Bilerek ve isteyerek, Eminem'in yüzüne bakmıyordum ama maalesef ki onun yanına oturma talihsizliğinde bulunmuştum.
Beyaz, saten masa örtüsünün altından uzun, güçlü parmaklarıyla çimdirip durduğu ve eminimki moraracak olan bacağım, durmadan minik tekmeler attığı lacivert spor ayakkabı içindeki ayağım, özelliklede serçe parmağım, hayatı boyunca görmediği eziyeti görüyordu.
Bir ara öyle bir abarttı ki artık, masanın altından elini tutup, kafamı yan çevirip, ona en öldürücü bakışımı attım ve sadece dudaklarımı kıpırdatarak, sessizce "yeter be" dedim.
Öldü meraktan öldü. Kimmiş bu kadın?
Ben nerden bileyim ya?!
Yuh yani yuhhh!
Sanki yedi yirmi dört Aras efendiyleyim, kimse kim?
Banane ya?
Zaten duman olmuş aklımı, birde onun için yoramam, yoramamda kadının masadaki bizi son anda fa
