SOL – WIWAH 1: อาจารย์ผู้ช่วย

1229 Words

(SOL) ปัจจุบัน คอนโด Z ติ้ง! ติ้ง! ติ้ง! ปึก! เสียงนาฬิกาปลุกทำให้ผมกดปิดมันเพราะมัวแต่ร้องเสียงดัง วันนี้เป็นเปิดเรียนวันแรกของการขึ้นปีสอง ผมเองก็ไม่รู้ว่าจะเรียนไปทำไมทั้งที่รู้เรื่องทุกอย่างที่เรียนแล้วเก่งกว่าอาจารย์ที่สอนผมซะอีกก็นะผมลูกใครดูด้วยครับ^^ แต่ที่เรียนเพราะมีคนบอกเอาไว้ว่าให้ผมตั้งใจเรียนและจะกลับมาหาผมเพราะงั้นตั้งแต่ตอนนั้นจนตอนนี้ผมเรียนได้เกรด 4 ทุกเทอมไม่มีตกเลยสักนิดแต่มันก็ผ่านมา 10 ปีแล้วแต่เธอก็ยังไม่มา.... แต่ผมก็เชื่อว่าสักวันเราคงได้เจอกัน “หล่อ น่ารักจริงไอ้ซอลเอ๊ย^-^” ผมเดินผ่านกระจกก่อนจะหยุดมองและชมตัวเองนิดหน่อยเหมือนทุกวันก็คนมันหน้าตาดีจริง ๆ นี่น่า งั้นระหว่างรอผมอาบน้ำแต่งตัวจะเล่าแล้วกันว่าผมเป็นใครและมาจากไหน^^ ก็มาจากที่ทุกคนเรียกร้องกันมาไงผมเลยได้มาอยู่ตรงนี้ ขอบคุณนะครับ^^ ผมชื่อซอลน้องเล็กในสี่แฝดลูกของแม่ซีนแด๊ดดี้โจเซฟที่ทุกท่านได้อ่านแล้ว ใครยังไม่ทราบไปอ่านก่อนได้นะครับ ผมน่ารัก ขี้อ้อนนะ และขี้เล่น อารมณ์ดีมากกกกก ผมเข้าได้กับทุกคนแหละแต่อย่าล้ำเส้นผมมาก็พอแล้ว ตอนนี้ผมอายุ 20 ปี เป็นนักศึกปีสองคณะวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ สาขาเดี๋ยวกับคุณแม่นั่นแหละ ผมเรียนคณะนี้เพราะว่าผมเก่งสุดไงผมสามารถแฮกและวางระบบต่าง ๆ ได้แล้วตั้งแต่สี่ขวบแม่สอนฮะ^0^ ส่วนไอ้พวกพี่ ๆ เป็นอะไรรออ่านเองนะขี้เกียจอธิบายครับ อ่า ตอนนี้ผมแต่งตัวเสร็จแล้วงั้นก็ไปเรียนกันเถอะผมมีเพื่อนเยอะนะแต่ก็แค่ผิวเผินเท่านั้นเห็นใส ๆ แบบนี้ผมก็ฉลาดทันคนนะครับไม่ต้องห่วง มหาวิทยาลัย M ถึงผมจะเรียนคณะเดียวกันกับแม่แต่คนละมหาลัยนะเพราะผมชอบที่นี่เนื่องจาก...อะไรก็ไม่รู้ช่างเถอะแต่เมื่อถึงมหาลัยแล้วผมก็เดินเข้าคณะทันที ความจริงวันนี้ผมยังไม่อยากเรียนหรอกเพราะวันแรกไม่มีอะไรให้สอนนอกจากแนะนำตัว และก็ไม่รู้ว่าจะแนะนำเพื่ออะไรก็รู้จักกันอยู่แล้ว ไร้สาระจัง “ซอลอรุณสวัสดิ์จ้า” “ครับ จีจี้^^” ผมทักทายเพื่อนในคณะเพราะเธอทักผมก่อน “วันนี้ไป...” “ขอโทษนะจีจี้แต่วันนี้ซอลไม่ว่างไว้วันหลังค่อยว่ากันได้ไหม??” ผมทำเสียงเศร้านิด ๆ อย่างเสียดายแต่ความจริงแค่แกล้งทำเท่านั้น ผมรู้ว่าเธอคิดยังไงแต่ผมไม่ได้ชอบและไม่คิดจะเล่นด้วยเลยแต่ตอบไปผ่าน ๆ เท่านั้น กับผู้หญิงผมไม่คิดยุ่งกับใครทั้งนั้นเพราะมีคนที่รออยู่แล้ว เฮ้อออ ป่านนี้พี่สาวจะเป็นยังไงบ้างน้า “ระเหรอเสียดายไว้ครั้งหน้าก็ได้” “อืม แต่ไม่ต้องรอหรือคาดหวังหรอกนะเพราะซอล...ไม่ค่อยมีเวลาให้คนอื่นเท่าไหร่น่ะ^^” เวลามีเยอะแต่ไม่ใช่กับคนทั่วไป “เอ่อ..” “งั้นไปก่อนนะต้องรีบเข้าเรียนอ่ะ” “อะอืม บายยยยย” และตลอดทางก็มีคนทักทายผมอยู่ตลอดนี่ผมบอกไปหรือยังว่าผมมีตำแหน่งด้วยนะไม่ใช่เดือนคณะหรืออะไรหรอกแต่เป็นตำแหน่งพิเศษที่ชื่อว่าหนุ่มป๊อปสุดฮอตที่น่ารัก ยาวเนอะแต่นั่นไม่ได้เป็นเรื่องสำคัญในชีวิตผมหรอก ห้องเรียน “ว่าไงหนุ่มป๊อปสุดฮอตมาแล้วเหรอวะ?”