~~ON GÜN SONRA~~
Düğün öncesi Ebru ile son terapi seansımda Aras ile ilgili en son gelişmeleri anlattım, hoş 'benimkinin', artık kesinlikle 'benimki' olan Aras'ın çoktan haberi verdiğini tahmin edebiliyordum.
Danışma merkezine girdiğim anda Ebruş'un masasından fırlayıp, boynuma sarılması da bunun en büyük kanıtıydı.
Hatta bıdıkımın bana rahatça sarılabilmesi için dizlerimi kırmak zorunda kaldım. Bu halimize ikimizde güldük.
Neşe de bulaşıcıydı sanki ve o, kendine has neşesini bana da bulaştırmayı başarmıştı.
"Hayatının en mantıklı kararını aldın, tebrik ederim gelin hanım!" demesin mi bir de bana!
İçim bir tuhaf oldu ve biliyordum ki bu son günlerde biraz ışıltılı bakan kahvelerime yansımıştı.
Benden ayrılırken, bakışlarımın değiştiğini gördüğünde yeniden sarıldı bana.
"Korku
