EPISODE 01(2)
1144 Words
เวลา 14:54 น. มหาวิทยาลัยเอ
“เนสเป็นเพื่อนกับหลานของกล้วยใช่ไหมวะ” กานต์ หรือ ‘การิน’ เพื่อนรักคนหนึ่งของณภัทรถามขณะรอรับนักศึกษาที่กำลังคั่วเล่น ๆ หลังจากออกมาจากเรือนจำต้นเหตุที่การินต้องไปอยู่ในนั้นก็เพราะพ่อตาตัวดี สายตาของการินมองไปที่หญิงสาวหุ่นอวบอึ๋มกับหญิงสาวร่างเพรียวระหงในชุดนักศึกษา นักศึกษาสาวสองคนกำลังหัวเราะอย่างสนุกสนาน คนหนึ่งคือน้องสาวของณภัทร อีกคนคือหลานสาวของผู้หญิงที่การินรักมาก ๆ
“ใช่ ทำไม” ณภัทรหันมองตามสายตาของเพื่อน
“กูอยากเอาคืนแม่ง ให้มันรู้ถึงความเจ็บปวดที่กูได้รับ ให้พวกมันได้รู้ว่ากูรู้สึกยังไง” การินพูดด้วยน้ำเสียงเครียดแค้นกับเรื่องที่เขาเจอมา ใครบ้างที่เจอแบบเขาแล้วจะไม่แค้น
“เอาไงเอากัน” ณภัทรเป็นคนรักเพื่อนมากอยู่แล้ว ถ้าเพื่อนเจ็บเขาเจ็บด้วย เพื่อนคือที่สุดในชีวิตของเขา เพื่อนขอให้ช่วยมีเหรอจะไม่ได้ ไอ้นิกพร้อมช่วยเต็มที่
“ขอบใจมึง”
“รอกูทำสำเร็จมึงค่อยขอบคุณ ตอนนี้ยังไม่ได้เริ่ม”
“ว่าแต่มึงไม่กลัวใช่ไหมวะ”
“กลัวอะไร”
“ก็พ่อของหลานสาวกล้วยเป็นถึงผู้กำกับ พ่อตากูก็อดีตผู้บัญชาการ เกิดจับมึงติดคุกขึ้นมา ซวยเลยนะมึง”
“กูไม่โง่เหมือนมึงไอ้กานต์”
“มึงก็พูดได้ มึงไม่เจอแบบกู นั่นลูกเมียกูนะเว้ย ใครจะไม่อยากเอามาอยู่ด้วย แม่ง พูดแล้วของขึ้น”
“ใครให้มึงไม่ถูกชะตากับพ่อตาละวะ”
“เฮอะ ไม่ชอบกูไง กูไม่มียศไม่มีตำแหน่งเทียบกับคนที่เขาเล็งไว้ให้ลูกสาวไม่ได้สักคน กูทำอะไรก็ไม่เคยดีในสายตาอยู่แล้ว ขนาดทำกล้วยท้องแล้วนึกว่าจะง่าย ที่ไหนได้ แม่ง ถ้าไม่เห็นว่าเป็นพ่อของกล้วยนะ กูจะ...”
“พอ ๆ ปรปักษ์กับพ่อตาแต่อยากได้ลูกสาวกับหลานเขาชาตินี้คงจะได้หรอก”
“กูไม่มีความสุขพวกมันก็ต้องไม่มีความสุขไง”
“เออ เดี๋ยวค่อยคุย นู่นเด็กเรามาแล้วโว้ย น่าแดกว่ะ” ณภัทรชี้ไปที่นักศึกษาสวมเสื้อรัดรูปกระโปรงทรงเอสองคน ใบหน้าแต่งด้วยเครื่องสำอางจัดจ้าน หญิงสาวเดินมาเคาะกระจกรถพร้อมโปรยยิ้มชวนลุ่มหลง ณภัทรหันไปยิ้มและเอ่ย “ขึ้นรถเลยครับคนสวย”
สองสาวเปิดประตูเข้ามานั่งที่เบาะหลัง กระโปรงที่สั้นอยู่แล้วเมื่อยกขานั่งไขว่ห้างเพื่อโชว์ผิวขาวเนียนยิ่งเรียกสายตาเสือสองตัวที่นั่งเบาะหน้า
หึ ตั้งใจอ่อยให้เต็มที่เลยสาวน้อย พี่สองคนจะจัดให้งาม ๆ
สามวันต่อมา ที่มหาวิทยาลัยเอ ในวันที่มีเรียนถึงหนึ่งทุ่ม เจี๋ย หรือ ‘จาริญญา’ เดินมาที่หน้ามหาวิทยาลัยเพื่อรอรถกลับหอพัก วันนี้เนสเพื่อนรักของเธอไม่มาเรียน จาริญญาจึงต้องกลับคนเดียว ระหว่างที่รอรถอยู่มีแก๊งเด็กวัยรุ่นแว้นรถมาจอดล้อมเธอไว้สี่ถึงห้าคัน เสียงท่อรถมอเตอร์ไซค์ดังจนแสบแก้วหู
“เฮ้ น้องนักศึกษาคนสวยหมวยอึ๋มกลับกับพี่ไหมจ๊ะ เบาะท้ายพี่ว่างพร้อมให้น้องมานั่งไขว่ห้างกอดเอวไปด้วยกัน” หนึ่งในเด็กแว้นพูดพร้อมกับชะโงกหน้าเข้ามาใกล้ ๆ ทำให้เจี๋ยรีบเอียงตัวหลบ
