Chapter 8 อ้อยเข้าปากช้าง (3)
ร่างพยศถูกโยนลงไปบนโซฟาอย่างไม่ปราณี หญิงสาวกระถดกายถอยหนีเมื่อเขาโถมร่างตามมาอย่างรวดเร็ว ความโกรธที่กำลังเข้าครอบงำทำให้ชลาธารขาดสติ กระทำในสิ่งที่สนองอารมณ์อันเดือดพล่านของตนเอง ร่างยั่วใจถูกกักเอาไว้ด้วยท่อนขาแข็งแรง พร้อมๆ กับที่มือแกร่งที่ขยำลงไปบนสาบเสื้อ กระชากออกจากกันอย่างไร้ความปราณี
“ยะ อย่า!”
หญิงสาวอ้อนวอนด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ พลางส่ายหน้าไปมาเพื่อหนีการระรานจากริมฝีปากร้อน ดูเหมือนเสียงของหล่อนจะไม่ดังพอ มันไม่ได้สะกิดใจให้เขาหยุดการกระทำได้เลย ใจที่ต่อต้านทำให้หล่อนกัดริมฝีปากอิ่มจนเจ็บชา น้ำตาซึมออกมาด้วยความหวาดกลัวผสานความคับแค้นใจ เมื่อปลายนิ้วแกร่งสะกิดสายบราจนหลุดออก แล้วกระชากบราสีหวานลงมา เผยความอวบอิ่มท้าทายสายตาคู่คมให้เผลอจับจ้องความสมบูรณ์แบบอย่างลืมตัว
“แยม…”
ชายหนุ่มเผลอครางออกมาคล้ายคนละเมอ แววตาแข็งกร้าวแปรเปลี่ยนเป็นอ่อนเช