เสียงไอ้เนย์เพื่อนของผมทัก “ตาบอดเหรอ?” “หน้าใส ๆ แต่กวนตีนฉิบหายเลย” เสียงเพื่อนอีกคนที่ชื่อมายมิ้นพูดขึ้น แต่มันเป็นผู้ชายนะแต่ชื่อมายมิ้นและมันก็ชอบด้วยไม่ได้คิดมีปัญหาอะไรกับชื่อที่พ่อแม่มันตั้งเลยสักนิด “แต่หญิงติดเพียบ” “กูไม่ได้สนใจสักหน่อย” ผมบอกก่อนจะนั่งลงที่โต๊ะเรียนกับเพื่อนผมก็พูดมึงกูปกตินั่นแหละ “สนสักคนดิเด็ด ๆ ทั้งนั้นเลย” ไอ้เนย์มันเชียร์ “มันมีคนที่รออยู่มึงก็รู้” เพื่อนผมรู้เรื่องพี่สาวทุกคนรวมทั้งที่บ้านด้วย “แต่เขายังไม่มานิ” “ยังไม่มาแต่ก็ไม่ได้หมายว่าก็จะทำตามใจตัวเองได้และกูก็ไม่ได้ต้องผู้หญิงพวกนั้นด้วย ลองคิดดูนะถ้าระหว่างรอพี่สาวกูไปมีผู้หญิงคนอื่นและพอพี่เขากลับมาแล้วผู้หญิงพวกนั้นไปโวยวายพี่เขาจะทำยังไงกูไม่ยอมให้ผู้หญิงของกูเดือดร้อน” ผมบอกกับพวกมันอย่างจริงจัง “เออ ๆ กูยอมในความรักเดียวของมึงขอให้คนนั้นเขากลับมาหามึงเร็ว ๆ แล้วกัน” “กูเชื่อว่าเขาต้องกลับมา...กลับมาหากู” “นักศึกษาเงียบ!!” และขณะที่พวกกำลังคุยกันอยู่นั้นอาจารย์ก็เดินเข้ามาทำให้พวกผมที่กำลังคุยกันอยู่หันไปสนใจทันที “เอาล่ะวันนี้ก็วันแรกที่เปิดเรียนเหมือนเดิมแหละคือแนะนำตัวของอาจารย์และบอกกติกาของคะแนนและการวัดผลการเรียน” “แต่วันนี้ผมไม่ได้มาคนเดียว” อาจารย์พูดขึ้นทำให้พวกนักศึกษางงกันใหญ่ผมเองกันเหมือนกัน “อาจารย์ไม่ได้มาคนเดียวและมากับใครวะ?” ไอ้เนย์มันถามผม “กูจะไปรู้ไหมนั่งด้วยกันเนี่ย” “เอ้า!!ก็เห็นว่ามึงฉลาดไงคิดว่ารู้ทุกเรื่อง” “กูฉลาดไม่ได้ขี้เสือกหรือสอดรู้สอดเห็นจะได้รู้ทุกเรื่อง” ผมตอบมันกลับไป “หู้ยยยย เจ็บสัส ๆ ผู้หญิงเขาจะรู้ไหมวะว่ามึงเป็นคนแบบนี้อะ” “ก็เสนอหน้าไปให้มันด่าทำไม?” “ไอ้มายหุบปากไอ้เวรซ้ำเติมเก่งจริง ๆ มึง” มันบ่นก่อนจะกลับไปนั่งที่เดิมเพราะเมื่อกี้มันโพล่งหัวมาจากด้านหลัง พรึ่บ!! “หมายความว่ายังไงเหรอคะ?” เพื่อนในห้องยกมือถาม “เทอมนี้จะมีอาจารย์ฝึกสอนพิเศษหรือเป็นอาจารย์ผู้ช่วยของผมมาด้วยซึ่งเธอจะทำหน้าที่คอยเช็กชื่อพวกคุณก่อนผมเข้าสอน เก็บงานที่พวกคุณส่งและอาจจะตรวจงานด้วยเธอจบมาจากเมืองนอกเพราะงั้นไม่ต้องห่วงว่าจะไม่เก่ง” เธอ...แปลว่าเป็นผู้หญิงน่ะสิ พรึ่บ!! “และสวยไหมครับอาจารย์?” “ไม่รู้สิเพราะตั้งแต่มีภรรยาก็ไม่มีสวยเท่าภรรยาของผมแล้วแหละ” “โห่!” อาจารย์คนนี้ชื่ออาจารย์ไกรศรพึ่งแต่งงานไปเมื่อเดือนที่แล้ว “เชิญครับ” ครืนนนนน เสียงประตูเปิดพร้อมผู้หญิงร่างเล็กคนหนึ่งเธอดูอายุไม่ห่างจากพวกผมเท่าไหร่ ผมเห็นด้านข้างชัดเท่าไหร่ กึก!!! “...!!!” และเมื่อหันมาผมก็ต้องตะลึงทันทีเพราะคนตรงนั้นคือ... “สวัสดีค่ะชื่อวิวาห์นะคะ^^”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more