangkin sa akin ngayong gabi.

Gusto kong umatras.

Masyado siyang matangkad para sa akin. Malaki ang kanyang pangangatawan at hindi ko kakayanin ang tulad niya.

Napako ang tingin ko sa mukha niyang nakakunot-noo sa akin. May konting balbas sa kanyang baba, mysterious ang kanyang dating, his eyes were piercing at me.

He was dangerously attractive. He's indeed the handsomest man my eyes have ever seen.

Walang duda na napakagwapo ng lalakeng ito na sa tantiya ko ay nasa mid 20's na ang edad.

Pero masyado akong kabado na halos naririnig ko na ang t***k ng aking puso. Ramdam ko na anumang oras ay mawawalan ako ng ulirat.

"How much do you need, young lady?" He asked. Hindi ko alam kung magkano ang kailangan ko para kay nanay ngunit bahala na. My virginity is priceless, he can't even afford it.

"Two hundred thousand." I answered, praying na sana ay kagatin niya ang presyong gusto ko.

Humalakhak ito na parang demonyo.

"Two hundred thousand p*****t for one-night stand? You are expensive." He smirked.

I raised up my chin. "I'm a virgin." I said proudly habang dahan-dahang kinakalag ang tali ng aking roba. Kaya mo yan Isay. Kaya mo yan.

I slowly dropped the robe on the floor at tinignan ko siya nang may pagmamalaki.

He stopped on his track and roamed his eyes on my naked body maliciously. I blushed the way he stared me down there.

Narinig ko ang kanyang pagsinghap. "Not bad. Your body worth every penny." He said as he slowly walked to my direction. He's starting to unbutton his polo. When he's done, he just threw it away, He then unbuckled his belt, unzipped his jeans and pulled them down together with his briefs. He stood there on his birth suit, at an arm's length.

I lost for words. He's so huge! And right at that moment, parang nakaramdam ako ng pagkahilo. I parted my lips to gasp for air dahil pakiramdam ko'y nahihirapan akong huminga.

"What's your name, sweetheart?" He asked seductively. He raised his hand to touch my cheek. Napapikit ako. His touch was so light and smooth. He ran his fingers on my shoulder blades and it sent shivers down to my core. Nag-init ang pisngi ko. There's something about his touch that I like, and I can't figure out what it is.

"Ysabel."

"Ysabel." He mentioned my name like his tongue caressed every letter of it.

"What's your name?" Tanong ko rin. Trying to keep my sanity straight and to refrain myself from looking at his huge member. Hihimatayin ata ako anumang oras.

"Anthony." He replied as he came near me. His face hovered over me and when his lips touched mine, a groan escaped from his. Or was that mine? I don't know basta naramdaman ko na lamang ang pagpulupot ng kanyang kamay sa likod ko at ang pagdiin ng katawan niya sa akin. Parang may sariling pag-iisip ang aking mga kamay na pumulupot sa kanyang batok. He kissed me savagely. Wala akong alam sa paghalik at hindi ko maintindihan kung bakit nagugustuhan ko iyon. I felt his tongue lick the outside of my mouth and I couldn't help but to moan.

"Open your mouth for me, sweetheart." Wika nito pero bago ko pa magawa iyon ay bigla na lamang nawalan ng lakas ang aking katawan at nagdilim ang lahat.

"Bullshit!”

Ang tanging narinig ko bago sakupin ng kadiliman ang aking diwa. Pero ang mukha niya ay nakatatak na sa aking isipan.

Anthony......

I won't forget that name...