Chapter 12
1491 Words
หญิงสาวโอบรอบคอชายหนุ่มแน่นก่อนจะหลับตาลงอย่างเคลิบเคลิ้มสุดๆ รู้สึกดีมากที่เขาทำแบบนี้ให้และอยากอยู่แบบนี้นานๆเลยด้วย
“อื้ออออ”
ชายหนุ่มกอดรัดหญิงสาวแน่นขึ้นก่อนจะผละออกแล้วรีบอุ้มเธอขึ้นจากอ่าง หญิงเล็กที่กำลังเคลิ้มก็มึนงงเป็นอย่างมากว่าทำไมชายหนุ่มถึงหยุดกะทันหันแบบนั้น
“หยุดทำไม ว๊ายยยย”
เธอกอดคอชายหนุ่มแน่นก่อนจะปล่อยให้เขาอุ้มกลับไปในห้องนอน เขาหยิบผ้าขนหนูมาเช็ดตัวให้หญิงคนรักก่อนจะมองเธออย่างหลงไหล
“คนอะไรสวยจัง”
“อย่ามามองแบบนั้นนะพี่ไฟท์ คนบ้า”
หญิงสาวยิ้มออกมาอย่างเขินอายก่อนจะพยายามเอามือปิดตาของชายหนุ่ม แต่ไม่มีทางที่เขาจะพลาดไปสักวินาทีเดียวแน่นอน ชายหนุ่มปัดมือเธอออกเล็กน้อยก่อนจะขึ้นไปคร่อมบนตัวของหญิงสาวเอาไว้
“อื้อออ ทำอะไรจ๊ะพี่ไฟท์”
“ก็แสดงความเป็นเจ้าของกันและกันไง”
เขาอมยิ้มก่อนจะพรหมจูบหญิงสาวทั่วตัว เธอร้องครวญครางออกมาเสียงกระเส่าก่อนจะร้องลั่นเมื่อถูกชายหนุ่มดูดเม้มยอดอกอึ่มอย่างหื่นกระหาย
“พี่ไฟท์…”
“จ๋า”
ชายหนุ่มตอบรับเสียงหวานก่อนจะใช้นิ้วเรียวช่วยเล้าโลมหญิงสาวอีกแรง เธอร้องครางออกมาเสียงหวานก่อนจะหลับตาลงเคลิ้มไปสัมผัสอันอ่อนหวานที่ชายหนุ่มมอบให้ ทั้งสองคนนัวเนียกันอยู่บนเตียงอยู่นานสองนานก่อนที่ชายหนุ่มจะมอบความสุขที่หญิงสาวไม่เคยได้รับมาก่อนเลยในชีวิตนี้
หญิงเล็กกัดริมฝีปากของตัวเองไว้แน่นก่อนจะตอบรับความรู้สึกที่มันทั้งเจ็บและรู้สึกดีในเวลาเดียวกัน กว่าที่ทั้งสองคนจะเข้าใจว่าที่ผ่านมาต้องการอะไรและเพิ่งรู้ว่าต่างโหยหากันและกันมาโดยตลอด ต่างฝ่ายต่ายเติมเต็มให้แก่กันและกันใช่เวลามีความสุขอยู่ด้วยกันจนเหนื่อยล้าทั้งสองคน….
หญิงเล็กนอนสลบเหมือดอยู่บนเตียงนอนโดยมีผู้กองดนัยนอนลูบผมอยู่ไม่ห่าง ตอนนี้เขาทั้งหวงทั้งห่วงหญิงสาวในอ้อมกอด เธอเป็นผู้หญิงที่น่ารักและน่าทะนุถนอมมากที่สุดสำหรับเขามาโดยตลอดและตอนนี้เขาได้ครอบครองเธอคนเดียวสัญญาด้วยเกียรติของลูกผู้ชายเลยว่าเขาจะรักและดูแลเธอจากนี้ตลอดไป
“อื้อออออ”
หญิงสาวหันข้างกลับมากอดชายหนุ่มก่อนจะกลับตาลงอย่างเหนื่อยล้า ผู้กองดนัยเห็นแบบนั้นก็ยิ้มออกมาขำๆก่อนจะกระชับอ้อมกอดแล้วนอนหลับไปพร้อมกันกับเธอ นอนพักเอาแรงสักหน่อยพรุ่งนี้จะได้ตื่นแต่เช้าพาหญิงเล็กไปเที่ยว…
เช้าวันต่อมา….
