12 Doğu / Gülay / Vedat
Doğu
Karşımda onu gördüğüme hala inanamıyordum. Adeta nutkum tutulmuştu. Burada beni nasıl bulmuştu?
“Ahmet Bey,” dediğimde ellerini belinin arkasında birleştirip yüzüme dik dik baktı.
“İçeride kim var?” diye sorduğunda başımı eğdim. Yeğeniyle kulübede yaptığım şeyin izahı yoktu.
“Kimse yok,” dediğimde alaycı bir gülüş dudaklarından döküldü.
“Sesleriniz ana yola kadar geliyordu. Boşuna inkar etme. İçerdeki kim?”
“Tanımazsınız.”
“İyi gidip kendim bakarım.”
Ahmet Bey içeri girmeye yeltenince Zelal’i bu utançla karşı karşıya bırakmamak için Ahmet Bey’in kolundan tutup onu engelledim.
“İçeri giremezsiniz. Bu benim özelim.”
Ahmet Bey öfkeyle yüzüme baktı. “Benim emrimde çalışan kimsenin özeli olamaz. Şimdi içerdekinin kim olduğunu ya söyle ya da ben girip