“อ้าว ไหงไม่ตอบอ่าค้าบ เห็นพี่ผมสถุนแบบนี้พี่ผมมีเงินเลี้ยงนะค้าบ” เด็กวัยรุ่นอีกคนพูดพลางตั้งขาตั้งรถเตรียมเดินมาหาเธอ
“น้องเขาคงเขินในความหล่อของพี่ ใช่ไหมครับคนสวย”
“หุ่นอึ๋ม ๆ หน้าหมวย ๆ แบบนี้พี่ช้อบชอบ”
เจี๋ยกวาดตาหาทางหนี ทว่าไม่มีเลย เธอออกมาในจังหวะที่ไร้ผู้คน ไหนจะโดนรถมอเตอร์ไซค์ล้อมหน้าล้อมหลังจนน่ากลัว
“อย่ามายุ่งกับฉัน ไม่งั้นจะหาว่าฉันไม่เตือน” มือล้วงเข้าไปในกระเป๋าสะพายคิดจะล้วงโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหาพ่อ แม้วันนี้พ่อเธอจะไปต่างจังหวัด อย่างน้อยพ่อก็ส่งลูกน้องมารับเธอได้ แต่จะทันไหมมันอีกเรื่อง
“ว้าว พี่กลัวแล้วครับ พี่กลัวแล้ว อย่าทำอะไรพี่เลยนะ” ปากพูดว่ากลัวแต่ตัวขยับเข้าใกล้ แบบนี้ไม่เรียกกลัว
“พ่อฉันเป็นตำรวจ ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับฉันพวกนายโดนจับแน่” เจี๋ยพยายามข่มความกลัว ใจเธอเต้นตุบ ๆ ไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้เลย ผู้ชายพวกนี้ไม่ได้กลัวคำขู่ พวกเขาขำหัวเราะชอบใจ ไม่เชื่อคำที่เธอพูด คนที่ดูเหมือนหัวโจกเดินเข้ามาใกล้เธอเข้าไปทุกที เมื่อเจี๋ยถอยหลังก็ชนกับมอเตอร์ไซค์ที่จอดดักด้านหลัง มือใหญ่ของชายหัวโจกกำลังจะยกขึ้นและแตะที่ใบหน้าสะสวย เจี๋ยรีบยกมือขึ้นมาบังไว้ “ไม่เอานะ อย่าเข้ามา ออกไป อย่ามาแตะฉัน”
“เฮ้ย! ทำอะไรกันวะ” เสียงของใครคนหนึ่งดังขึ้นทำให้แก๊งวัยรุ่นหันไปมอง เขาคนนั้นเดินผ่าวงล้อมเดินเข้ามาจับมือหญิงสาวด้วยความมาดแมน “เป็นอะไรหรือเปล่าเจี๋ย”
“ไม่ค่ะ” เธอตอบแล้วใช้มืออีกข้างกอดแขนชายหนุ่มไว้แน่น ด้วยความคุ้ยเคยเหรอ ไม่หรอก ไม่ใช่ เธอกับเขาแทบไม่สนิทกันเลย
“เสือกไรด้วยไม่ทราบ อยากมีบทเหรอค้าบ”
“สงสัยอยากเป็นพระเอก”
“เราอัดมันเลยพี่ เราเยอะกว่ามัน” เสียงเหล่าวัยรุ่นพูดยุแยง เลือดวัยรุ่นมันร้อน ได้ปะทะสักหน่อยคงจะอุ่นขึ้น
“จัดแม่งสักยกเลยพี่”
“ไม่ทราบว่ามาเสือกอะไรครับผม” หัวโจกถามด้วยท่าทีกวนบาทาเป็นอย่างมาก
“ไม่ได้อยากเสือก แต่นี่แฟนกูครับ” ทันทีที่เขาพูดออกมาจาริญญาเงยหน้ามองคนที่ตัวสูงกว่า เธอไปเป็นแฟนเขาเมื่อไหร่กัน เธอกับเขาคุยกันนับครั้งได้
“แฟนแล้วไง ผมอยากได้อะครับ ถ้าอยากมีชีวิตรอดจากตีนก็ยกแฟนพี่ให้ผมดิครับ” หัวโจกเอียงคอซ้ายทีขวาที ปากเคี้ยวหมากฝรั่งไม่หยุด
“ไม่ให้”
“ไม่ให้ก็ต้องเจอตีนอะครับ เพราะผมจะ...”
แกร๊ก! กระบอกปืนจ่อที่ใบหน้าของหัวโจก ชายหนุ่มเอ่ยเสียงราบเรียบ “ลองดูไหม ปืนกับตีนอันไหนเร็วกว่ากัน”
“โถ่ พี่ครับ ผมแค่หยอกเล่นเองครับ พอดีเห็นน้องเขารอรถคนเดียวก็เลยมารอเป็นเพื่อนครับพี่ นี่พี่มาพอดีงั้นผมลานะครับ กราบสวัสดีครับ” จากหน้ามือเป็นหลังมือในทันที แก๊งเด็กแว้นพากันสตาร์ทรถแล้วบิดออกไปอย่างไว
- Writer
