เสียงของสามีฉันเริ่มลากยาวและอ้อแอ้เหมือนเขาเริ่มควบคุมตัวเองได้ยากขึ้นเพราะเล่นกระดกเหล้านอกเข้าปากไปหลายแก้วขณะที่ฉันก็นั่งมอง อยากจะบอกเหลือเกินว่าผัวขา...เบา ๆ หนอยก็ได้ไอ้แก้วเหล้านั่นน่ะ กระดกเข้าไปอย่างกับว่าเหล้ากำลังจะหมดโลก เห็นแล้วขัดใจแต่เพราะเป็นภรรยาแสนดีมาตลอดทำให้ฉันไม่ค่อยขัดใจเขาทั้งที่อยากบอกใจจะขาด ส่วนรุจน์ก็นั่งจิบทีละน้อยเหมือนเขายังไม่อยากเมาในเวลาที่สามีของฉันหน้าเริ่มแดงเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ เพื่อนสามีวางแก้วเหล้าลงแล้วส่ายหน้า
“เอามาจากไหนวะ เมียหลายคน...ไม่มี๊...ฉันไม่ใช่ผู้ชายเพลย์บอยขนาดนั้นซะหน่อย ว่าแต่แกเถอะ...เป็นผู้ชายที่รักครอบครัวมากนะ ไปไหนมาไหนก็คงพารุ้งไปด้วยตลอด”
“รุ้งไม่ค่อยไปไหนกับเผ่าหรอกนะคะรุจน์” ฉันตอบ
“อ้าว...ทำไมล่ะครับ ก็เห็นวันนี้มาด้วยกัน ผมยังคิดเลยว่าคู่ของเผ่านี่น่าอิจฉา ไปไหนก็ต้องไปด้วยกันตลอด”
“จริง ๆ แล้วรุ้งไม่ค่อยชอบออกงานสังคม