หญิงสาวรู้สึกตัวตื่นได้สักพักก็มานอนเท้าคางมองชายคนรักด้วยใบหน้าที่เอิบอิ่มไปด้วยความสุข เมื่อคืนเขาทำให้เธอมีความสุขมากจนไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกแบบนี่ว่ายังไง แต่บอกได้แค่ว่าเธอดีใจมากที่มีเขาอยู่ตรงนี้
“ตื่นแล้วเหรอ…”
ชายหนุ่มลืมตาขึ้นก็สบตากับหญิงสาวที่เท้าคางมองอยู่ เขายิ้มกว้างออกมาก่อนจะยื่นมือไปลูบผมหญิงสาวอย่างเอ็นดู
“ตื่นเช้าจังเลย”
“พี่ไฟท์หิวมั้ยจ๊ะ”
“หิวสิ… หิวมากเลยด้วย”
พูดจบเขาก็โน้มใบหน้าเข้าไปใกล้หญิงสาวก่อนจะจูบริมฝีปากทันที หญิงเล็กตาโตเบี่ยงตัวหลบก่อนจะดันหน้าอกของเขาออก
“ทำอะไรจ๊ะเนี่ย”
“ก็หิวไงหิวเรานั่นแหละ”
“อร๊ายยยยย มันเช้าแล้วนะ”
หญิงสาวร้องโวยวายออกมาก่อนจะพยายามดันตัวเขาออกแต่ดูเหมือนว่าเครื่องมันจะติดและไม่มีทางที่มันจะหยุดลงนอกซะจากว่าเขาจะได้ในสิ่งที่ต้องการ
“ขอไม่ได้เหรอ…”
เขาเอ่ยออกมาเสียงออดอ้อนจนหญิงสาวหยุดนิ่งไปในทันที ผู้กองดนัยโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ก่อนจะจูบริมฝีปากบางอย่างโหยหาสัมผัส หญิงเล็กไม่กล้าปฏิเสธจึงยอมชายหนุ่มแต่โดยดีและเธอก็โหยหาสัมผัสของเขาเหมือนกันถึงได้ยอมง่ายขนาดนี้
เวลาผ่านไปเกือบสองชั่วโมงทั้งสองคนก็มาถึงที่ร้านอาหารเจ้าดังในตัวอำเภอ เป็นอาหารเช้าที่อร่อยที่สุดมื้อหนึ่งเพราะหิวโหยมาตั้งแต่เมื่อคืนวาน
“หิวมากเลยจ้ะ”
หญิงเล็กบ่นออกมาก่อนจะตักอาหารตรงหน้ากินอย่างหิวกระหาย ผู้กองดนัยอมยิ้มตักนั่นนี่ให้เธออย่างเอาใจใส่
“หิวก็กินเยอะๆจะได้มีแรงไปเที่ยว”
“เย้ๆหญิงเล็กอยากเที่ยวมากเลยจ้ะ วันนี้พี่ไฟท์จะตามใจใช่มั้ย”
“แน่นอนสิคะ พี่ตามใจที่รักอยู่แล้ว”
เขายื่นมือไปบีบแก้มหญิงคนรักอย่างหยอกล้อตามประสา เธอยิ้มออกมาจนตาหยีก่อนจะตักกับข้าวป้อนชายตรงหน้าบ้าง
“กินมั้ยจ๊ะเดี๋ยวหญิงเล็กป้อน”
“กินสิ พี่ชอบนะที่มีคนป้อนแบบนี้”
ชายหนุ่มหยอดหญิงสาวไม่หยุดโดยที่หญิงเล็กก็ทำตามที่เขาบอกด้วยความเต็มใจ ทั้งสองคนใช้เวลาทานอาหารเช้าอยู่ด้วยกันนานเกือบชั่วโมงก่อนจะพากันไปเที่ยวต่อซึ่งสถานที่แรกคือคาเฟ่ดอกไม้สีสวยสไตล์มินิมอล น่ารักมากเหมาะสำหรับผู้หญิงที่ชอบการถ่ายภาพ หญิงเล็กเป็นคนที่ชอบถ่ายรูปมากและตั้งแต่ที่เธอจากบ้านมาก็ไม่เคยถ่ายมันอีกเลย
“พี่ถ่ายรูปให้นะ”
“ไม่เอาดีกว่าจ้ะ เดินดูเฉยๆก็ได้”
