สองอาทิตย์ผ่านไปกับการใช้ชีวิตที่หมู่บ้านภูม่านหมอก ทุกเช้าณภัทรจะเดินไปโรงเรียนพร้อมครูเจี๋ยคนสวย นั่งดูเจี๋ยสอนบ้าง มีงานอื่นให้ช่วยเขาก็เต็มใจไปช่วย ตกเย็นก็กลับมาบ้านพร้อมเธอ นั่งดูเธอตรวจการบ้าน มีพูดหยอดบ้างเป็นบางครั้งแล้วก็แยกย้ายกันนอน บางวันก็อ้อนขอนอนในห้องด้วย แต่ก็ไม่ได้ผล เจี๋ยใจแข็งมาก ก็อย่างว่าเธอจำเขาไม่ได้ แค่ครั้งเดียวที่ได้มีอะไรกับเธอก็ดีมากแล้ว หลังจากที่ฝนตกตอนกลางคืนทุกวันตั้งแต่ณภัทรมาถึง ในที่สุดคืนนี้เขาก็จะได้ดูดาวอย่างที่ตั้งใจไว้สักที ดีที่ได้ดูก่อนที่เขาจะต้องกลับไปดูร้านเนื่องจากป้าทองต้องหาหมอตามที่หมอนัดเอาไว้ แม้ว่าใจจะไม่อยากกลับ แต่จะทำยังไงได้ เอาไว้เสร็จเรื่องเขาค่อยรีบกลับมาหาเจี๋ยแล้วกัน
“ในที่สุดก็ได้ดูแล้วนะคะพี่นิก” เจี๋ยพูดขณะที่นั่งอยู่บนแคร่ไม้ไผ่ตรงจุดชมดาวที่ชาวบ้านทำไว้ ตอนนี้เวลาสี่ทุ่มชาวบ้านเข้านอนกันหมดแล้วที่ตรงนี้มีเพียงเธอและเขาสอง