“ถ่ายเถอะพ่ี่อยากมีรูปหญิงเล็กเก็บไว้ ถ่ายให้มันเต็มโทรศัพท์ไปเลยเป็นไง”
เขาเอ่ยออกมาก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโชว์ หญิงสาวพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะยิ้มออกมา
“ก็ได้จ้ะ”
หลังจากนั้นเธอก็วิ่งไปโพสท่าทั่วไร่ คาเฟ่เล็กๆในไร่ดอกไม้สวยมากจนเธอไม่อยากไปจากที่นี่ อะไรที่มองแล้วมันสวยงามเธอชอบทั้งนั้นแหละ จากนั้นก็แวะไปเที่ยวอีกหลายที่รวมถึงเครื่องเล่นสุดท้าทายซึ่งหญิงสาวเอาแต่ส่ายหน้าไม่ยอมแตะมันเลย
“ไม่เอาหญิงเล็กกลัว”
“สนุกนะลองดูมั้ย”
เขาหัวเราะออกมาขำๆเพราะดูเหมือนว่าเธอจะไม่ชอบอะไรที่มันอันตรายมากจนเกินไป หญิงสาววิ่งไปกอดแขนชายหนุ่มก่อนจะลากออกมาทันที
“ไปถ่ายรูปดีกว่า ของแบบนั้นหญิงเล็กไม่เล่นแน่นอนมันน่ากลัว”
“เรานี่นะ”
เขาลูบผมหญิงสาวอย่างเอ็นดูก่อนจะโอบไหล่แล้วพาไปที่อื่นต่อ และสถานที่สุดท้ายที่ชายหนุ่มจะพาเธอไปก่อนกลับก็คืออำเภอ เขาทำตามสัญญาที่ให้ไว้นั่นก็คือการพาไปจดทะเบียนสมรสซึ่งเขาควรทำเธอจะได้รู้สึกมั่นใจว่าเขาจะรักและรับผิดชอบชีวิตของเธอต่อจากนี้ไป
“มาทำไมที่นี่เหรอจ๊ะ หรือว่าพี่ไฟท์มีงาน”
หญิงเล็กมองสถานที่ตรงหน้าอย่างมึนงง เขากุมมือหญิงสาวเอาไว้ก่อนจะพากันเข้าไปข้างใน และตอนนี้มีชาวบ้านที่มาจดทะเบียนสมรสอีกหลายคู่แต่เขาไม่มีพยานมาด้วยจึงต้องขอคนในนั้นช่วยเซ็นให้หน่อย
“จดทะเบียนสมรสเหรอจ๊ะ”
“อืม เซ็นสิแสดงความเป็นเจ้าของกันและกันไง”
เขาระบายยิ้มออกมาก่อนจะส่งกระดาษไปให้ตรงหน้าเธอ หญิงสาวเซ็นเอกสารจนเสร็จก่อนจะมองใบสมรสตรงหน้าอย่างอารมณ์ดี
“ยิ้มแก้มปริเชียวนะเรา”
“ก็ต้องยิ้มสิก็พี่ไฟท์เป็นของหญิงเล็กแล้วนี่”
เธอรับกระดาษสองใบมาอย่างตื่นเต้นโดยที่เจ้าหน้าที่มองอย่างเอ็นดูทั้งสองคน
“ยินดีด้วยนะครับขอให้มีความสุขกับชีวิตคู่มากๆ”
“ขอบคุณนะครับ ถ้าเสร็จแล้วเราสองคนขอตัวก่อน”
ผู้กองดนัยลุกขึ้นก่อนจะกุมมือหญิงสาวพาเดินออกไปข้างนอก เธอมองกระดาษในมือก่อนจะส่งไปให้ชายหนุ่มใบหนึ่ง
“นี่ของพี่ไฟท์จ้ะ”
“ถือไว้เลยเดี๋ยวเอาไปเก็บที่บ้านทีเดียว”
“อื้ม พี่ไฟท์เป็นของหญิงเล็กแล้วนะรู้ป่ะ”
เธอกอดแขนชายหนุ่มไว้แน่นก่อนจะพากันเดินไปขึ้นรถช้าๆไม่เร่งรีบ เขายิ้มมุมปากออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ไม่ตอบอะไรเพราะคำพูดนั้นเขาควรจะเป็นคนพูดมากกว่า…
‘เพราะในที่สุดเธอก็เป็นของเขาแล้ว’
- Writer
